Międzynarodowy Plener Plastyczny - Siemianówka 2007
Galeria Sztuki Współczesnej Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży oraz Społeczne Stowarzyszenie Prasoznawcze “Stopka” zapraszają w sobotę, 12 stycznia 2008 roku, o godz. 12.00, do sal Galerii przy ul. Długiej13, na otwarcie wystawy poplenerowej “Czego się boimy?”.W czasie wernisażu odbędzie się promocja najnowszej pozycji wydawniczej Oficyny STOPKA. Jest to książka Andrzeja Strumiłły pt. “FACTUM EST - dzienniki 1978-2006”. Znalazło się w niej ponad 400 stron wspomnień, z których wyłania się wizerunek niezwykłego Człowieka – artysty o fascynującej osobowości, pełnego pasji i twórczych pomysłów.
Aleksander Grzybek
Teresa Adamowska
Igir Zasimowicz
Małgorzata Kapłan
Andrzej Strumiłło
Wiesław Andrzej Szumiński
WŁodzimierz Witalic Tyc
Adam Artur Tymiński
“Stopkowy” plener odbył się na przełomie czerwca i lipca 2007 roku, w Siemianówce, na skraju Puszczy Białowieskiej, gdzie - w odpowiedzi na pytanie “ Czego się boimy?”- 31 artystów z Polski, Ukrainy i Białorusi stworzyło ponad 80 obrazów, rysunków i rzeźb o różnorodnej stylistyce. Na wystawie obejrzymy nastrojowe pejzaże, niepokojące opowieści ze świata snów i fantazji, symboliczne kompozycje złożone z metafor i alegorii oraz - oszczędne w formie - abstrakcje. O plenerowych tematach i inspiracjach pisze w katalogu wystawy Wiktor Kabac: “Wielu artystów zmierzyło się z samą Puszczą Białowieską. Zadanie trudne: puszcza to zupełnie inna przestrzeń aniżeli otwarty krajobraz, inna kolorystyka i światło. A jeszcze forma, która musi oddać klimat starego lasu, przekazać jego tajemnice i lęki. Właśnie do puszczy wielu artystów chce jeszcze wrócić. Siemianówka i jej okolice to również tereny wielokulturowe, zamieszkałe w większości przez Białorusinów, wyznawców prawosławia. Nieodzownym elementem pejzażu są cerkiewki i kapliczki wtopione w zieleń lip, wiązów i dębów…Szczególne wrażenie na artystach zrobiły również tutejsze wioski. Głównie przydomowe ogródki,pełne kolorów, kontrastów i świateł. Przytulone do starych chat wnoszą radosną pogodę i optymizm.Rzeźby artyści wykonali z polnego kamienia, siłą rzeczy są one kameralne. Jest w tych kamieniach jakiś lęk przed utratą wolności i zaduma nad egzystencją człowieka. We wszystkich pracach powstałych na plenerze dźwięczy nuta zauroczenia ziemią, gdzie powstały, i odczuwalny jest niepokój przed czasem, który może zniszczyć jej niepowtarzalność.”
Ekspozycja czynna będzie do 29 lutego 2008 roku.
