HENRYK STRZELECKI - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Konie to tradycja i szansa Na polskich polach pracuje coraz mniej koni. Ten gwałtowny spadek jest wytłumaczalny postępem technicznym, a w konsekwencji zmianą technologii pracy w gospodarstwach rolnych. Czy to oznacza, że znikną one z polskiego krajobrazu? Na pewno nie! Tym bardziej, że konie zajmują w naszej polskiej świadomości miejsce szczególne. Były towarzyszami w boju i na łowach, pracowały ciągnąc pług i wóz, a w niedzielę bryczkę do kościoła. Jednak należy stwierdzić, że dzięki pasjonatom takim jak Pan Henryk Strzelecki ilość polskich koni zwiększa się a struktura rasowa powoli, lecz systematycznie zmienia się w kierunku przydatnym dla współczesnych form ich użytkowania czyli rekreacji i sportu. Henryk Strzelecki hodowca koni z zamiłowania. Od kiedy zajmuje się Pan hodowlą koni? H.S Hodowlą koni zajmuję się od 18 lat. Zaczynałem od kupna hektarowego gospodarstwa w Łomży i jednej klaczy. Cały czas jeździłem na wystawy, podpatrywałem innych hodowców. Przez 10 lat prowadziłem gospodarstwo na terenie Bielska Podlaskiego. Jednak praca na odległość była trudna i uciążliwa. Gdy nadarzyła się okazja kupiłem w 1997 roku od Agencji Rynku Rolnego 100 ha ziemi w Nowogrodzie wraz z zabudowaniami po byłym SGR. Przeprowadzając się do Nowogrodu miałem 36 koni. Obecnie moja stadnina liczy 110 koni w tym 42 klacze, 4 reproduktory, pozostałe to młodzież i 2,5 letnie ogiery, które sprzedawane są na aukcjach do innych stadnin. Jakiej rasy konie posiada Pan w swojej stadninie? H.S Utrzymuję konie rasy: „Polski Koń Zimnokrwisty”. Jest to koń ogólnoużytkowy . Może służyć do zaprzęgów, jazdy wierzchem, turystycznych atrakcji. Hodowla koni zimnokrwistych cieszy się dużą popularnością. Zajmuję się wyłącznie hodowlą zarodową to znaczy, konie sprzedawane są do dalszej hodowli w różne części kraju poczynając od lubelskiego aż po karpackie. Jest to bardzo dobry materiał hodowlany. Świadczą o tym sukcesy na wystawach, zaczynając od regionalnych a na krajowych kończąc. W tym roku w Szepietowie klacz „ Ważna” osiągnęła wynik czempiona, a na aukcji ogierów w Mońkach 2,5 letni „Tanger” osiągnął wynik wiceczempiona. Ważnym wydarzeniem jest również udział na „Polagrze” w Poznaniu gdzie klacz „Bona” zgromadziła najwyższą, wśród wszystkich koni, liczbę punktów na tej wystawie (46,33 pkt na 50) i oczywiście otrzymała tytuł czempionki rasy zimnokrwistej. Gdzie są trzymane konie i jak karmione? H.S Konie są trzymane w boksach, duże pojedynczo, klacze ze źrebakami a młodzież po kilka sztuk. Mówiąc o żywieniu koni, musimy pamiętać, że zbyt obfite karmienie może być równie szkodliwe jak niedożywienie. Przekarmione zwierzę łatwo rozpoznać, gdyż jego brzuch nienaturalnie wystaje po obu stronach, a mięśnie są zwiotczałe. Stan taki nie nastąpi, jeżeli koń otrzyma właściwe pożywienie i rozsądną porcję ruchu. Moje konie karmione są trzy razy dziennie i otrzymują: •paszę treściwą - śrutę ze zbóż (owsa, jęczmienia, kukurydzy) •pasze objętościowe – suche, czyli siano i słoma. Siano musi być dobre, wpływają na to warunki klimatyczno-glebowe, pora zbioru oraz to, jak jest przechowywane i zbierane. Jeśli jest zbyt świeże, przechowywane w złych warunkach powoduje wzdęcia, kolkę lub ochwacenie. Zimą nie wolno podawać spleśniałego. Nie może też być bardzo zapylone, gdyż prowadzi to do podrażnienia układu oddechowego. •zielonka - jest to wartościowa pasza bogata w białko, witaminy i składniki mineralne. Latem konie większość czasu spędzają na paśniku. •marchew -posiada witaminy A i C, ma wartości dietetyczne. Podajemy głównie zimą. Nie wolno nią przekarmiać. Źrebiętom i starszym koniom podajemy rozdrobnioną. •pojenie – woda podawana koniom musi być czysta. Plany na przyszłość? H.S Utrzymać stadninę na takim poziomie jak w chwili obecnej, poprawiać jakość konia. Najnowszy zakup to dwa ogiery rasy „Arden Szwedzki”, wprowadzone jako reproduktory dla poprawienia jakości. W przyszłości mam zamiar poszerzyć swoją działalność o usługi agroturystyczne, kuligi, przejażdżki powozami i bryczkami oraz jazdę konną. Jeździectwo niesie ze sobą dobra nie tylko materialne. Nawiązuje bezpośrednio do naszych tradycji, uczy szacunku dla zwierząt, jest przyjazne dla środowiska. To są wartości często pomijane w procesie wychowywania młodego pokolenia. A przecież tak wiele przepięknych dróg i ścieżek dostępnych dla koni wiedzie przez nasze tereny, które można wykorzystać na przejażdżki konne. Posiadam już 2 bryczki i 2 powozy, z których czasami korzystają znajomi. Jak układa się Panu współpraca z władzami samorządowymi? H.S Myślę, że można by to wyrazić jednym zdaniem „ Jest dobrze, ale…”. Dziękuję za rozmowę i życzę Panu dalszych sukcesów w hodowli koni. Lilia Estkowska