ŚWIĘCI NA 10 STYCZNIA - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

====

Święty Agaton, papież (+682)

                    Grek sycylijski. Był benedyktynem w klasztorze św. Hermeta w Palermo, gdzie wziął suknię zakonną 592 roku, żyjąc poprzednio  20 lat w stanie małżeńskim. Wybrany na stolicę św. Piotra  w 678 roku po Domnusie, kiedy miał już 103 lata. Rządził Kościołem do 681 roku. Wysłał swoich legatów na szósty sobór powszechny, zwołany  w Konstantynopolu 680 roku, na żądanie cesarza Konstantyna Pogonata,  z listem potępiającym herezję monoteletów. Tu ogłoszono dogmat o dwojakiej naturze i dwojakiej woli w Jezusie Chrystusie, jednej boskiej, drugiej ludzkiej. Agaton, w skutek szacunku jaki miał u cesarza, wyjednał uchylenie daniny 300 solidów, którą posyłano do Konstantynopola po każdym nowym wyborze Papieża. Zmarł mając 107 lat, 10 stycznia 682 roku i w tym dniu Kościół święci jego pamiątkę. Jan Fr. Scorso, jezuita, wydał bezimiennie Vita S. Agathonis, Panormi, 1640. X.M.G.

====

Święty Piotr Orseolo (928 - 987)

                      Urodził się w 928 roku w Wenecji, w patrycjuszowskiej rodzinie bogacącego się miasta. W 948 roku, mając zaledwie 20 lat  został komendantem floty operującej przeciw piratom. Kiedy w 976 roku lud Wenecji zbuntował się przeciw doży Piotrowi IV Candiano, a potem wśród rozruchów i pożarów dożę zamordował. Piotr prawdopodobnie zachowywał neutralność. Obrany na miejsce zamordowanego, przywrócił w mieście ład i pokój, z własnych zasobów rozpoczął odbudowę zniszczonego pożarem kościoła Św. Marka oraz Pałacu Dożów, zakładał szpitale i rozwijał działalność charytatywną. Ponieważ był zdeklarowanym przeciwnikiem Candiana, obawia się oskarżenia współudział w zabójstwie jego i zemsty Ottona I, z którego wnuczką był ożeniony Candian. Niespodziewanie 1 września 978 roku opuścił potajemnie miasto bez wiedzy żony i syna i z kilku towarzyszami, wśród których znalazł się św. Romuald oraz Jan, przyszły męczennik 
z Międzyrzecza, udał się do opactwa benedyktyńskiego w Cuxa pod Perpignanem. W Wenecji zostawił tysiąc libri złota dla ubogich, a drugie tyle dla państwa. Żył w Cuxa pod kierownictwem opata Gwaryna, oddając się surowym praktykom ascetycznym. Następnie w pobliżu klasztoru zamknął się w rekluzji. Zmarł w niej 10 stycznia 987 roku. Czterdzieści lat później dokonano elewacji jego relikwii. Znalazły się potem w kościele parafialnym w Prades oraz w rodzinnej Wenecji. Wspomnienie obchodzono 10 lub 14 stycznia. Kult zaaprobował w 1731 roku papież Klemens XI..

====

Święta Setryth (+660)

                      Zwana również Sthrida. Była pasierbicą króla Anglów. Wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego w Gaul (dzisiejsza Francji), a potem została tam ksienią. Święta Etelburga i św. Etelreda były jej przyrodnimi siostrami.

====

Święty Wilhelm z Bourges (+1209)

                         Wilhelm de Donjeon wywodził się z rodziny hrabiów na Nevers, a wychowywał u swego wuja, archidiakona w Soissons. Tam też wcześnie otrzymał kanonię. Rychło z niej zrezygnował i usunął się do przeoratu w Grandmont. Potem w Pontigny został cystersem. Niebawem obrano go tam przeorem, a następnie opatem w Fontaine-Saint-Jean i w Châlis. Gdy w 1200 roku kanonicy, nie mogąc uzgodnić kandydata na arcybiskupa Bourges, zwrócili się o podanie im takiego do biskupa Paryża, ten wskazał im Wilhelma. Wahania kandydata rozproszyli opat z Cîteaux oraz legat papieski. Jako biskup Wilhelm popadł w konflikt z klerem katedry oraz z królem Filipem Augustem. Wszystko jednak zdołał prezwycieżyć, łącząc cierpliwość ze stanowczością. Zachowywał nadal obyczaje cysterskie. Hołdował prostocie i okazywał wielką pokorę, ale potrafił też energicznie bronić dyscypliny i praw kościelnych. W dziewiątym roku swych biskupich rządów miał wziąć udział w wyprawie przeciw albigensom, ale zachorował i w kilka dni później, 10 stycznia 1209 rokiem, rozstał się z życiem. W 1218 roku Honoriusz III wpisał go w poczet świętych. Cystersi wspominali go 10, a potem 19 stycznia. W Martyrologium Rzymskim niezmiennie figuruje pod 10 stycznia.

MODLITWA
Boże, światło wiernych i pasterzu dusz, Ty postawiłeś świętego Wilhelma na czele Twojego ludu, aby żywił go swoim słowem i kształtował własnym przykładem, + spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali wiarę, której nauczył * i szli drogą, którą nam wskazał.  Przez Jezusa Chrystusa Twojego Syna.