ŚWIĘCI NA 26 CZERWCA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

- Święty Antelm z Belley (1107-1178)- patrz obok
===
-Święty Hermogiusz (+942)

Urodził się w Hiszpanii i był bratankiem św. Pelagiusza. Ufundował klasztor w Galicji w Hiszpanii w 915 roku. W czasie najazdu Maurów został wzięty na zakładnika. Był więziony w Kordobie. Uwolnił go św. Pelagiusz. Udał się do klasztoru benedyktyńskiego w Ribas de Sil gdzie zmarł oddając się modlitwie.
===
-Święty Babolen z Fossés (+670)

Biografii doczekał się dopiero w w. XI. Odrzuciwszy z niej to, co wspiera się na falsyfikatach lub trąci pomyłką, powiedzieć należy, że ten irlandzki mnich, przebywający przez jakiś czas w Luxeuil, objął po diakonie Blidegizylu darowiznę Chlodwiga i był pierwszym opatem założonego tam klasztoru. Obok reguły Kolumbana zaprowadził w nim regułę benedyktyńską. Zmarł w r. 670. Ślady oddawanej mu czci odnajdujemy już w początkach IX stulecia. Wspomnienie obchodzono w dniu 26 czerwca.
===
-Święta Ragengarda z Marcigny (+1135)

Była matką św. Piotra Czcigodnego, który też pozostawił na piśmie jej wizerunek. Wywodziła się z rodziny możnych feudałów owerniackich. Poślubiła Maurycego de Montboissier, któremu też urodziła ośmiu synów. Czterech z nich obrało stan zakonny. Kiedy owdowiała, sama wstąpiła w Marcigny do klasztoru benedyktyńskiego, w którym Hugo z Cluny odnowił życie zakonne. Było to podwójne opactwo, w którym mnisi wspomagali i otaczali opieką wspólnotę mniszek. Pozostawała ona pod władzą ksieni. Ragengarda była w niej szafarką. Zmarła w 1135 r. W martyrologiach benedyktyńskich wspominano ją 26 czerwca.
===
-Święty Salwiusz (+768)

Był benedyktyńskim mnichem. Działał na obszarze wokół Angouléme we Francjii został wysłany by ewangelizować Flamandów. Został zamordowany przez lokalnych panów razem z innymi nieznanymi towarzyszamii i pośpiesznie pogrzebany. Jego ciało zostało odnalezione później.

Święty Antelm z Belley (1107-1178) Urodził się w r. 1107 na zamku w Chignin pod Chambéry. Bardzo wcześnie został prepozytem kapituły, ale pociągali go kartuzi, pośród których miał krewnego. W r. 1136 lub następnym przyjął ich habit. W dwa lata później został przeorem. Inicjując kapitułę generalną stał się potem jakby ich pierwszym generałem. Gdy niektórzy okazali brak dyscypliny, ustąpił z urzędu. W r. 1163 obrano go biskupem w Belley. Godności przyjąć nie chciał, podporządkował się dopiero żądaniom Aleksandra III. W r. 1175, zrażony przez hrabiego z Maurienne, który z pominięciem biskupa uregulował swą sytuację w Rzymie, usunął się do Wielkiej Kartuzji. Poruszyło to bardzo lud, który kochał go za jego dobroczynność. Na stolicę wrócił po interwencji papieża. Zmarł 26 czerwca 1178 r.