Święto Polskiego Państwa Podziemnego
W ostatnim tygodniu września obchodziliśmy w szkole Święto Polskiego Państwa Podziemnego. Z tej okazji na głównym holu zorganizowana była wystawa "Polskie Państwo Podziemne" oraz 27 września odbył się uroczysty apel na sali gimnastycznej.
Wystawa była poświęcona twórcom i działaczom Polskiego Państwa Podziemnego. Zawierała portrety przywódców politycznych i wojskowych Polski Podziemnej, zdjęcia i informacje o planie "Burza", Powstaniu Warszawskim, a także "żołnierzach wyklętych" walczących o suwerenność Polski po 1945 roku.
Ziemia i drewniane krzyże miały upamiętniać śmierć poległych działaczy i żołnierzy Polski Podziemnej.
Celem natomiast apelu szkolnego było oddanie im należnego hołdu.
Przy symbolicznych grobach zapalano świece. Młodzież recytowała wiersze o wojnie i "straconym pokoleniu" K. Kamila Baczyńskiego.
Uczeń klasy III A LO, Kuba Pogorzelskiski zaśpiewał piosenkę własnego autorstwa w stylu rapu o bohaterach walczących o naszą wolność, wiarę i nasz dzisiejszy szczęśliwy dzień.
Apel przygotowała Pani Barbara Borawska z grupą uczniów z klasy I B LO.
Dzień Polskiego Państwa Podziemnego jest świętem państwowym, obchodzonym co roku 27 września. Uchwalone zostało 11 września 1998 r. przez Sejm RP.
27 września 1939 roku w oblężonej przez Niemców Warszawie gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz utworzył wraz z grupą oficerów WP Służbę Zwycięstwu Polski – konspiracyjną organizację wojskową, mającą kontynuować walkę przeciwko obydwu okupantom. 4 grudnia 1939 roku gen. Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej z siedzibą w Paryżu jako organizację wojskową o charakterze apolitycznym i ogólnonarodowym. 14 lutego 1942 roku generał Władysław Sikorski przekształcił ZWZ w Armię Krajową (AK). Jednym z głównych zadań dowództwa stało się przyspieszenie akcji scalenia wszystkich grup wojskowych w jedną organizację podległą rządowi RP na uchodźstwie. Najważniejszym celem AK było prowadzenie walki z Niemcami (zgodnie z możliwościami i dostępnymi środkami) oraz przygotowywanie kadr, a następnie sformowanie jednostek wojskowych w celu jawnego wystąpienia przeciw okupantowi w najbardziej sprzyjającym momencie wojny. Tajne struktury podporządkowane rządowi emigracyjnemu nazywano po wojnie Polskim Państwem Podziemnym. Drugiego takiego państwa nie było w całej Europie.
