Naturalna odporność dzięki ziołom
– Zioła to potęga! – podkreśla botanik Teresa Grużewska, kustosz Muzeum Przyrody – Dworu Lutosławskich w Drozdowie. Ich walory już po raz kolejny przedstawiła uczestnikom spotkań w Filii nr 6 Miejskiej Biblioteki Publicznej, koncentrując się tym razem na ziołach działających przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie oraz wzmacniających odporność organizmu. Była też mowa o ziołolecznictwie św. Hildegardy na tle współczesnych badań oraz degustacja nalewki z piołunu, „mistrza zwalczającego wszelkie rodzaje wyczerpania”.
W ostatnich latach coraz więcej ludzi zaczyna doceniać zioła, które przez wieki były regularnie wykorzystywane przez naszych przodków przy najróżniejszych dolegliwościach. Stąd coraz większe zainteresowanie dorocznym „Dniem ziół narwiańskich” w drozdowskim muzeum, spotkaniami takimi jak to z cyklu „Inspirujące wtorki” w bibliotece czy nawet ofertą sklepów zielarskich, oferujących wiele naturalnych produktów. – Zioła stosowano przez całe stulecia i były niezwykle skuteczne już za czasów św. Hildegardy z Bingen, żyjącej na przełomie XI i XII wieku – mówi Teresa Grużewska, dodając, że obecnie jest podobnie.
Dlatego wciąż warto sięgać po wrotycz marunę, nie tylko działający zabójczo na wszelkie owady czy pasożyty przewodu pokarmowego, ale też według doktora Henryka Różańskiego będący na pierwszym miejscu wśród roślin przeciwirusowych, która przy pierwszych objawach przeziębienia czy grypy już w ciągu trzech-czterech dni rozprawi się z wirusem w naszym organizmie, co potwierdzali uczestnicy spotkania. Dzielili się też swoimi innymi doświadczeniami, choćby ze stosowania herbatki na przeziębienie, przyrządzonej z kwiatu i liści wiązówki błotnej, kwiatu nagietka, liści babki lancetowatej, kwiatu mniszka lekarskiego i z dodatkiem goździków.
Podobnym działaniem charakteryzuje się również glistnik jaskółcze ziele. Warto też pamiętać o bertramie lekarskim o bardzo różnorodnym zastosowaniu czy tak popularnym rumianku, również mającym działanie przeciwirusowe i przeciwbakteryjne i przeciwgorączkowe. Istotne jest jednak to, aby zapobiegać, nie leczyć, stąd duża popularność ziół na odporność, takich jak chćby: czarny bez, mający bardzo silne właściwości przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, jeżówka purpurowa, wspomagający funkcjonowanie układu odpornościowego czystek czy znany praktycznie wszystkim aloes, również działający przeciwbólowo i przeciwwirusowo.
– Wiem, że czosnek nie cieszy się wielką sławą, ponieważ pachnie jak pachnie i Włosi śmieją się z Hiszpanów, że już z tego względu, ile oni tego czosnku jedzą, to kładą byka na arenie – mówi Teresa Grużewska. – Czosnek jest jednak rewelacyjny i nic go nie zastąpi. Jeśli nie mamy na niego jakiejś nietolerancji to nie powinniśmy się go bać, bo po jakimś czasie ten nieprzyjemny zapach znika – nie, że się do niego przyzwyczaimy, ale z racji tego, że czosnek oczyszcza organizm. Jeden-dwa ząbki na surowo powinniśmy więc zjeść codziennie, na przykład w sałatkach czy w kanapkach, w jakikolwiek sposób, byle z niego korzystać, bo jest to numer jeden, jeśli chodzi o odporność.
Jest też wiele innych ziół, stymulujących układ immunologiczny naszego organizmu. Należy jednak pamiętać o tym, że zioła nie są cudownym antidotum na wszystko, więc nie ma mowy o zastępowaniu nimi na własną rękę środków przepisanych przez lekarza; trzeba też dawkować je umiejętnie i z robieniem przerw, pamiętając też o przeciwskazaniach.
– To jest już taka lista roślin-ziół, że nie wiadomo od czego zacząć – zauważa Teresa Grużewska. – Na pewno warto zainteresować się przynajmniej czterema gatunkami, które powinniśmy znać i zamiennie je stosować. Nie lekceważmy posypania potraw czymś zielonym, bowiem te ugotowane na gorąco są nam teraz bardzo potrzebne, bo robi się chłodno, a dzięki ziołom są one lżej strawne i bardziej przyswajalne. Do tego przy obróbce termicznej zginie nam kwas foliowy, konieczny do funkcjonowania komórki w organizmie, w tych kluczowych, biochemicznych aspektach. Dlatego warto sięgać po koperek, pietruszkę czy bluszczyk kurdybanek. Można też wykorzystywać pokrzywę, a jeśli ktoś za nią nie przepada, można ją przymaskować szczypiorkiem, albo wykorzystywać zmieloną, z dodatkiem soli i czosnku, do posypywania kanapek.
Mogę też polecić mniszek, bo ma dużo inuliny, więc tej goryczki, ale warto dodawać jego dwa-trzy listki do surówki, bo bardzo wzmacnia naszą wątrobę, poprawia funkcjonowanie układu pokarmowego i podnosi odporność oraz hyzop. Herbatki z hyzopu warto pić chociaż przez tydzień, żeby robić sobie do picia coś innego niż czarną herbatę czy kawę – róbmy sobie takie właśnie przerwy, żeby nie wprowadzać się w uzależnienia, bo rośliny też uzależniają, taką pokrzywę możemy pić nie dłużej niż przez miesiąc, po czym trzeba zrobić tydzień przerwy. Zresztą w wszystkim ważna jest ta złota zasada umiaru, znana już za czasów św. Hildegardy, nie bez powodu zalecającej poprzestawanie na małym: nie przejadamy się, z ziół też korzystamy rozsądnie.
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka-Chamryk
