20 maja 2020 - środa
Witamy Was serdecznie w kolejnym dniu zdalnej zabawy i nauki.
Temat dnia:
Oswajamy się z ciemnością
Zadania:
1. „Poruszamy się jak…” – ruchowa zabawa dramowa. Dziecko chodzi swobodnie po pokoju. Rodzic klaszcze i wydaje kolejne instrukcje: Chodź jak człowiek zmęczony, Chodź jak człowiek smutny, Chodź jak człowiek wesoły itp.
2. Słuchanie wiersza J. Papuzińskiej Czarna jama, rozmowa na temat jego treści.
Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania utworu. Podkreśla, na co powinno zwrócić szczególną uwagę: Zastanów się, proszę, kto jest bohaterem utworu – chłopiec czy dziewczynka? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest „lęk”? Czym jest „czarna jama” z wiersza?
Czarna jama
Joanna Papuzińska
Nie wie tata ani mama, że jest w domu czarna jama…
Czarna, czarna, czarna dziura bardzo straszna i ponura.
Gdy w pokoju jestem sam lub gdy w nocy się obudzę,
to się boję spojrzeć tam.
Tam jest chyba mokro, ślisko, jakby przeszło ślimaczysko…
Musi żyć tam wstrętne zwierzę, co ma skołtunione pierze,
i do łóżka mi się wepchnie!
To jest gęba rozdziawiona, wilczym zębem obrębiona,
coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie i ta gęba się zatrzaśnie…
Ła!
Ojej, tato, ojej, mamo, uratujcie mnie przed jamą!
Nie zamykaj, mamo, drzwi, bo jest bardzo straszno mi.
A w dodatku w tamtej jamie coś tak jakby mruga na mnie,
że mam przyjść…
Może tkwi tam mała bieda, która rady sobie nie da?
Którą trzeba poratować? Może leżą skarby skrzacie?
Więc podczołgam się jak kot.
Ja – odważny, ja – zuchwalec wetknę w jamę jeden palec.
I wetknąłem aż po gardło, ale nic mnie nie pożarło.
Więc za palcem wlazłem cały. Wlazłem cały!
No i już. Jaki tu mięciutki kurz. Chyba będę miał tu dom.
Chyba to jest pyszna nora, nie za duża, lecz dość spora.
Latareczkę małą mam.
Nie ma w domu żadnych jam!
Rodzic prowadzi rozmowę na temat wiersza, pomagając dziecku pytaniami: Czy narratorem wiersza
jest chłopiec, czy dziewczynka? Po czym to poznaliście? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest
„lęk”? Czy to dobrze, czy źle się bać? Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem przed nieznanym?
Czym jest „czarna jama” z opowiadania? Dlaczego ciemność budzi w nas lęk?
3. „Co widzisz w ciemności?” – zabawa badawcza. ( do zabawy potrzebny będzie koc lub chusta) Rodzic proponuje, by dziecko schowało głowę pod kocem lub chustą i doświadczyło ciemności. Zabawę przeprowadzamy pod warunkiem, że dziecko chce w niej uczestniczyć. Po zabawie dziecko dzieli się wrażeniami na temat tego, co widziało w ciemności.
4. „Budujemy czarną jamę” – przestrzenna praca plastyczna. Rodzic proponuje zbudowanie czarnej jamy. Wspólnie z dzieckiem omawia jakie materiały byłyby potrzebne i jakie materiały są dostępne w domu; może to być na przykład karton, gazety, taśma, klej, mazaki, farby, itp. Po skończonej pracy dziecko wchodzi do „czarnej jamy” i symbolicznie zostawi w niej swoje lęki.
5. Zabawa ruchowa „Wędrujemy do czarnej jamy”. W zabawie wykorzystujemy zbudowaną w poprzedniej zabawie czarną jamę lub umawiamy się z dzieckiem gdzie będzie czarna jama. Dziecko staje naprzeciwko „czarnej jamy” . Rodzic szepcze instrukcje do ucha dziecka (np. 2 kroki do przodu, 4 małe kroki w prawo, 3 kroki w tył , itd.) Następnie zamieniają się rolami.
6. Praca z KP4.22a – łączenie kropek zgodnie z instrukcją, rysowanie linii po śladzie według symbolicznych wskazówek;
7. „Nasze uczucia” – samodzielna praca z KZ 72–73;
8. Praca z KP4.28a – kącik grafomotoryczny, pisanie po śladzie wyrazów określających emocje.
