80-lecie Czerwonego Bagna
Czerwone Bagno – bezcenna enklawa przyrodnicza, położona niemal w samym środku Kotliny Biebrzańskiej prawnie chroniona jest już od 80 lat. Dziś w Centrum Edukacji i Zarządzania Biebrzańskiego Parku Narodowego w Osowcu Twierdzy rozpoczyna się dwudniowe seminarium poświęcone tej rocznicy. Ekolodzy i miłośnicy biebrzańskich będą wspominać historyczne wydarzenia Czerwonego Bagna i najważniejsze badania przyrodnicze tego terenu. W piątek trzy okazałe dęby z okolic Grzęd otrzymają też imiona osób zasłużonych dla ochrony doliny Biebrzy.
Obszar Czewonego Bagna zajmuje rozległe turzycowiska, bagienny bór sosnowy z domieszką świerka i brzeziny oraz grąd, łęg i ols. W 1926 r. powstał tutaj rezerwat “Czerwone Bagno” powołany w celu ochrony ostoi zagrożonych wyginięciem łosi. W pobliżu istniał od 1925 r. rezerwat “Grzędy”, który miał służyć zachowaniu fragmentu naturalnego drzewostanu. W 1981 r. oba rezerwaty zostały połączone w jeden obszar chroniony “czerwone Bagno” o powierzchni ponad 11, tys ha.
Tutejsze bagna i lasy wielokrotnie udzielały schronienia uczestnikom powstań narodowych i walk partyzanckich. W rejonie Czerwonego Bagna działał 9 PSK AK. W czerwcu 1944 r. Nastąpiła tu koncentracja oddziałów partyzanckich w ramach przygotowań do akcji “Burza”, a w dniach 8-9 września 1944 r. podkomendni kpt. Wiktora Konopki stoczyli tutaj bitwę z oddziałami niemieckimi.
Rezerwat “Czerwone Bagno” powstał jako odwieczna ostoja ginących wówczas łosi. Niewielkie ich stadko przetrwało II wojnę światową, i dzięki zabiegom restytucyjnym dało początek odtworzonej z sukcesem polskiej populacji tego gatunku. W 1957 roku nastąpiło ponowne zatwierdzenie rezerwatu jako “jedynej w Polsce naturalnej ostoi łosia”.
Z chwilą powstania w 1993 Biebrzańskiego Parku Narodowego “Czerwone Bagno” znalazło się w jego obrębie. Dziś to najcenniejsza część Parku.
