Wielkanoc, to najważniejsze nasze święta
Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego to w Kościele Katolickim szczyt całego roku liturgicznego. Rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek i kończy nocą, z soboty na niedzielę, gdy w procesji rezurekcyjnej chrześcijanie całemu światu ogłaszają radosną wieść: „Otrzyjcie już łzy płaczący, żale z serca wyzujcie. Wszyscy w Chrystusa wierzący, weselcie się, radujcie. Bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie. Alleluja...” Wielki Czwartek to dzień ustanowienia przez Jezusa Chrystusa Eucharystii i Kapłaństwa. Na pamiątkę tego wydarzenia we wszystkich kościołach katedralnych odprawiana jest tzw. Msza św. Krzyżma. Tę Mszę św. celebrują ze swoim biskupem licznie zgromadzeni kapłani. Oni też ponawiają swoje ślubowania złożone w dniu święceń kapłańskich. W łomżyńskiej Katedrze Mszy Krzyżma będzie przewodził, prawdopodobnie po raz ostatni, biskup Stanisław Stefanek, który za kilkanaście dni osiągnie wiek emerytalny.
W pozostałych świątyniach w Wielki Czwartek odprawia się tylko jedną, wieczorną Mszę, tzw. Mszę Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna przeżycia Triduum Paschalnego. Podczas tej Mszy św. kapłan obmywa nogi dwunastu mężczyznom, tak jak zrobił to Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy. Po Mszy św. Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do specjalnie przygotowanej tzw. kaplicy adoracji, tradycyjnie nazywanej „Ciemnicą”. Tam do późnych godzin wieczornych wierni uczniowie czuwać będą wraz z Jezusem, wspominając Jego samotną modlitwę w Ogrójcu, zdradzieckie pojmanie i pierwsze przesłuchania. Wchodzimy w czas Bożej męki...
W Wielki Piątek nie sprawuje się Eucharystii. W kościołach trwa spowiedź, adoruje się Pana Jezusa w ciemnicy, odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej... Późnym popołudniem rozpoczynają się najważniejsze obrzędy tego dnia - Liturgia Męki Pańskiej. Składa się ona z trzech części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii. Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bożym Grobem. Tego wieczora, i przez cały następny dzień, trwa adoracja.
W Wieki Piątek obowiązuje post ścisły, który polega na powstrzymaniu się od spożywania mięsa i ograniczeniu posiłków do trzech w tym tylko raz do syta. Post obowiązuje wszystkich pełnoletnich do ukończenia 60 roku życia.
W Wielką Sobotę chrześcijanie przeżywają tajemnicę zstąpienia Chrystusa do Otchłani. Jest to dzień ciszy i adoracji. Tradycyjnie w Wielką Sobotę święci się pokarmy: chleb na pamiątkę tego chleba, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni, mięso na pamiątkę baranka paschalnego i pokarmów, które spożywał Jezus oraz jajka, które - jak podkreśla to modlitwa podczas poświęcenia - symbolizują nowe życie. Podobnie jak w Wielki Piątek, nie odprawia się Mszy świętej. Przez cały dzień trwa natomiast adoracja Najświętszego Sakramentu wystawionego w kaplicy Grobu Pańskiego. W zwyczaju jest też masowe odwiedzanie różnych kościołów i porównywanie wystroju Grobów.
Dopiero po zachodzie słońca wierni gromadzą się w świątyniach na liturgii Wigilii Paschalnej, która należy już do Niedzieli Zmartwychwstania (z uwagi na żydowski system dat, wg którego po zachodzie słońca w sobotę rozpoczyna się niedziela). To nie jest typowa Msza, gdyż oprócz Liturgii Słowa i Liturgii Eucharystycznej składa się z Liturgii Światła i Liturgii Chrzcielnej. Ceremonię kończy uroczysta procesja rezurekcyjna z Najświętszym Sakramentem, która jest radosnym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego. W niektórych kościołach procesja następuje nie po Wigilii Paschalnej, a przed pierwszą mszą poranną w niedzielę. Rozpoczyna się ona wtedy przy Grobie Pańskim, przy którym kapłan śpiewem oznajmia zmartwychwstanie Chrystusa. Po powrocie do kościoła odśpiewuje się hymn Chwała na wysokości. Po rozdaniu Komunii wiernym śpiewa się uroczysty Hymn Te Deum (Ciebie, Boga wysławiamy), a kapłan błogosławi lud Najświętszym Sakramentem.
