Rezerwat "Czarny Kąt"
Utworzony w 1989 roku na powierzchni 32,97 ha. Rezerwat obejmuje niewielki fragment uroczyska Wyk w Nadleśnictwie Nowogród w Puszczy Kurpiowskiej. Las odznacza się dorodnym drzewostanem sosnowym naturalnego pochodzenia w wieku 90-100 lat, z niewielką, pojedynczą domieszką świerka. Dużą część rezerwatu zajmują wyniesienia wydmowe o znacznej wysokości i stromych stokach.
Między wyniesieniami występują wilgotne obniżenia z wodą gruntową blisko powierzchni gleby.
Wyniesienia zajmuje bór brusznicowy reprezentujący zespół Vaccinio vitis-idaeae-Pinetum. Zajmuje on zdecydowanie większą część powierzchni rezerwatu. Odznacza się dość rozluźnionym drzewostanem, licznym występowaniem jałowca w warstwie krzewów i domieszką w runie borówki brusznicy oraz szeregu gatunków siedlisk suchych, jak kostrzewa owcza, trzcinnik piaskowy, turzyca wrzosowiskowa, łyszczec baldachogronowy oraz podlegający ochronie goździk piaskowy. Miejscami dość duże, zwarte płaty tworzy delikatna trawa śmiałek pogięty. W warstwie mchów dominuje rokitnik pospolity i widłoząb falisty. W niewielkich ilościach występują też porosty, głównie, z rodzaju Cladonia.
W północno-wschodniej części rezerwatu drzewostan jest mniej dorodny, głównie wskutek wygrabiania dawniej ścioły i mchów przez okoliczną ludność. Obecnie las regeneruje dawne zniekształcenia. Tu runo wyróżnia się nieco większym udziałem trzcinnika piaskowego i rzadszym występowaniem borówki czarnej.
W płaskich i dość rozległych obniżeniach zajmujących południowo-zachodnią część rezerwatu występuje bór czernicowy. Odznacza się on dorodnym drzewostanem sosnowym z niewielką domieszką świerka i rzadziej brzozy omszonej. W runie zdecydowanie dominuje borówka czarna nadająca temu zbiorowisku charakterystyczną fizjonomię. W niewielkiej ilości występują tu zawsze gatunki wilgotnych siedlisk: borówka bagienna, bagno zwyczajne, turzyca pospolita i inne. Stałym składnikiem warstwy ziół w tym zespole jest trzęślica modra.
Wchodzi ona jednak często również do boru brusznicowego. W warstwie mchów spotyka się też często niewielkie płaty torfowców.
Rezerwat pomimo niewielkiej powierzchni reprezentuje dość dobrze bory sosnowe Puszczy Kurpiowskiej. Obejmuje on bowiem dwa główne dla Puszczy typy zbiorowisk leśnych: bory brusznicowe i bory czernicowe. W odróżnieniu od rezerwatu Mingos, rezerwat Czarny Kąt obejmuje bory brusznicowe występujące na wyniesieniach wydmowych i odznaczające się przy tym znacznie dorodniejszym drzewostanem. Wspaniałe miejsce do leśnych spacerów.
Wyniesienia zajmuje bór brusznicowy reprezentujący zespół Vaccinio vitis-idaeae-Pinetum. Zajmuje on zdecydowanie większą część powierzchni rezerwatu. Odznacza się dość rozluźnionym drzewostanem, licznym występowaniem jałowca w warstwie krzewów i domieszką w runie borówki brusznicy oraz szeregu gatunków siedlisk suchych, jak kostrzewa owcza, trzcinnik piaskowy, turzyca wrzosowiskowa, łyszczec baldachogronowy oraz podlegający ochronie goździk piaskowy. Miejscami dość duże, zwarte płaty tworzy delikatna trawa śmiałek pogięty. W warstwie mchów dominuje rokitnik pospolity i widłoząb falisty. W niewielkich ilościach występują też porosty, głównie, z rodzaju Cladonia.
W północno-wschodniej części rezerwatu drzewostan jest mniej dorodny, głównie wskutek wygrabiania dawniej ścioły i mchów przez okoliczną ludność. Obecnie las regeneruje dawne zniekształcenia. Tu runo wyróżnia się nieco większym udziałem trzcinnika piaskowego i rzadszym występowaniem borówki czarnej.
W płaskich i dość rozległych obniżeniach zajmujących południowo-zachodnią część rezerwatu występuje bór czernicowy. Odznacza się on dorodnym drzewostanem sosnowym z niewielką domieszką świerka i rzadziej brzozy omszonej. W runie zdecydowanie dominuje borówka czarna nadająca temu zbiorowisku charakterystyczną fizjonomię. W niewielkiej ilości występują tu zawsze gatunki wilgotnych siedlisk: borówka bagienna, bagno zwyczajne, turzyca pospolita i inne. Stałym składnikiem warstwy ziół w tym zespole jest trzęślica modra.
Wchodzi ona jednak często również do boru brusznicowego. W warstwie mchów spotyka się też często niewielkie płaty torfowców.
Rezerwat pomimo niewielkiej powierzchni reprezentuje dość dobrze bory sosnowe Puszczy Kurpiowskiej. Obejmuje on bowiem dwa główne dla Puszczy typy zbiorowisk leśnych: bory brusznicowe i bory czernicowe. W odróżnieniu od rezerwatu Mingos, rezerwat Czarny Kąt obejmuje bory brusznicowe występujące na wyniesieniach wydmowych i odznaczające się przy tym znacznie dorodniejszym drzewostanem. Wspaniałe miejsce do leśnych spacerów.
