Film o wolności i tablica z Piłsudskim na 100-lecie
- Pokazać dziś wolność młodego Polaka na ekranie nie jest łatwo, i do tego w szkole – uśmiecha się Mikołaj Jastrzębski, 17-letni bohater filmu, jaki na 100-lecie Niepodległości zrealizowali uczniowie Zespołu Szkół Mechanicznych i Ogólnokształcących nr 5 imienia Józefa Piłsudskiego w Łomży. Na dwa dni przed 100. rocznicą odzyskania Niepodległości w holu przy wejściu odsłonięto też tablicę z czarnego marmuru: głowa Marszałka, profil w medalionie z liści dębu, jako symbolu siły i sławy. - Legioniści i żołnierze walczyli krwawo za wolność dla mnie i dla przyszłych pokoleń – komentuje obserwujący uroczystości Damian Jakubik. - Odczuwam wzruszenie, wielką wdzięczność i dumę.
Ponad dwugodzinna akademia patriotyczna w „Mechaniaku” mogła w sali gimnastycznej wzbudzić wzruszenia, wdzięczność i dumę w setkach młodzieńczych umysłów i serc. Całą salę zaciemniono, tworząc klimat wieczornicy w kręgu rodaków, recytujących patriotyczne wiersze i śpiewających o Ojczyźnie i miłości do kraju piosenki. O scenariusz i przygotowanie młodzieży zadbały: anglistka Sylwia Kalicka i polonistka Edyta Dziekońska. Olbrzymią scenę zajęły, m.in., pośrodku lejtmotyw spotkania pokoleń „100 lat Niepodległej”, a po lewej pionowy negatyw z datami milowymi historii: 1918, 1978 – Jan Paweł II, 1980 – powstanie Solidarność, 1989 – wybory kontraktowe, 2004 – UE, 2018 – stulecie odzyskania Niepodległości. W takiej to scenerii 17-latek Dawid Kraiński recytował refleksyjnie wiersz „Ojczyzna” Marii Konopnickiej. Przesuwały się przed oczyma wyobraźni pola, „które od wieków zdeptała niewola” lasy, rzeki, wioski, miasta, „praojców sława”, „duch rycerski”, ale i „wielkie zwycięstwa i klęski”. W przemowie dyrektor Jacek Kocoń nawiązywał wiele razy do dat historii, podkreślając niejednokroć, że100. rocznica jest dziejowa, a wydarzenie niepowtarzalne. Prezydent Łomży Mariusz Chrzanowski spóźnił się do „Mechaniaka”, gdyż o godz. 11. 11 śpiewał na Starym Rynku „Mazurka Dąbrowskiego”. Zaprosił młodzież na miejskie obchody 11. listopada.
Flaga na domu i wyjazd do Warszawy
Weronika Tadaj i Patryk Berliński, od roku przewodniczący Samorządu Uczniowskiego ZSMiO 5, mają kosz pełen biało-czerwonych kotylionów z kwiatkiem na tle wstążeczki flagi. Obdarują nimi gości, nauczycieli, koleżanki i kolegów. Trzecioklasiści Technikum Mechatronicznego: Sebastian Włostowski i Adam Struczyński witają w szatni, zastanawiając się, jak uczcić w niedzielę wielką i radosną 100. rocznicę Polaków. - Nasi rodacy chcieli być wolni, nie – podlegli, niezależni, pragnęli decydować o sobie – tłumaczy etymologię niepodległości Sebastian, który wywiesi flagę narodową przed domem po raz 1. w życiu. To coroczna tradycja w domu Adama , który pojedzie z rodzicami na Marsz Niepodległości do Warszawy. Sebastian na mszy o godz. 9. będzie prosił Bożą Opatrzność o 123 lata niezagrożonej przez okupantów polskiej wolności w Europie. Weronika również wywiesi flagę i pójdzie na mszę dziękczynną. Damian wspomni wyświetlany w czasie akademii inny filmik o heroizmie Polaków, stawiających bohatersko czoła najeźdźcom. - Oglądałem go wcześniej kilka razy, ale ciarki mnie przeszły, jak wyobrażałem sobie strach, poniżenie, nędzę i głód pod zaborami – dzieli się wrażeniami, mijając plakaty o tematyce wolnościowej i portrety Marszałka w korytarzu.
Na co dzień o wojnie zapominamy...
Damian zastanawia się z Dawidem, recytatorem, czy oddaliby życie w walce o wolność Ojczyzny. Damian optuje za etosem bohaterskim i martyrologicznym, wymagając poświęcenia i krwi. Dawid ma dylematy, co zrobić w razie wojny z żoną i dziećmi, czy decyzja o pójściu do walki z karabinem nie oznaczałaby, że zostawi najbliższych bezbronnymi... Na chłopców spogląda z góry w milczeniu srebrnych liter tablicy memoratywnej Marszałek Józef Klemens Piłsudski 5. XII 1867 – 12. V 1935.
- We współczesnych czasach, w XXI w. tamte powstania i wojny naszych przodków wydają mi się tak odległe i nierzeczywiste, że doceniam obchody rocznic walk o wolność, bo na co dzień o wojnie zapominam – podsumowuje Dawid. Nagle sobie przypomina, że jego pradziadek Stanisław walczył na wojnie, był oficerem Armii Krajowej, a prababcie dopomagała żołnierzom. - Zmarł rok po moich urodzinach... Wracałem niedawno po lekcjach i w jednostce widziałem dużo młodych chłopaków i dziewczyn, na twarzy predator, mina pokerowa, poważnie przejmowali się ćwiczeniami z musztry...
W wysokich wazonach smukłe i delikatne kwiaty. Białe i czerwone mieczyki pełnią po 100 latach cichą wartę przy Marszałku, gdy Mikołaj na ekranie pokazuje oblicza wolności, jak opiewał Marek Grechuta. Bezpiecznie czuje się w szkole, ma dobrych nauczycieli, koła zainteresowań, radiowęzeł, dostęp do książek i materiałów edukacyjnych. Szczęśliwiec z kadrów w filmiku Oliwii Zaniewskiej.
Mirosław R. Derewońko
