ŚWIĘCI NA 27 STYCZNIA:
-Błogosławiony Michał Pini (ok. 1440-1522)
=
Święty Emmeriusz z Bañoles
=
Błogosławiona Rozalia du Verdier de la
Sorinière (+1793 lub 1794)
=
Święty Teodoryk II z Orleanu (+1022)
patrz poniżej
=====
Błogosławiony Michał Pini (ok. 1440-1522)
Urodził się we Florencji około 1440 roku. Miał bardzo pobożnych rodziców. Przez wiele lat pełnił funkcję podczaszego na dworze Wawrzyńca de Medici. Później zyskał duży szacunek ze względu na swoje zalety w sprawowaniu urzędu. Chciał prowadzić bardziej religijne życie. Wawrzyniec widząc to i chcąc go zatrzymać przy sobie pozwolił by został wyświęcony na kapłana. Otrzymał kościelne włości, ale zdanie z Biblii: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi…” (Mt 6,19) skłoniło go do rozdania swoich dochodów biednym, by w ten sposób gromadzić swoje skarby w niebie gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną.
Młody, mądry człowiek nie porzucił swoich pragnień, wręcz przeciwnie, Towarzyszył księciu w wizycie do Świętej pustelni w Camadoli. Z łaską Bożą odczuł wielką miłość do tego miejsca i samotności. Postanowił więc tam zostać i przyjął habit kamedulski. Robił postępy w cnotach i gorliwości. Chciał prowadzić bardziej samotne życie, więc kazał zamurować się w celi oddzielając się od innych, wedłu dawnych zwyczajów kamedulskich najpierw na jedn rok apotem już na resztę swego życia. Jego odosobnienie, rezygnacja z siebie, przyczyniło się do otrzymania dzięki łasce Ducha Świętego zdobycia wyższego stopnia doskonałości. Dyscyplinował swoje ciało postem, pokutą i biczowaniem. Wytrwałość w modlitwie trwającej godziny przygotowywała go do Bożego oficjum. Wspaniałe były owoce jego rozmowy z Bogiem. Wiele łask otrzymali także jego sąsiedzi.
Radość rozświetlała jego twarz podczas sprawowania Eucharystii.
Często medytował nad zadaniem danym mu przez Boga i pytał siebie samego czy je nadal kontynuować, czy jego oddanie mogło zdobyć większe duchowe korzyści dla niego. Gdy to rozważał żarliwie otrzymał Boże natchnienie by pobożnym ludziom, którzy pragną większych owoców płynących z modlitwy, oddać cześć naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi przez odmawianie 33 razy „Ojcze Nasz”. Święty pustelnik zrobił własnymi rękami tę koronkę i dał ją podprzeorowi. Kiedy została pokazana papieżowi Leonowi X nie tylko udzielił swojej aprobaty ale także ucieszył się tym pobożnym darem i napisał o jego wielorakich korzyściach w swojej bulli, którą wydał 18 lutego 1516 roku. W tym czasie robił coraz większe postępy w miłości do Boga i sięgał po wszelkie środki do umartiienia. Znosił z nadzwyczajną cierpliwością ataki sztana, który nawet atakował go ukazując się w widzialnej postaci. Z tych powodów Bóg chce by był on czczony z darów czynienia cudów, prorokowania.
====
Święty Emmeriusz z Bañoles
Urodził się w Poitiers, we Francji. Udał się do Bawarii, do Niemiec na prośbę tamtejszego władcy, księcia Theodo. Został mnichem, a potem opatem w benedyktyńskim klasztorze w Regensburgu. Był także biskupem Regensburga. Jego stosunki z księciem Theodo bardzo się pogorszyły. Wyruszył więc w pielgrzymkę do Rzymu, w czasie której został zaatakowany przez wynajętych morderców w pobliżu Monachium, w Niemczech. Emmeriusz zmarł z powodu odniesionych ran. Książe Theodo stanął przed sądem z powodu zamordowania jego. Emmeriusz był czcony jako męczennik w Regensburgu, gdzie znajdują się jego relikwie w relikwiarzu.
====
Błogosławiona Rozalia du Verdier de la Sorinière (+1793 lub 1794)
Była mniszką benedyktynką, która przybyła do rodziny dla poratowania zdrowia. W roku 1793 lub 1794 poniosła śmierć za wiarę w rejonie Angers. Ją i ponad dwa tysiące katolików zamordowały oddziały rewolucyjne. Zdołano ustalić tylko 99 imion i nazwisk. Wśród nich była właśnie Rozalia de Verdier de la Soriniére. Przed egzekucją zachwycała wszystkich śpiewem psalmów. Jan Paweł II beatyfikował ją z pozostałymi męczennikami 19 lutego 1984 roku. Miejsce śmierci za wiarę nazwano Polem Ofiar i Polem Męczenników (Champ des Victimes oraz Champs des Martyrs). Udawały się tam pielgrzymki. Potem w mieście powstało także Association des Descentandts des Martyrs - Stowarzyszenie Potomków Męczenników.
====
Święty Teodoryk II z Orleanu (+1022)
Zanim został biskupem, był mnichem w benedyktyńskim opactwie Saint-Pierre-le-Vif w Sens. Cieszył się przyjaźnią Fulberta z Chartres. Był doradcą króla Roberta Pobożnego. Miłością mi dobrocią zjednywał przeciwników.Także pod koniec swego życia, po pięciu latach zrzekł się biskupstwa i schronił się znów w wymienionym opactwie. Chciał jeszcze odbyć pielgrzymkę do Rzymu, ale zmarł w drodze, 27 stycznia 1022 roku. Pochowano go w Tonnerre, gdzie życie zakończył, w klasztorze pod wezwaniem św. Michała. Zachowały się dwa życiorysy biskupa, przy czym krótszy okazał się bardziej wiarogodny. Miasto Tonnerre uznało go za swego patrona.
