ŚWIĘCI NA 17 STYCZNIA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

====

Święci Antoni, Jan, Merkul z Rzymu (+590)

            Mnisi benedyktyńscy w opactwie św. Andrzeja na wzgórzu Caeliana w Rzymie. O tych opatach Św. Grzegorz Wielki, papież pisał o ich świętości i cudach.

====

Święta Mildgyta (+676)

                 Często przedstawiana jest razem ze swymi siostrami Milburgą i Mildredą. Mało jednak o niej wiemy i w kulcie, który krzewił się w Anglii, ledwo była uwzględniana. Także i ona dzięki wielkoduszności rodziców miała być, jak siostry, założycielką i ksienią benedyktyńskiego opactwa, które lokalizowano na terenie Northumbrii. Tam też miała zakończyć życie i znaleźć miejsce spoczynku. Do martyrologiów nie weszła, a w innych wykazach ledwo wymieniana jest z siostrami. Jej wspomnienie obchodzi się 17 stycznia.

====

Błogosławiona Rozelina z  Villeneuve (+1327)

                   Rozelina de Villeneuve była ksienią klasztoru kartuzekw Sallobrand w Prowancji. Miewała widzenia, a ciało jej przez sto lat po śmierci zachowało wygląd świeży. Zmarł w 1327 roku. Kult dozwolony  w 1851 roku.

====

Święty Rychmir (+715)

                   Pochodził z Touraine. Od Gilberta, biskupa Le Mans, otrzymał ziemię, na której miał wystawić przeorat. Gdy przyjął święcenia kapłańskie, działał jako misjonarz w okolicy. Przez jakiś czas przebywał nad Loarą, w miejscu nazwanym Curia dominica (Courdemanche). Tam też wybudował benedyktyński  klasztor męski,którym kierował, nie porzucając przy tym kierownictwa w klasztorze żeńskim, znajdującym się u bram miasta. Otrzymał on później jego wezwanie (Saint-Rigomer-des-Bois). Zmarł 17 stycznia 715 roku.

====

Święty Sperandeusz z Gubbio (+ok. 1261)

                    Życie i działalność tego lokalnego świętego - nazywano go zresztą stale beatus - słabo są udokumentowane. Miał pochodzić z samego Gubbio i być bratem św. Sperandii. Pojął żonę, ale żył z nią w pełnej wstrzemięźliwości. W końcu małżonkowie postanowili wstąpić do klasztorów. Sperandeusz został wówczas w Gubbio, w klasztorze 
Św. Piotra, benedyktynem, a jego żona w Campo Bovaro mniszką. Widząc gorliwość Sperandeusza, zakonnicy obrali go następnie na opata. Jako taki miał jeszcze wybudować nowy klasztor przy bramie Ponte Marmoreo. Zmarł około 1261 roku. Do menologiów benedyktyńskich wpisano go pod dniem  17 stycznia.

====

Święty Sulpicjusz Bourges (+647)

                 Nazywany był również Sulpicjuszem II Piusem (Pobożnym). 
Był synem bogatych rodziców. Został mianowany biskupem w 626 roku. Według św. Grzegorza z Tours zorganizował synod prowincja lny Owernii i uczestniczył w synodzie w Macon, ok. 685 roku. Nie było dla niego nic droższego nad obronę ubogich oraz prześladowanych i opiekę nad nimi. Pd jego imienia wezmą nazwę sulpicjanie- wspólnota kapłanów założonych w 1642 roku przez proboszcza kościoła św. Sulpicjusza  w Paryżu, zajmująca się reformą seminariów.

====

Święty Utto z Metten

                  Był prawdopodobnie mnichem benedyktyńskim  w Reichenau, bo jego imię widnieje na liście członków tamtejszego bractwa. W benedyktyńskim opactwie w Metten został pierwszym przeorem. Podtrzymywał kontakty z uczestnikami synodu w Dingfling (772) oraz z opactwem św. Piotra w Salzburgu. Dzięki usługom jakie oddał, w 792 roku uzyskał dla swego opactwa uprzywilejowany tytuł opactwa Rzeszy. Kiedy zmarł, nie wiemy. Jego wspomnienie obchodzono w dniu 17 stycznia, a grób stał się celem dość licznych pielgrzymek. Pius X zaaprobował jego kult w 1909 roku.