ŚWIĘCI NA 24 WRZEŚNIA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

======

Święty Gerard Sagredo (ok. 975–1046)

                 Urodził się w Wenecji około r. 980. W młodym wieku wstąpił do opactwa Św. Jerzego- s. Giorgio Maggiore. Studiował potem  w Bolonii, po powrocie zaś wybrany został na opata. Ale stanowisko to nie zadowalało go. Wsiadł tedy na statek, by udać się do Ziemi Świętej  i wieść tam życie pustelnicze. Na skutek burzy wylądował jednak na wybrzeżu dalmatyńskim i podróżując dalej lądem dotarł na Węgry, gdzie namówiono go do pozostania na miejscu i współpracy w dziele ewangelizacji kraju. Między r. 1015 a 1023 zajmował się z polecenia św. Stefana wychowywaniem jego syna, św. Emeryka. Wedle niektórych zredagował wówczas upomnienia ojca dla syna, znane później pt. Institutiones morum. Następnie przez siedem lat wiódł życie pustelnicze w puszczy około Bakonybél. Stamtąd król Stefan wezwał go  w r. 1030 do objęcia nowo utworzonego biskupstwa w Csanád (Marosvár, dziś diecezja segedyńska). Zasiadając na stolicy biskupiej, okazał się równie odważnym jak pokornym, co zaznaczało się przede wszystkim  w czasie walk o tron węgierski. Zginął jako męczennik, stawszy się ofiarą zbuntowanych pogan madziarskich, którzy napadli go, gdy 24 września 1046 r. jechał z Csanád do Székesfehérvár (Alba Regalis) na spotkanie  z królem Andrzejem. Najpierw go męczyli, a następnie strącili ze stromej góry do Dunaju. Miejsce to zwano później Gellerthégy (Górą Św. Gerarda). Grzegorz VII usankcjonował w r. 1083 jego elewację,
co podówczas równoznaczne było z kanonizacją. Gerard pozostawił po sobie dziełko Demonstratio supra hymnum trium puerorum, które świadczy zarówno o jego dużym oczytaniu, jak i o reakcji na nadużycia dialektyki.

======

Święty Berkthun (+733)

                       Uczeń św. Jana z Beverly. Został wybrany pierwszym opatem w klasztorze benedyktyńskim w Beverly, we Francji i pracował nieustannie nad zakładaniem życia monastycznego i kultury w tym regionie, gdzie też zmarł.

====

Święty Geremar (+658)

                  Czasem nazywany był Gerber. Był arystokratem  z Beauvais, we Francji i dworzanin króla Dagoberta I. ożenił się Domaną; urodziło mu się troje dzieci, ale tylko jedno z nich przeżyło- syn Amalbert. Małżonkowie rozstali się wybierając życie zakonne. Został wybrany opatem  w benedyktyktyńskim klasztorze w Pentale a potem został pustelnikiem. . kiedy zmarł Amalbert w 655 roku, Geremar założył opactwo w Flay, w pobliżu Beauvais, który nazwany został jego imieniem.

======

Święty Herman Kaleka (1013 –1054)

              Urodził się 18 lipca 1013 r. jako syn Wolfrada II, hrabiego Altshausen. Był od urodzenia ułomny, z trudnością poruszać mógł palcami i ustami. Stąd to właśnie jego przydomek -Kaleka- (Contractus, der Lehme), pod którym znany jest w historiografi. Kiedy jednak  w r. 1020 rodzice oddali go na wychowanie do kwitnącego podówczas opactwa benedyktyńskiego w Reichenau, okazało się, iż fizyczne ułomności są zrównoważone przez uzdolnienia umysłowe. Zasmakowawszy w życiu zakonnym, Herman złożył w r. 1043 profesję zakonną. Pełen pobożności, był również bardzo uzdolnionym i płodnym pisarzem, jednym z najbardziej wykształconych umysłów średniowiecza. Świadczą o tym same tytuły jego licznych (częściowo zaginionych) dzieł. Najsłynniejszym jest Chronicon, przegląd wydarzeń historycznych od początku ery chrześcijańskiej do r. 1054. Herman okazał się tu troskliwym o obiektywność, dokładnym w chronologii i jasnym w wykładzie. Kronikę kontynuował uczeń i biograf Hermana, Bertold z Reichenau. Nie mniej aktywny okazał się Herman w naukach matematyczno-przyrodniczych. Wymieńmy przykładowo kilka traktatów z tej dziedziny: De computo, De eclipsibus, De divisione, De mense lunari oraz pierwsze łacińskie prace o astrolabium De mensura astrolabia
i De utilitate astrolabii, które otwierają perspektywy na dzieje stosunków intelektualnych z nauką arabską. Oryginalną była też jego teoretyczna praca De musica. Trzecią dziedziną, w której Herman okazał się najbardziej aktywny, była twórczość liturgiczna. Ułożył mianowicie wiele antyfon, hymnów i sekwencji, np. znane powszechnie hymny Salve Regina, Alma Redemptoris i Veni, Sancte Spiritus. Jeśli dodać do tego pisma ascetyczne, kompilowane martyrologium oraz inwencję w sporządzaniu przyrządów naukowych - widać zupełnie jasno, jaka była rozległość wiedzy i zainteresowań oraz intelektualna prężność tego kaleki. Zmarł 24 września 1054 r. Wspaniały przykład, jaki pozostawił, sprawił, iż od początku czczono go jako błogosławionego w wielu klasztorach Szwajcarii i Szwabii. Kult ten zaaprobowano w r. 1863. Wspomnienie Hermana obchodzono ongiś 25 września.

======

Błogosławiona Kolumba Gabriel (1858 - 1926)

                       Urodziła się w 1858 roku w Stanisławowie, szkołę średnią i studium nauczycielskie ukończyła u benedyktynek we Lwowie. Pracowała jako nauczycielka.  W 1873 roku wstąpiła do benedyktynek”łacińskich” we Lwowie, gdzie była nauczycielką, a później przeoryszą.
W roku 1897 obrano ją ksienią. Na skutek intrygi nieuczciwego pracownika klasztoru została w 1900 roku oskarżona o niemoralne życie; władze diecezjalne bez sądu i dochodzenia kazały jej opuścić Lwów, usiłując prze to na ówczesny sposób zatuszować skandal. W kilka lat później wyjechała do Rzymu. Tam przeprowadzono proces, który wykazał brak jakichkolwiek poszlak winy, ale diecezja nie zgodziła się na jej powrót. Po nieudanej próbie przyłączenia się do benedyktynek w Subiaco, gdzie nie znalazła swojego miejsca, wróciła do Rzymu. Wrażliwa, inteligentna, o dużym zmyśle organizacyjnym, odnalazła swoje powołanie. Na prośbę pewnego księdza zajęła się opieką nad młodymi robotnicami ze wsi, które miały w mieście pracę, ale nie miały domu. Zmyślą o nich założyła kontemplacyjno- czynne zgromadzenie Benedyktynek Miłosierdzia w 1908 roku. Wszczepiła czynne apostolstwo w kontemplacyjny rys reguły benedyktyńskiej. Pełniła także funkcje: przeoryszy, mistrzyni nowicjatu oraz  ksieni. Błogosławiona Kolumba zasłużyła się szczególnie przez swoją akcję charytatywną po trzęsieniu ziemi w 1915 roku i pod koniec pierwszej wojny światowej, kiedy to front wszedł dość głęboko na ziemie włoskie. w Rzymie. Matka Kolumba Gabriel zmarła w opinii świętości 24 września 1926 roku. Beatyfikował ją Jan Paweł II w 1993 roku. Liturgiczne wspomnienie błogosławionej przypada na 24 września – dzień jej narodzin dla nieba.

więcej- patrz załącznik:

======

Święty Ysarn (+1048)

                          Urodził się w Toulouse, we Francji. Wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru  a następnie został wybrany opatem w klasztorze św. Wiktora  w Marsylii.