ŚWIĘCI NA 28 WRZEŚNIA:
-Święta Lioba (Leoba, Leobgytha) z Bischofsheim (+ok.782)
=
Święty Marcin z Moyenmoutier (+690)
=
Święta Tetta z Wimborne (+772)
=
Święty Thiemo z Salzburga (+1102)
=
Święty Willigod z Moyenmoutier (+690)
=
patrz poniżej
======
Święta Lioba (Leoba, Leobgytha) z Bischofsheim (+ok.782)
Była jedynym dzieckiem Dynna i Ebby, krewnych św. Bonifacego. Wychowywała się w klasztorze w Thanet, potem sama w Wimborne przywdziała habit mniszki benedyktynki . Utrzymywała kontakt ze swym krewnym i jemu przedkładała swe próbki literackie. Wielkodusznie odpowiedziała na jego wezwanie i udała się na kontynent. W Tauberbischofsheim (w dzisiejszej Badenii) założyła klasztor benedyktyński, a następnie nim zarządzała; stamtąd wspomagała też następne fundacje. Nadal utrzymywała kontakt z wielkim apostołem i wyczekiwała jego wskazówek. Gdy we Fryzji poniósł śmierć męczeńską, pozwolono jej opuścić klauzurę i udać się do Fuldy. Zmarła 28 września około 782 r. w Schorsheim koło Moguncji, ale pochowano ją w Fuldzie obok ukochanego mistrza i przyjaciela. W r. 838 ciało przeniesiono do krypty kościoła
w Petersbergu. Jej życie na zlecenie Rabana Maura opisał mnich z Fuldy, Rudolf.
======
Święty Marcin z Moyenmoutier (+690)
Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Remont, we Francji, który ufundował. Razem z Willigodem byli opatami następując po sobie. Obaj poświęcili się monastycznym ideałom poprzez wiedzę i duchową doskonałość.
======
Święta Tetta z Wimborne (+772)
Była ksienią w benedyktyńskim klasztorze w Wimborne, w Dorsetshire, w Anglii. . wspierała misję św. Bonifacego w Niemczech, wysyłając swoje mniszki do pomocy w ewangelizacji.
======
Święty Thiemo z Salzburga (+1102)
Wywodził się zapewne z bawarskiego rycerstwa z Megling, a światło dzienne ujrzał około 1040 r. Miał się odznaczać talentami artystycznymi, ale przypisywane mu Madonny pochodzą z XV stulecia. Gebhard, arcybiskup Salzburga, powołał go w 1077 r. na stanowisko opata u św. Piotra, ale już w 1081 r. musiał stamtąd uchodzić. Jako zwykły mnich przebywał wówczas w Hirsau. Do swego opactwa powrócił w cztery lata później. W 1090 r. powołano go na miejscową stolicę arcybiskupią. Okazał się wówczas zdecydowanym zwolennikiem reform gregoriańskich. W 1095 r. wziął udział w synodzie w Piacenzy. Gdy bawarski Welf przeszedł do obozu cesarskiego, przegrał w walce z anty-biskupem Bertoldem z Moosburga i pod Saaldorf dostał się do niewoli. Po swej ucieczce do Szwabii przyłączył się do pierwszej wyprawy krzyżowej. Zmarł prawdopodobnie 29 września 1101 lub 1102 r. Wkrótce potem pojawiła się legenda o jego męczeństwie. Nie mając precyzyjnych danych o jego śmierci, nie przeprowadzono procesu kanonizacyjnego, mimo to w wielu klasztorach wspominano go w martyrologiach, a w Salzburgu wprowadzono także do liturgii.
======
Święty Willigod z Moyenmoutier (+690)
Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Remont, we Francji, który ufundował. Razem z Marcinem byli opatami następując po sobie. Obaj poświęcili się monastycznym ideałom poprzez wiedzę i duchową doskonałość.
