Gazeta Bezcenna nr 139
Dotkliwa kara
Kara jest nieodłącznym elementem życia społecznego człowieka. Od momentu wygnania z Raju, do czasu wygnania ostatniego lewicowego pracownika z Ministerstwa Sprawiedliwości, wszyscy szukają dobrych sposobów na ukaranie. Królowie na szafocie, carowie pod kulami, seryjni mordercy na elektrycznych krzesłach czy wreszcie przypadkowe ofiary, nieprzypadkowych zamachów. Pasy, nahajki, więzienne cele i cała paleta psychicznych tortur. To wszystko przejawy kary, która abstrahując od winy, miała dyscyplinować innych. Często jednak karawan to tylko doraźna kara. Karzący bowiem tylko na chwilę, jeżeli w ogóle, osiąga zamierzony skutek.
W przyrodzie nic nie ginie i przyroda nie znosi próżni. Tym bardziej ta wewnątrzludzka, stworzona przez samego człowieka. Króla zastąpi inny, cesarza podobnie. Ludzie są bowiem w machinie globalnego mrowiska wysoce do zastąpienia. I nawet, kiedy jest to dla nas bolesne, jednego polskiego konsula na Białorusi, którego śmierć wyjaśni “sekcja zwłok”, zastąpi inny.
A propos kary i naszego wschodniego sąsiada.
Ambasador Białorusi w Polsce Paweł Łatuszka oświadczył, że jego kraj chce normalizacji stosunków z Polską, doniosły media. Podkreślił, że władzom Białorusi zależy na rozwoju współpracy kulturalnej, gospodarczej oraz na ułatwieniu kontaktów obywateli obu krajów. Jego zdaniem to nie jest propozycja polityczna tylko ułatwienie dla społeczeństw obu krajów. Niechybnie handlarze samogonem i tanim ON znad Niemna domagają się liberalizacji stosunków – myśli zapewne statystyczny odbiorca informacji medialnych. Jego postrzeganie sytuacji międzynarodowej nie jest zapewne tak odległe od rzeczywistości. Ceny kontrabandy skoczyły znacznie. Nie będzie Białorusin pluł nam w twarz ropą za 3,20 netto za litr. Co innego po 2,70. A to już się opłaca. Statystyczny odbiorca etc., etc., nic nie może niestety poradzić na to, że swoi ładują mu flegmą po oczach, drożej o kilkadziesiąt procent. Ale to już polityka wewnątrzkrajowa, a ambasador Łatuszka (prawda, że sympatyczne nazwisko) nie chciał komentować nawet kwestii międzynarodowych które najbardziej niepokoją Polskę. Chodzi o nieuznawanie przez władze Białorusi legalnie wybranych władz Związku Polaków w tym kraju i przejmowanie należących do polskiej społeczności domów, a także ograniczanie swobód obywatelskich etc., etc. Zaznaczył jednak, że władze obu krajów mogą rozmawiać o tych kwestiach i szukać porozumienia. I tu jest pies pogrzebany, jak mawiali w kabarecie Dudek i tej kwestii dotyczy komentarz. Trudno podejrzewać pryncypała ambasadora o przypływ poświątecznej sąsiedzkiej miłości. Tym bardziej, że unijne instytucje wprowadziły kilka tygodni temu embargo na dostawy grubych reżimowych ryb na tereny europejskiej wspólnoty. Zakaz dotyczy zaledwie kilkudziesięciu osób. Kara niby niewielka. Niektórzy nawet ubolewali, że za mała. Że sprawę trzeba postawić wręcz na ostrzu atomówki. Rozstrzygnąć po męsku. Okazało się jednak, że niedoceniany zakaz zrobił swoje. Gdzież bowiem reżimowe ryby miały wydawać sobie ciężko zreżimowane ruble. Jakiż lament i szloch musiał zapanować w domach, kiedy dziatwa dowiedziała się, że papa nie pojedzie z nimi na Lazurowe Wybrzeże. Nie zabierze do Diora karty kredytowej dla żony. Nie będzie nowego Mercedesa S500. I ser szwajcarski już kończy się w lodówce. Niby nic a boli. Tak dziś się rozwiązuje międzynarodowe konflikty.
Mariusz Rytel
A propos kary i naszego wschodniego sąsiada.
Ambasador Białorusi w Polsce Paweł Łatuszka oświadczył, że jego kraj chce normalizacji stosunków z Polską, doniosły media. Podkreślił, że władzom Białorusi zależy na rozwoju współpracy kulturalnej, gospodarczej oraz na ułatwieniu kontaktów obywateli obu krajów. Jego zdaniem to nie jest propozycja polityczna tylko ułatwienie dla społeczeństw obu krajów. Niechybnie handlarze samogonem i tanim ON znad Niemna domagają się liberalizacji stosunków – myśli zapewne statystyczny odbiorca informacji medialnych. Jego postrzeganie sytuacji międzynarodowej nie jest zapewne tak odległe od rzeczywistości. Ceny kontrabandy skoczyły znacznie. Nie będzie Białorusin pluł nam w twarz ropą za 3,20 netto za litr. Co innego po 2,70. A to już się opłaca. Statystyczny odbiorca etc., etc., nic nie może niestety poradzić na to, że swoi ładują mu flegmą po oczach, drożej o kilkadziesiąt procent. Ale to już polityka wewnątrzkrajowa, a ambasador Łatuszka (prawda, że sympatyczne nazwisko) nie chciał komentować nawet kwestii międzynarodowych które najbardziej niepokoją Polskę. Chodzi o nieuznawanie przez władze Białorusi legalnie wybranych władz Związku Polaków w tym kraju i przejmowanie należących do polskiej społeczności domów, a także ograniczanie swobód obywatelskich etc., etc. Zaznaczył jednak, że władze obu krajów mogą rozmawiać o tych kwestiach i szukać porozumienia. I tu jest pies pogrzebany, jak mawiali w kabarecie Dudek i tej kwestii dotyczy komentarz. Trudno podejrzewać pryncypała ambasadora o przypływ poświątecznej sąsiedzkiej miłości. Tym bardziej, że unijne instytucje wprowadziły kilka tygodni temu embargo na dostawy grubych reżimowych ryb na tereny europejskiej wspólnoty. Zakaz dotyczy zaledwie kilkudziesięciu osób. Kara niby niewielka. Niektórzy nawet ubolewali, że za mała. Że sprawę trzeba postawić wręcz na ostrzu atomówki. Rozstrzygnąć po męsku. Okazało się jednak, że niedoceniany zakaz zrobił swoje. Gdzież bowiem reżimowe ryby miały wydawać sobie ciężko zreżimowane ruble. Jakiż lament i szloch musiał zapanować w domach, kiedy dziatwa dowiedziała się, że papa nie pojedzie z nimi na Lazurowe Wybrzeże. Nie zabierze do Diora karty kredytowej dla żony. Nie będzie nowego Mercedesa S500. I ser szwajcarski już kończy się w lodówce. Niby nic a boli. Tak dziś się rozwiązuje międzynarodowe konflikty.
Mariusz Rytel
