W poszukiwaniu straconego humoru
„Noniek” Marty Guśniowskiej to pierwsza w tym sezonie premiera Teatru Lalki i Aktora w Łomży. Spektakl wyreżyserował Dariusz Wiktorowicz, scenografię przygotowała Barbara Wójcik-Wiktorowicz, muzykę napisał znany muzyk i kompozytor Mateusz Pospieszalski, a w roli głównej wystąpiła Beata Antoniuk. Udane przedstawienie z wartką akcją i ciekawym przesłaniem zostało bardzo ciepło przyjęte również przez dorosłych widzów, nie tylko przez dzieci od piątego roku życia, do których jest adresowane.
Niemal 10 lat temu Teatr Lalki i Aktora wystawił „Baśń o rycerzu bez konia” Marty Guśniowskiej, jednej z najpopularniejszych autorek scenariuszy przedstawień i książek dla dzieci. Sezon 2023/2024 łomżyński zespół rozpoczął kolejnym spektaklem jej autorstwa, opowiadającym o perypatiach tytułowego Nońka (Beata Antoniuk). To postać jakby przerysowana i baśniowa, ale najmłodsi widzowie mogą się z nią utożsamiać, ponieważ bez trudu mogą zobaczyć w niej, niczym w lustrze, samych siebie. I chociaż trudno wymagać od małych dzieci jakiejś pogłębionej autorefleksji co do własnych zachowań, to Noniek uosabia ich problemy, również te natury emocjonalnej czy związane z kontaktem z innymi osobami. Mało jest zresztą takich ludzi, niezależnie od wieku, którzy zawsze zachowują dobry humor i tytułowy bohater spektaklu nie jest tu żadnym wyjątkiem.
Wszystko zaczyna się więc bardzo prozaicznie: któregoś poranka Noniek budzi się całkowicie bez humoru, ponury niczym najczarniejsza noc, zrzędliwy i całkowicie odmieniony.
Krząta się po swoim pokoju, ale bez skutku, humor nie wraca. Wyrusza więc w podróż, żeby go odszukać i jest to nie tylko początek jego przygód, ale też wartkiej, scenicznej akcji. Noniek szybko przekonuje się, że nie jest sam: Ślimak nie ma czasu, Pająk nie ma wpływu na swą pajęczynę (dwie role Agnieszki Horniczan), a Gąsienica (Julia Sacharczuk) nie ma ochoty na jabłko. Kiedy trafia do Biura Rzeczy Znalezionych, Biura Rzeczy Zagubionych oraz Biura Rzeczy Ukradzionych, szybko przekonuje się, że pracujący w nich Nadrzędnik i Podrzędnik (wywołujący na widowni salwy śmiechu Rafał Swaczyna i Tomasz Bogdan Rynkowski) są dziwakami zagubionymi w zasobach swych biur i nie mogą mu w niczym pomóc. Decyduje się na to Komar (Miłosz Cieślik), który jest nie tylko detektywem, ale też kolejną ofiarą, poszukuje bowiem zagubionej Notki (Julia Sacharczuk). Połączywszy siły trafiają na stoisko Handlarza (Julia Sacharczuk) i Pomocnika Handlarza (kradnący koleżankom i kolegom show Tomasz Bogdan Rynkowski, niezrównany jako DJ oraz demonstrator min), ale szybko okazuje się, że humoru nie można kupić. Odnalezienie tego zagubionego, dzięki Zamiataczowi (Agnieszka Horniczan), również nie okazuje się wyjściem, jednak zmiana i szczęśliwy finał pojawiają się zupełnie nieoczekiwanie, tak jak to często bywa w życiu: Komar odnajdując zagubioną Notkę zaprasza Nońka na urodziny babci, co od razu przywraca chłopcu humor, a na jego ustach znowu pojawia się uśmiech.
Nie brakuje go również na widowni podczas godzinnego spektaklu - nawet najmłodsze dzieci chłonęły przebieg wydarzeń, zaciekawione przygodami Nońka.
Łączące żywy plan z lalkowym, przedstawienie jest dynamiczne, nie brakuje w nim zwrotów akcji, scen zbiorowych oraz wspólnie wykonywanych piosenek, gdzie niektóre z nich od razu mogą kojarzyć się z dokonaniami Voo Voo, czyli z zespołem, z którym autor muzyki Mateusz Pospieszalski jest najbardziej kojarzony. Za przygotowanie wokalne aktorów odpowiadał kierownik muzyczny teatru Bogdan Szczepański, za ruch sceniczny Arkadiusz Buszko; warto też zauważyć, że zespół aktorski wspierał na scenie członek ekipy technicznej Tomasz Sierzputowski - również znany jako artysta, ale z dokonań muzycznych, jest bowiem perkusistą zespołu Polityka.
„Noniek” uzmysłowił więc widzom, niezależnie od wieku, rzecz może i banalną, ale wartą wzięcia pod rozwagę, że odzyskanie utraconego humoru nie jest czymś łatwym, ale też nie jest czymś niemożliwym, bo jeśli jest się pozytywnie patrzącym na świat optymistą, to w końcu wszystko znowu się ułoży.
Wojciech Chamryk
