RYS HISTORYCZNY OPACTWA ŁOMŻYŃSKIEGO
Pierwszy Klasztor Panien Benedyktynek w Łomży został wybudowany w latach 1622 – 1628 przy kościele Świętych Rozesłańców na Popowej Górze, gdzie obecnie stoi Kościół i Klasztor Ojców Kapucynów. Fundatorem był Adam Kossobudzki, wojewoda mazowiecki, Starosta łomżyński i wiski, który razem z Zofią Dulską - Ksienią Toruńską przygotował tę fundację. Pierwsze 9 Benedyktynek przybyły z Torunia i osiedliły się 12 czerwca 1628 r. w nowo wybudowanym klasztorze.
=========================================
==========================
Nasz Zakon wywodzi się od Św. Benedykta – Włocha, który urodził się w 480 r. w Nursji, a zmarł w 547 r. na Monte Cassino. Kolebką zakonu jest Subiacco, skąd św. Benedykt przeniósł się na Monte Cassino. W 529 r. powstaje Reguła, jako norma życia dla tych, którzy chcą szukać i wielbić Boga wstępując w ślady Chrystusa. Bliźniacza siostra Benedykta – Św. Scholastyka dała początek benedyktynkom, przyjmując Regułę Św. Założyciela.
Do Polski Benedyktynki przybyły w XIII w. W 1253 r. założone zostało pierwsze opactwo w Staniątkach koło Krakowa. Rozkwit zakonu nastąpił w XVI w. po soborze Trydenckim. Na terenie Polski powstały wówczas 22 klasztory. Oprócz modlitwy zajmowały się one wychowaniem dziewcząt i prowadzeniem szkół. W okresie rozbiorów skasowano 16 klasztorów. Obecnie jest 9 klasztorów: Staniątki, Przemyśl, Jarosław, Krzeszów, Żarnowiec, Łomża, Drohiczyn, Sierpc i Wołów. Klasztory te są samoistne, każdy ma swój nowicjat. Razem tworzą Kongregację pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Pierwszy Klasztor Panien Benedyktynek w Łomży został wybudowany w latach 1622 – 1628 przy kościele Świętych Rozesłańców na Popowej Górze, gdzie obecnie stoi Kościół i Klasztor Ojców Kapucynów. Fundatorem był Adam Kossobudzki, wojewoda mazowiecki, Starosta łomżyński i wiski, który razem z Zofią Dulską - Ksienią Toruńską przygotował tę fundację. Pierwsze 9 Benedyktynek przybyły z Torunia i osiedliły się 12 czerwca 1628 r. w nowo wybudowanym klasztorze. Od samego początku obecność sióstr benedyktynek w Łomży była ceniona ze względu na życie poświęcone Bogu i żywy ośrodek modlitewny. Łomżanie odwdzięczali się mniszkom za modlitwę i obecność, zapewniając im środki do życia poprzez liczne darowizny. Za rządów dziesiątej Ksieni Ewy Kostewiczównej w 1763 r. siostry odstąpiły klasztor Ojcom Kapucynom, same zaś przeniosły się na Stokową Górę, gdzie został wzniesiony drewniany klasztor i kościół pod wezwaniem Trójcy Św. i Wniebowzięcia N.M.P. W tym miejscu siostry przebywają do dzisiaj. W latach 1856 – 1863 wybudowano i konsekrowano kościół murowany, z biegiem czasu wzniesiono inne budowle murowane. Burze dziejowe nie oszczędziły Opactwa.
W 1812 r. w czasie wojen napoleońskich przez 2 lata był w klasztorze szpital wojskowy, na skutek czego ta część klasztoru uległa zniszczeniu i wymagała remontu. Opactwo poniosło również straty w czasie powstania listopadowego, pierwszej wojny światowej i okupacji bolszewickiej w 1920 r. Mimo dziejowych trudności klasztor trwał znacząc Łomżę benedyktyńską duchowością.
W 1939 r. w wyniku rozpoczęcia II wojny światowej cały
zespół klasztorny został zburzony i spalony. Siostry grupkami zamieszkały po
okolicznych parafiach, najwięcej w
Tabędzu koło Zambrowa. Niektóre zostały w Łomży. Po wojnie heroicznym wysiłkiem
łomżyńskich benedyktynek, zatroskaniem wiernych z Łomży i dobroczyńców z całej
Polski w ciągu jednego roku 1946
odbudowano świątynię. Klasztor
odbudowano w latach 1947 – 1950 częściowo wykorzystując zachowane mury zewnętrzne. Odbudowa klasztoru
połączona była z jego rozbudową wg założeń Reguły Św. Benedykta. Uroczystej Konsekracji Kościoła dokonał 18 listopada 1962 roku Biskup Łomżyński Czesław Falkowski.
==========================
=========================================
