Podsumowanie i nie tylko....
15 lat życia to kawał czasu. Można poznać oddanych przyjaciół, założyć rodzinę, zbudować dom, wychować dzieci, zrobić karierę, zwiedzić dalekie kraje.
15 lat w działalności każdej organizacji to dużo więcej. Szczególnie w przypadku grupy, której wspólnym doświadczeniem jest tak poważna choroba jak nowotwór.
Obserwuję działalność łomżyńskiego Stowarzyszenia Kobiet z Problemem Onkologicznym od 11 lat, odkąd moja siostra zachorowała na nowotwór piersi. Nie jestem tylko obserwatorem, staram się pomagać korzystając z życzliwości i otwartości naszych Amazonek. Czuję się w pewien sposób zobligowana, choć to zobowiązanie jest wyłącznie osobistej natury.
Jako kobieta, Łomżynianka, pedagog czuję się zobowiązana wspierać inne kobiety, mieszkanki naszego regionu, znane mi starsze koleżanki. Może brzmi to nieco zbyt podniośle, ale moim zdaniem taka współodpowiedzialność za nasz wspólny los bardzo pomogłaby kobietom, i to nie tylko chorym. Wszystkim. Powinnyśmy sobie wzajemnie pomagać. Życie wymaga od kobiet wiele, nakłada na nie różne obowiązki, rodzinne, zawodowe. Gdy dołącza do tego choroba, trudno wszystkiemu podołać bez wsparcia.
Każda działalność społeczna wymaga zaangażowania. Nic nie da się zrobić bez wysiłku. Pamiętam, ile pracy w działalność Stowarzyszenia Amazonek włożyły poprzednia prezes Anna Dąbrowska i założycielka Stowarzyszenia Ewa Iwanowska. Ile godzin trzeba było poświęcić aby wydać Biuletyn Informacyjny, zorganizować konferencje naukowe, bale charytatywne, spotkania szkoleniowe dla kobiet naszego regionu, wykłady w łomżyńskich szkołach, Dni Otwarte w Onkologii i wiele innych działań. Ich pracę kontynuuje obecna prezes Stowarzyszenia.
Wszystkie mieszkanki naszego regionu, miasta korzystają bezpośrednio lub w sposób pośredni z działalności Amazonek. Nie tylko te chore. W leczeniu nowotworu, w ograniczaniu skutków tej choroby bodaj najważniejsza jest profilaktyka. Ważniejsza niż najnowsze leki, badania naukowe, nowe terapie. Wczesna diagnoza to szansa na całkowite wyleczenie.
Wiem, wiem, nie raz już o tym czytaliście w różnego typu publikacjach. To prawda. Dlaczego więc ciągle tak wiele kobiet w Polsce zgłasza się do lekarza w ostatnim stadium choroby, tak wiele umiera przed upływem 5 lat od diagnozy? Oba te zjawiska są ze sobą powiązane.
Nadal więc trzeba "budzić sumienia", propagować badania profilaktyczne, zachęcać kobiety, by robiły USG piersi, mammografię, cytologię, po prostu zgłaszały się do lekarza. I domagały się tego, do czego mają prawo. Wiemy, jaki jest stan opieki zdrowotnej w Polsce., ale jako Kobiety musimy walczyć o swoje.
W tej walce najlepiej jest działać solidarnie.
Tak jak solidarnie Amazonki ze wsparciem przyjaciół i sympatyków przez kilka lat zbierały pieniądze na zakup mammografu dla łomżyńskiego szpitala. Udało się zakupić nowoczesny aparat przy wsparciu samorządu wojewódzkiego. I choć nie jest łatwo z różnych powodów skorzystać z tego sprzętu, od chwili jego zakupu na pewno tysiące kobiet zostało przebadanych. Wielu ocalił życie.
Czerwcowe Dni Walki z Rakiem organizowane co roku przez nasze Amazonki wrosły już w kulturalny krajobraz naszego miasta. Są okazją do podsumowania całorocznej pracy, podziękowania przyjaciołom i sympatykom, ale także i po prostu do dobrej zabawy. Byłam na niejednym koncercie z tej okazji, a myślę, że i czytelnicy Biuletynu w niejednym uczestniczyli. Był czas na refleksję i okazja do śmiechu, gdy kabarety bawiły nas zabawnymi scenkami i monologami. Można było obejrzeć grupy taneczne, posłuchać występów wokalnych.
To wszystko było i jest nadal możliwe dzięki osobistemu zaangażowaniu Amazonek
i wsparciu, jakie otrzymują od nas, mieszkańców Łomży, regionu łomżyńskiego Przeczytałam to, co napisałam do tej pory.... Hm... Jakoś zbyt poważnie, zbyt podniośle mi to wyszło. Chciałabym zakończyć w innym nastroju.
Spotkania z Amazonkami i ich sympatykami dały mi wiele radości. To nie tylko udział w akcjach charytatywnych, koncertach, ale także wspólne żarty, tańce, opowiadanie dowcipów, kurpiowskie przyśpiewki, zabawne konkursy na balach Przyjaciół Amazonek, układanie wierszyków, przesympatyczna atmosfera. I okazja, żeby pomóc, radość z dzielenia się z innymi, coś, co nadaje sens naszemu życiu.
Tego sensu i radości wszystkim Państwu życzę.
Do zobaczenia na Balu Przyjaciół Amazonek.
Bożena Zgrzywa
