15 - lecie 1993 - 2OO8
W październiku 1993 r. w Łomży zebrała się grupa 18 kobiet chorych na nowotwory. Pomysłodawczynią spotkania była Ewa Iwanowska, lekarz, pracownica Szpitala Wojewódzkiego w Łomży. Ewa właśnie przechodziła intensywne leczenie po wykryciu nowotworu, najpierw w jednej, a potem w drugiej piersi. Kiedy po wznowię choroby rozpoczęła leczenie w Centrum Onkologii w Warszawie, poznała tam Amazonki - członkinie klubu i dowiedziała się dużo na temat ich działalności.
Obiecała sobie, że jeśli Bóg pozwoli jej przeżyć chociaż rok - przeniesie tę inicjatywę do łomży.
16 października 1993 r. w Sądzie Wojewódzkim w Łomży zostało zarejestrowane Stowarzyszenie. Celowo w nazwie użyto zwrotu "problem onkologiczny". Po pierwsze - aby
zwrócić uwagę, że rak jest nie tylko chorobą, ale i wielkim problemem, z którym można sobie
poradzić przy dużej dozie samozaparcia i szczęścia. Po drugie - aby objąć opieką nie tylko Amazonki [ kobiety po amputacji piersi], ale kobiety chorujące na wszelkiego typu nowotwory.
Chociaż członkinie Stowarzyszenia często walczyły z chorobą lub jej wznowami, kobiety rozpoczęły od razu intensywną działalność. Przenosiły na grunt swego miasta wiele ciekawych pomysłów klubu warszawskiego lub urzeczywistniały własne, równie interesujące. Od początku członkinią Stowarzyszenia były Bogumiła Czartoryska - Arłukowicz - lekarz onkolog chemioterapeuta oraz Anna Zborowska - psycholog. Obie udzieliły Ewie dużego wsparcia w trakcie trudnej walki z chorobą, pragnęły też pomóc innym kobietom chorym na raka.
Jeszcze w tym samym 1993 r. rozpoczęto zajęcia z rehabilitacji leczniczej dla kobiet po amputacji piersi. Były to specjalistyczne masaże ręczne i elektryczne oraz ćwiczenia grupowe, które znacznie poprawiały stan ręki po stronie operowanej, a wspólne rozmowy, imprezy, ogniska pozwoliły kobietom wyzbyć się poczucia samotności. W tym samym 1993 r. ukazał się pierwszy numer Biuletynu Informacyjnego Stowarzyszenia, jeszcze bardzo skromny, bez ilustracji - było to jednak pierwsza publikacja o tematyce onkologicznej na naszym terenie, pierwsze wydawnictwo opracowane samodzielnie przez chore kobiety.
W 1995 r. Ewa Iwanowska wraz z członkiniami Stowarzyszenia zorganizowała pierwszą w naszym mieście konferencję o tematyce onkologicznej. Zaprosiła znanych i cenionych wykładowców z Centrum Onkologii w Warszawie i po raz pierwszy w Łomży zaczęto mówić nie tylko o działalności Stowarzyszenia, ale w ogóle o profilaktyce chorób nowotworowych. W późniejszych latach zorganizowano jeszcze 4 konferencje poruszające zawsze bieżące problemy związane z diagnostyką i leczeniem osób chorych na raka.
Od 1995 r. członkinią Stowarzyszenia została Ania Dąbrowska. Jako kobieta pełna wewnętrznej radości i chęci działania, Ania szybko została wiceprezesem Stowarzyszenia i prawą ręką Ewy, a po kilku latach prezesem. Ania wymyśliła Dzień Otwarty w Onkologii, dzięki któremu w Szpitala Wojewódzkim w Łomży zorganizowano spotkania ze specjalistami i badania profilaktyczne. Takie akcje odbywają się od 4 lat i gromadzą każdego roku coraz więcej zainteresowanych kobiet, co dobitnie świadczy o tym, jak są potrzebne.
Od 1996 r. rozpoczęto obchody Czerwcowych Dni Walki z Rakiem - początkowo skromnie, a po dwóch latach w formie koncertu, na który zapraszano wiele kabaretów, piosenkarzy, aktorów - słowem, znanych i lubianych ludzi. Ich występy były zawsze okazją do przekazania mieszkańcom miasta i regionu wielu informacji o profilaktyce i leczeniu chorób nowotworowych.
Również wtedy rozpoczęto organizowanie bali charytatywnych, których celem była zbiórka funduszy na zakup sprzętu do łomżyńskiego szpitala. Akcję tę rozpoczęła wielka przyjaciółka Amazonek Irena Dobrakowska, która też pierwsza przekazała kwotę 2000 zł na zakup przystawki do mammografu. Cała akcja trwała prawie 7 lat i zakończyła się przekazaniem kwoty 120 tys. zł dla Szpitala Wojewódzkiego w Łomży, co umożliwiło zakup nowego mammografu z przystawką do wykonywania biopsji.
Od początku 2004 r. prowadziłyśmy postępowanie prawne i gromadziłyśmy potrzebne dokumenty, co umożliwiło nam uzyskanie 7 czerwca statusu Organizacji Pożytku Publicznego. Dzięki takiemu postępowaniu Stowarzyszenie zyskało szerokie grono przyjaciół, którzy przekazywali nam 1 % podatku dochodowego. Ten wkład finansowy pozwolił na zorganizowanie wielu przedsięwzięć.
Od 4 lat prowadzimy również akcję profilaktyczną wśród uczennic szkół średnich, aby poszerzyć ich wiedzę o chorobach nowotworowych i zachęcić całe rodziny do udziału w badaniach profilaktycznych. Akcja ta jest bardzo potrzebna i z pewnością nadal będziemy ją kontynuować.
W ciągu 15 lat swego istnienia nasze Stowarzyszenia zdobyło wiele nowych członkiń, wielu sponsorów i wielu oddanych przyjaciół. Od lat w organizowaniu wielu imprez i akcji pomagają nam Wanda Wałkuska, Dorota Karwowska, Irena Dobrakowska, Krystyna i Krzysztof Borkowscy i tylu jeszcze innych, że aż trudno ich tu wymienić. Wiele osób już od kilku lat uczestniczy w balach charytatywnych organizowanych przez Amazonki z Łomży i ich przyjaciół. Wiele mediów: prasa, radio, telewizja - z wielką radością przedstawia naszą działalność i wspiera nas w prowadzeniu różnych akcji.
Od wielu lat pomagają nam również władze miasta. To dzięki ich zainteresowaniu, życzliwości i wsparciu finansowemu możemy organizować lianę przedsięwzięcia. To naprawdę wspaniałe mieć tak liczne grono przyjaciół, osób, organizacji i instytucji, którym bliski jest los Stowarzyszenia. Dzięki takiemu wsparciu możemy otoczyć kobiety chore jak najlepszą opieką, możemy zaofiarować im swoje serce, dobre słowo, podniesienie na duchu, jak również specjalistyczną pomoc. Kobietom zdrowym możemy ciągle przypominać: Pamiętajcie o swoim zdrowiu, bierzcie udział w badaniach profilaktycznych, systematycznie dbajcie o siebie, bo takie postępowanie w przypadku raka może ocalić życie!
16 października mija 15 lat od powstania Stowarzyszenia Kobiet z Problemem Onkologicznym. To i dużo, i mało. Wiele osiągnęłyśmy, ale jeszcze więcej przed nami. Będziemy nadal wypełniać nasze zadania i służyć pomocą i chorym, i zdrowym. Wszystkim naszym przyjaciołom gorąco dziękujemy za pamięć i wsparcie: życzliwym słowem, czasem, swoimi funduszami czy po prostu dobrym sercem. Dziękując za wszystkie dary prosimy tylko o jedno: BĄDŹCIE Z NAMI!
Barbara Porwoł
