ŚWIĘCI NA 8 LIPCA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

- Błogosławiony Eugeniusz III, papież (1145-1153)- patrz obok
===
-Święty Albert z Genui (+1239)

Cysterski mnich, potem pustelnik, zwany również Lambertem. Albert urodził się w Genui. Wstąpił do pobliskiego opactwa cysterskiego w Sentri de Ponente i był tam bratem laikiem. Później żył jako pustelnik w pustelnii znajdującej się na ziemiach opactwa.
===
-Święty Grymbald (+901)

Nazywany był również Grimwald. Został zaproszony przez króla Anglii Alfreda w 885 roku. Grimbald przybył do Anglii, odmówił biskupstwa w Canterbury i został mnichem. Został wyznaczony opatem w opactwie benedyktyńskim New Minister w Winchesterze przez króla Edwarda Starszego. Grymbald miał swój wkład w odnowniu nauczania w Anglii i był zachęcanu w tym wysiłku przez króla Alfreda.
===
-Święta Landrada (+690)

Żyła mniej więcej w tym samym czasie, co wspominani powyżej Landoald i towarzysze. Najpierw była podobno eremitką. Potem w Bilsen, w belgijskiej Limburgii, rządziła założonym przez siebie opactwem. Późna, dwunastowiecznaVita dopatrywała się w niej krewnej Karolingów. Zmarła pod koniec VII stulecia. Ciało jej złożono najpierw w Wintershofen, a w r. 980 przeniesiono do Gandawy. Świętą wspominano w dniu 8 lipca.
===
-Święta Witburga (+ok. 743)

Była najmłodszą córką króla Anna we wschodniej Anglii. Po śmierci ojca, który zginął w bitwie udała się do Dereham, gdzie ufundowała klasztor żeński i kościół. Została mniszką w benedyktyńskim klasztorze. Zmarła przed ukończeniem budowy kościoła 17 marca ok. 743 roku. Przy jej grobie w Dereham wytrysło źródło nazwane „studnią Witburgi”.Jej ciało zostało później skradzione przez mnichów i umieszczone w Ely.

Błogosławiony Eugeniusz III, papież (1145-1153) O jego młodości wiemy niewiele. Prawdopodobnie pochodził spod Pizy. W r. 1134, w czasie zwołanego do Pizy synodu, zetknął się zapewne ze św. Bernardem, porzucił swe dobra i został mnichem w Clairvaux. Spełniał tam bardzo niskie posługi, ale św. Bernard wysłał go wkrótce na czele gromady mnichów do Italii dla objęcia ofiarowanych tam opactw. Zrazu kierował klasztorem pod Farfą, potem z woli Innocentego II przeniósł się do opactwa Św. Anastazego przy Źródłach Salijskich (Tre Fontane) pod Rzymem. Wieczne Miasto było wówczas pełne niepokojów i zamieszek. Po śmierci Lucjusza II kardynałowie zebrani w pośpiechu wybrali jego następcą Eugeniusza, chociaż nie należał on do świętego kolegium i nie był biskupem.

Błogosławiony Eugeniusz III, papież (1145-1153) c.d. Nowo obrany papież musiał oddalić się ze wzburzonego miasta i przyjął sakrę w Farfie. Pośród zmiennych kolei próbował uspokoić Rzym, w czym wspierali go dzielnie kardynałowie oraz ludność Kampanii. Już jednak w roku następnym musiał znowu opuścić miasto. Tymczasem doszły do niego złe wiadomości z Ziemi Świętej; papież zabrał się więc do zorganizowania wyprawy krzyżowej. Walną pomocą był mu w tym jego duchowy mistrz, św. Bernard. W r. 1147 widzimy go dlatego po kolei w Lyonie, Cluny, Dijon, gdzie witał go uroczyście Ludwik VII. Przebywał potem w Paryżu, a może w podparyskich opactwach, a 10 czerwca wręczył królowi proporzec krzyżowców. Następnie poprzez Auxerre, Cîteaux, Verdun pojechał do Trewiru, zawsze w towarzystwie św. Bernarda. Uczestniczył następnie w synodzie w Reims, udał się jeszcze do Clairvaux, wreszcie wrócił do Italii, ale do wzburzonego Rzymu nie dotarł.

Błogosławiony Eugeniusz III, papież (1145-1153) c.d. Na razie zatrzymał się w Viterbo. Tymczasem ogłoszona przez niego krucjata okazała się fiaskiem. Król francuski i św. Bernard poczęli więc robić przygotowania do następnej. Nie było to po myśli Eugeniusza, ale w końcu projekt zatwierdził. I na projekcie wszystko się skończyło... Nie lepiej miały się sprawy w Italii. Nie mogąc osiąść w Rzymie, papież przebywał w Albano, Segni i Ferentino i dopiero pod koniec 1152 r., wezwany przez lud samego Rzymu, wrócił do swego pałacu na Lateranie. Reszta dni upłynęła mu we względnym spokoju. Zużytkował je dla dobra Kościoła, będąc, jak poprzednio, w ścisłej łączności z Bernardem. Jemu to ten wybitny mąż dedykował serię listów zebranych w traktat De consideratione. Oddaliwszy się w czasie letnich upałów z miasta, Eugeniusz umarł po krótkiej chorobie w Tivoli 8 lipca 1153 r. Jego kult, żywy zwłaszcza u cystersów, zaaprobowano dopiero w r. 1872.

Błogosławiony Eugeniusz III, papież (1145-1153)

MODLITWA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego Eugeniusza, aby przewodził całemu Kościołowi oraz budował go słowem i przykładem, † za jego wstawiennictwem strzeż i kieruj na drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła * razem z ludem im powierzonym. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Święty Grymbald (+901)

Święta Landrada (+690)

Święta Witburga (+ok. 743)