ŚWIĘCI NA 15 STYCZNIA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

====

Święty Maur z Glanfeuil (512 - 584)

                    Urodził się w 512 roku w Rzymie jako syn senatora rzymskiego Ekwicjusza. Gdy miał dwanaście lat, powierzono go św. Benedyktowi..  Stanie się najlepszym, ulubionym z uczniów patriarchy. Opowiada Grzegorz w Dialogach, że mistrz posłał Maura na poszukiwanie Placyda, który poszedł czerpać wodę. Wpadł nieopatrznie do niej, ale Maur, nie zdając sobie sprawy z niczego, ruszył po tafli jeziora do tonącego towarzysza i podał mu rękę. Działo się to pod Subiaco. Gdy około 529 roku Benedykt przeniósł się na Monte Cassino, Maur został tam przeorem, a później opatem. Vita Mauri, ułożona około 863 roku przez Odona z Glanfeuil, utrzymuje, że na żądanie biskupa z Le Mans Benedykt wysłał Maura do Galii. Ukochany uczeń Benedykta miał w Glanfeuil (St. Maur-sur-Loire) nad Loarą założyć opactwo, które hojnie obdarował król Austrazji, Teodebert. Po trzydziestu ośmiu latach sprawowania władzy opackiej Maur usunął się do celki w pobliżu klasztoru i tam zmarł 15 stycznia 584 roku. Przez stulecia utrzymywał się silny kult tego świętego. Błogosławieństwo udzialne chorym bierze swój początek od Maura z Subiaco; już za życia posiadał on podobno niezwykłą moc uzdrawiającą.

====

Święty Blaithmaik z Iona (+823)

                 Irlandzki opat, który wyszukiwał Duńskich męczenników. Udał się do Anglii i został zamordowany przez Duńczykówna stopniach ołtarza opackim kościele w Iona.

====

Święty Bonit z Clermont (+710)

               Znany również jako Bonet. Urodził się w Owernii w 623 roku; później został kanclerzem  króla Australii,  Zygyberta II. Został wyznaczony na gubernatora Marsylii przez króla Henryka III. Bonitus został biskupem Clermont w 689 roku, zrezygnował gdy postanowił zostać pustelnikiem przy benedyktyńskim klasztorze. Zmarł on w Lyonie podczas powrotu z pielgrzymki do Rzymu.

====

Święty Ceodwulf z Nortumbrii (+764)

                 W 724 roku objął po swym bracie tron w Nortumbrii. Popierał tam rozwój organizacji kościelnej i dbał, aby stanowiska obejmowali dobrzy kandydaci. Jemu, gloriosissimo regi Ceoluulfo, Beda dedykował swą Historię kościelną. Ale jego panowanie długo nie trwało. Tronu pozbawiło go powstanie. Zmuszono go wówczas do przyjęcia tonsury i zamknięto w klasztorze. Gdy odzyskał wolność, sam zrezygnował z praw do korony i jako mnich usunął się do benedyktyńskiego klasztoru w Lindisfarne. Zmarł tam w siedem lat później, w 764 roku. Świety Beda dedykował jemu swoją „Historię Kościoła angielskiego”. Jego wspomnienie obchodzono 15 stycznia.

====

Święty Piotr z Castelnau (+1208)

                Urodził się w pobliżu Montpellier. W 1182 roku został kanonikiem, a w 1199 roku archidiakonem w Maguelonne. Innocenty III powierzał mu wówczas rozmaite zadania. W 1201 roku Piotr wstąpił do cystersów. W dwa lata później papież Innocenty III wysłał go razem z drugim cystersem do albigensów. Miała to być -misja wiary i pokoju-. Legaci stali się wtedy wędrownymi kaznodziejami i podejmowali dyskusję z predykantami nowego wyznania. Potem pod wpływem św. Dominika zaczęli wieść życie bardziej surowe. Ale zakwestionowali też lojalność niektórych biskupów, a od panów świeckich domagali się wparcia, tzw.brachium saeculare. Na tym tle pojawiły się konflikty. Piotr obłożył potem hrabiego Tuluzy ekskomuniką i interdyktem. W Saint-Gilles doszło do rozmowy z opornym hrabią. Toczyła się burzliwie. Wkrótce po niej, rankiem 15 stycznia 1208 roku, jeden z zauszników hrabiego zabił legata. Zbrodnia stała się bezpośrednią przyczyną ogłoszenia krucjaty przeciw albigensom (marzec 1208 roku) W czerwcu 1209 roku  Rajmund VI, hrabia Tuluzy, odbył pokutę, a na grobie Piotra złożył dla jego uczczenia sowitą jałmużnę. Szczątki męczennika hugenoci spalili w 1592 roku. Jego kult zaaprobował Pius IX. Cystersi i południowe diecezje Francji wspominają go w dniu 15 stycznia.

MODLITWA 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, † Ty uczyniłeś świętego Piotra, męczennika, gorliwym głosicielem wiary i naśladowcą Męki Pańskiej, * spraw łaskawie, abyśmy idąc jego śladami, osiągnęli radość wieczną.  Przez  Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,.