Pożegnanie Genowefy Burzymowskiej – emerytowanej polonistki
Kilkadziesiąt osób pożegnało w środę na cmentarzu przy ulicy Przykoszarowej zmarłą w poniedziałek 16 lipca emerytowaną nauczycielkę, byłą profesor języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki, Genowefę Burzymowską (l. 90). Oprócz członków rodziny i oddanej opiekunki obecna była m.in. reprezentacja Liceum z jego dyrektorem Jerzym Łubą wraz ze sztandarem szkoły, dawni współpracownicy i wychowankowie.
Genowefa Burzymowska z domu Rojek urodziła się 13 stycznia 1928 roku we Wszerzeczy w powiecie łomżyńskim. W 1949 roku ukończyła, zdając egzamin dojrzałości, Liceum Pedagogiczne w Łomży. Naukę kontynuowała w Zaocznym Studium Nauczycielskim w Białymstoku, a następnie studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską obroniła 3 maja 1966 roku.
Karierę zawodową zaczynała 1 września 1949 roku jako nauczycielka w Szkole Podstawowej w Wiźnie. Od 1952 roku uczyła w szkole w Dębowie w gminie Szczepankowo, a następnie (od 1954 roku) – przeniesiona na własną prośbę – w Jarnutach. W dwóch ostatnich szkołach zaangażowana była w harcerstwo jako opiekun organizacji i przewodnik drużyny harcerskiej.
Od września 1963 roku, jeszcze jako studentka III roku filologii polskiej, związała się z łomżyńskim liceum – najpierw z tzw. wieczorówką, czyli Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących. Powołana (w 1972 roku) na stanowisko profesora szkoły średniej, od września 1973 roku rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka polskiego w liceum dziennym. Pracowała tam do przejścia na emeryturę z końcem sierpnia 1984 roku. Równolegle pełniła funkcję najpierw wizytatora metodyka Kuratorium Oświaty i Wychowania w Łomży, a następnie nauczyciela metodyka w Oddziale Kształcenia Nauczycieli IKN. Po przejściu na emeryturę kilkakrotnie podejmowała jeszcze zatrudnienie w liceum na czas określony, w niepełnym wymiarze godzin.
W latach 1966-1971 Genowefa Burzymowska pięciokrotnie otrzymywała nagrody pieniężne inspektora oświaty, a w 1984 roku swoją nagrodą uhonorował Ją łomżyński Kurator Oświaty i Wychowania. W październiku 2002 roku otrzymała nagrodę i dyplom za 50-letnią przynależność do Związku Nauczycielstwa Polskiego. Wówczas należała już do Sekcji Emerytów i Rencistów Oddziału w Łomży.
W ubiegłym roku 40-lecie matury obchodzili wychowankowie Pani Profesor, klasa E z rocznika 1973-1977. Zaproszona do udziału w zjeździe Wychowawczyni (ze względu na blond włosy zwana dawniej przez uczniów Białą), z powodu nie najlepszego stanu zdrowia nie mogła być obecna na spotkaniu. Okazywała jednak zainteresowanie i radość z dowodów pamięci. Teraz grupa wychowanków sprzed ponad czterdziestu lat, obecnych na pogrzebie, z żalem i sentymentem żegnała swoją Nauczycielkę.
WTCz
