ŚWIĘCI NA 27 MARCA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

======

Święty  Ernest z Zwiefalten (+ 1148)

Pochodził z szlacheckiej rodziny von Steussling. Od 1141 roku był opatem w benedyktyńskim klasztorze w Zwiefalten. W sześć lat później złożył urząd, aby wziąć udział w II wyprawie krzyżowej do Ziemi Świętej. Uczestniczył w niej  u boku biskupa Ottona z Freising. Ale Turcy zmusili oddział do ucieczki, Ernest zaś dostał się do niewoli.  Zginął pod Doryleą we Frygii  w 1147 roku  podczas bitwy z wojskami otomańskimi. Według innej wersji głosił Ewangelię Persom i Arabom. Zginął w 1148 roku śmiercią męczeńską z rąk muzułmanów w Mekce. Wcześnie czczono go w Zwiefalten, gdzie też 7 listopada obchodzono jego wspomnienie. Kult nigdy nie został zaaprobowany. Obecnie jego wspomnienie obchodzi się 27 marca.

====

Błogosławiony Frowin z Engelbergu  (+1178)

Do benedyktynów wstąpił w Sankt Blasien, w Czarnym Lesie. Przez jakiś czas przebywał zapewne w opactwie benedyktyńskim Einsiedeln. W 1143 roku osiadł w opactwie benedyktyńskim Engelbergu.Tam też w 1147 roku został opatem. Pozyskany dla reform zapoczątkowanych w Cluny oraz w Hirsau, przykładał się do tego,  aby opactwo uwolnić od ingerencji władzy świeckiej. W klasztorze zreformował liturgię oraz dyscyplinę wspólnoty. Otwarł także szkołę,
a dom pobożnych niewiast, położony niedaleko opactwa, przekształcił 
w prawdziwy klasztor. Ponadto założył szkołę kopistów i miniaturzystów. Zainicjowane przez niego skryptorium stanie się z czasem sławne i wielce zasłużone. Frowin był ponadto autorem kilku traktatów. Znane, choć potąd nie wydane są Explanatio dominicae orationis i De laude liberi arbitrii libri septem.Zmarł w 1178 roku. Mnisi z Engelbergu wspominali go zawsze jako błogosławionego w dniu 27 marca.

====

Święty Romulus z Saint-Baudille (pod Nîmes) (+730)

To tylko o nim wiemy, że był opatem i że w czasie między 725 a 730 r., dla schronienia się przed napadami Saracenów, zabrał relikwie  i mnichów do Burgundii. Osiedlono się wówczas w Cessy-les-Bois i tam odtworzono opactwo. W kalendarzach benedyktyńskich opata wspominano w dniu 27 marca.

====

Święty Rupert z Salzburga (+ok. 720)

Był nie tylko założycielem salzburskiej stolicy metropolitalnej i bawarskiej prowincji kościelnej, ale także fundatorem dwóch klasztorów, które należą do najstarszych ośrodków zakonnych w Niemczech. Pochodził z Nadrenii, z możnego rodu Robertynów, spokrewnionego z Karolingami, osiadłego w okolicach Wormacji. Tam też prawdopodobnie został biskupem misyjnym. Początki jego działalności przypadają na czas panowania Childeberta III (693). Późniejsze życiorysy Ruperta opowiadają, że przebywając w Ratyzbonie i Lorch, nawrócił tam księcia Teodona (696-718); historycy są jednak skłonni uznać to za legendę powstałą dla umocnienia prestiżu metropolii salzburskiej. Przybywszy nad Salz, na ruinach dawnego rzymskiego miasta Juvanum założył Rupert klasztor Św. Piotra, który jest najstarszym klasztorem Austrii, był tam opatem ; następnie również żeński klasztor na wzgórzu zwanym po dziś dzień Nonnenberg, w którym jako ksienię osadził swą siostrzenicę Erentrudę. Podstawą materialną stała się darowizna księcia Teodona. Dyskutują uczeni, czy własną stolicę założył u Św. Piotra, czy też osiadł na zamku (in castro superiore). Był raczej biskupem wędrownym, jak u zarania naszych dziejów Bruno z Kwerfurtu; nie oddzielano wówczas także rządów biskupich od funkcji opackich. Dalsza działalność Ruperta znana jest tylko częściowo. Wiemy, że założył Seekirchen am Wallersee oraz Maximilianszelle; natomiast inne fundacje, przypisane mu później, oraz wyprawy misyjne do Panonii są raczej tworem legendy. Rupert zmarł około 720 roku.  Cześć zaczęto mu oddawać z chwilą, gdy jego iroszkocki następca, biskup Wirgiliusz, przeniósł jego szczątki do wybudowanej przez siebie katedry salzburskiej (24 września 774 roku). Według martyrologium kapituły salzburskiej dies natalis Ruperta przypada 27 marca.