Z dziejów Nowogrodu
Z dziejów Nowogrodu .....
W dniu 18 marca 1852 roku przyjechał do Nowogrodu Pomocnik Naczelnika Powiatu Łomżyńskiego w celu przeprowadzenia corocznej kontroli Kasy Ekonomicznej miasta. Oto co zanotowano o tym w sprawozdaniu z kontroli: „Pomocnik Naczelnika Powiatu Łomżyńskiego w zamiarze dopełnienia rocznej rewizji Kasy Ekonomicznej Miasta Nowogroda za rok 1851 zjechał w dniu dzisiejszym do tegoż miasta, gdzie zaszedłszy do kancelarii Magistratu zarządał kluczy od skrzyni kasowej znajdującej się w ręku pana Gołaszewskiego [burmistrza Nowogrodu] i pana Gauze kasjera po otrzymaniu, których i otworzeniu skrzyni znaleziono i odliczono następującą ilość gotowizny:
a) Biletami bankowemi Rubli 150
b) Rublami srebrem Rubli 105
c) Dwu i jednozłotówkami Rubli 30
d) Zdawkową monetą Rubli 30 kopiejek 97 Przy szczegółowej rewizji akt Magistratu znaleziono wszelki porządek i w ogólności czynności z wszelkiem pośpiechem i porządnie są załawiane. W Mieście porządek i czystość, o ile można, jest utrzymywana. Narzędzia ogniowe w należytem są porządku, potrzeba tylko aby na zachowanie ich wystawioną była nowa szopka, gdyż dotychczasowa oprócz, że jest w złym stanie, jest do tego za szczupłą na pomieszczenie wszystkich narzędzi. Względem więc wystawienia nowej Magistrat niebawem wejdzie z przedstawieniem do Naczelnika Powiatu o zesłanie Budowniczego.
Co do melioracji, te chociaż w mieście tutejszym są konieczne, najważniejsze jest wybrukowanie Rynku, z powodu jednak zupełnego braku funduszu w Kasie Miejskiej, która z pozostałych remanentów spłaca pożyczkę od banku na budowę Mostów zaciągniętą, odłożone być muszą do dalszego czasu.”
Ale nie tylko Rynek był bolączką ówczesnych władz Nowogrodu. Dużym problemem był także nieuregulowana do końca sprawa ulic i zabudowy miasta. W tym samym roku 1852 Burmistrz Nowogrodu Gołaszewski zwrócił się z prośbą do Naczelnika Powiatu o pomoc wojskową „celem koniecznego znaglenia upornych w porze obecnej, a mianowicie:
1)Konstantego Kozłowskiego
2)Jana Sitkowskiego
3)Katarzyny Flerzynej
4)Józefa Dąbrowskiego
5)Pawła Kulczyka
6)Pawła Sadowskiego, którzy nie posiadając żadnego wjazdu do stodół, wytknięto przy stodołach ulice [ale oni] nie tylko wygrodzić nie chcą , ale nawet wyprowadzenia onej nie dopuszczają, a która to ulica tak pod względem kwaterunku wojska, jak i na wypadek pożaru koniecznie urządzoną być musi”.
Niestety nie wiemy, jaki był epilog tegoż sporu, czy w końcu wytyczono tę ulicę i jak się ona nazywała. Urszula Kuczyńska
