Galeria Sztuki Współczesnej zaprasza na otwarcie wystawy i performance Elżbiety Grzybek
“Ile z nas w nas jest dzisiaj” oraz wystawy malarstwa Aleksandra Grzybka pt. “Wota”.
Wernisaż odbędzie się w środę, 17 maja 2006 roku, o godz. 18.00 w salach galerii przy ul. Długiej 13.
Wystawy czynne będą do 13 czerwca.
Aleksander Grzybek urodził się w Białymstoku, gdzie mieszka i pracuje. Uprawia rysunek i malarstwo. W 1979 roku ukończył Instytut Wychowania Artystycznego w Lublinie. Dyplom z malarstwa uzyskał w pracowni Mariana Bogusza i Andrzeja Kołodziejka. W latach 1975 -1981 wystawiał z Grupą A.S., której był współzałożycielem (1975). Współpracował przy organizacji Lubelskich Spotkań Plastycznych (do dzisiaj istnieją realizacje na osiedlu Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej). Na swoim koncie ma 13 wystaw indywidualnych ( m.in. wystawy rysunku i malarstwa w Łomży w latach: 1982, 1983 i 2004 ) oraz udział w ponad 30 wystawach zbiorowych, plenerach i konkursach plastycznych. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, Galerii “Arsenał” w Białymstoku,Społecznego Stowarzyszenia Prasoznawczego “Stopka” w Łomży oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Głównym tematem jego twórczości
jest człowiek. Postać ludzka zostaje sprowadzona do znaku graficznego i zmultiplikowana. Konfiguracje sylwetek obrazujące duchowe i emocjonalne strony ludzkiej psychiki układają się w różne
formy kompozycyjne. Artysta maluje na płótnie oraz na starych deskach lub fragmentach belek
z opuszczonych domów i stodół, które stają się naturalnym podobraziem zyskując nowe życie.
Elżbieta Grzybek tworzy pastele, gwasze, obrazy olejne i tkaniny oraz projektuje ubiory. W łomżyńskiej galerii wystawia głównie tkaniny wykonane metodą aplikacji oraz obrazy olejne.
O jej twórczości tak pisze Monika Ewa Dziowgo : “Artystka w swoich pracach zawarła deklarację własnej postawy życiowej, stanów intelektualnych i duchowych, a także spostrzeżenia, obserwacje
i wartości,z którymi utożsamia się na co dzień. Posłużyła się tkaniną i ubiorem jako środkiem
wyrazu dla zaprezentowania własnych poglądów i odniesień estetycznych. Ciepło tkaniny
w dosłownym rozumieniu tego słowa, jak i w sensie metaforycznym zawsze rozpalało entuzjazm
artystki, inspirowało jądo poszukiwań nowatorskich form dla wyrażenia nastrojów, snów, emocji
i konkluzji związanych z bezpośrednim przeżywaniem świata w jego pełnym wymiarze. Autorka
dołączyła do grona twórców współtworzących współczesny język tkaniny, takich, jak: Sadley,
Abakanowicz, Owidzka. Tak jak oni dostrzegła w tkaninie potencjał możliwości formalnych,
walorowych, strukturalnych, znaczeniowych oraz interdyscyplinarnych i zachęcona tym odkry-
ciem oddała się twórczej pasji. Z pasji jak z fantastycznego kokonu pomysłów, asocjacji, skoja-
rzeń wyzwolone zostały kompozycje ze splotów przędzy, fragmentów materii, drucików, sznurów,
drewna, szkła, a nawet przedmiotów lub ich części odzyskanych z cienia codzienności. Białe,
kremowe, świetliste,przezroczyste, ażurowe, trwające w wiecznym tańcu ze światłem, tkaniny
łączone z kawałków materii, w desenie z naturalnych gałązek, jak wyrwane światu zachwyty,
wprowadzają do naszej doczesności ducha metafizyki”.
Karolina Skłodowska - Kierownik Galerii