Łatwa matematyka na maturze chłopców z II LO
Mieli na egzamin pisemny z matematyki na poziomie podstawowym po 170 minut, ale wystarczyło im 90 minut na rozwiązanie 35 zadań. Do tego zdążyli po dwa lub trzy razy sprawdzić poprawność odpowiedzi. Gdzie są tak szybcy, uzdolnieni i przygotowani matematycznie chłopcy? Przed prawie 122-letnim gmachem II Liceum Ogólnokształcącego w Łomży w słoneczne czwartkowe południe.
Jako jeden z pierwszych wychodzi z klasycyzująco-renesansowego budynku Paweł Zalewski. Tymi samymi drzwiami w progi Szkoły wstępowała Hanka Bielicka, maturzystka przedwojenna. Aktorka nie polubiła Królowej Nauk, może dlatego, że sama miała zostać Królową Estrady. 18-letni Paweł ma jednak tego do przedmiotu ścisłego życzliwsze podejście i ambicje zdania również rozszerzenia na maturze. Nie przypadkiem jest w klasie matematyczno-fizycznej, podobnie jak ambitny imiennik Paweł Szeligowski. Pojawiający się rozmówcy w skali 1 do 10 pkt. maturę na podstawie oceniają jako łatwą, na 2 lub 3. Niektórzy za porażkę uznaliby, gdyby nie dostali ponad 90 procent punktów za odpowiedzi. Obaj Pawłowie z mat-fizu liczą na 100 procent. Z zainteresowaniem słucha wymiany zdań rówieśników na temat egzaminu Wiktor Sekściński, choć przyszłości nie wiąże ze studiami na kierunkach politechnicznych, a raczej związanych z przyrodą.
Wszyscy poradzili sobie bez wysiłku z nierównościami kwadratowymi i funkcjami kwadratowymi. Przeprowadzili dowody algebraiczne, dotyczące nierówności, z wykorzystaniem wzorów skróconego mnożenia. Pawłowi Zalewskiemu najwięcej czasu, 10 minut, zajęło przeanalizowanie zadania z geometrii. - Ale zorientowałem się, że przeoczyłem kluczowy fakt - opowiada precyzyjnie o trójkącie równoramiennym z prostą, dzielącą go na 2 trójkąty, z których jeden był podobny do trójkąta dzielonego. Otóż ta prosta była zarazem dwusieczną jednego z kątów, co dawało asumpt do snucia rozważań na temat wielkości pozostałych kątów. Następni chłopcy: Dawid Banach, Artur Bruderek i Błażej Banach (niespokrewniony) jeden po drugim z radością podają na słonecznym placu przed Szkołą powtarzający się wynik: 72 stopnie.
Ich uwagę zwróciło jedno zadanie końcowe, ponieważ w jego wyniku pojawiały się dziwne ułamki współrzędnych A, B, C: - 3/8, - 3/4 oraz 45/8. Funkcja miała wzór: ax2 + bx + c i na wykresie była odwróconą parabolą, z podanymi miejscami zerowymi. Ale nawet takie zadanie umieją rozwiązać.
W dobrych humorach sympatyczni abiturienci odchodzą, a we wish'em good luck on English test.
Mirosław R. Derewońko
tel. red. 696 145 146
