Dziękujemy Pielęgniarkom i Położnym
Panie Pielęgniarki i Położne są z nami w Łomży i regionie od narodzin aż po kres. Towarzyszą nam z troską i współczuciem, i strzykawką, gdy chorujemy i cierpimy. Podają leki i pocieszają, trzymają za rękę i podtrzymują na duchu pacjenta i rodzinę. 89-letnia Danuta Koluśniewska zaczęła pracę w 1953 r. w przychodni przy Polowej. 52-letnia Joanna Chilińska pierwsze kroki w zawodzie stawiała w 1990 r. w starym szpitalu w Łomży. Jej 26-letnia studentka Emilia Wołyniec od połowy września 2021 r. pracuje w Szpitalu Wojewódzkim. Co je łączy...? Wszystkie chciały i chcą być pożyteczne i pomagać w wyzdrowieniu pacjentom. Mówią nam z okazji Dnia Pielęgniarki i Położnej, że oprócz wiedzy medycznej i umiejętności wykonywania zabiegów, ważne są cierpliwość i wyrozumiałość.
Danuta Koluśniewska wspominała, że największą satysfakcją w jej życiu zawodowym jest fakt, że prawie 18 lat przepracowała w krwiodawstwie i nie miała z koleżanką Józefą Werczyńską żadnej omyłki. - Nigdy dwa razy do żyły się nie wbijałam – mówi 89-latka. Kiedyś na komisji wojskowej wbijała się 1 230 razy. Niegdyś nie było igieł jednorazowych, dlatego "igły się ostrzyło na osełce i potem dopiero wygładzało". Pani Danuta zaczynała pracę przy Polowej, gdzie działała przychodnia zdrowia. Był rok 1953, a w tamtej epoce w szpitalu Św. Ducha przy ul. Wiejskiej krew przetaczano bezpośrednio pacjentowi od dawcy w czasie operacji chirurgicznej. Pani Danuta pamięta, jak pilnie została wezwana, by oddać krew operowanemu pacjentowi. Krew gromadzono wtedy w szklanych butelkach i bez rozdziału jak współcześnie, gdy pobiera się tylko osocze, płytki krwi lub erytrocyty.
Kontra Covid
Z terenu dawnego województwa łomżyńskiego jest zarejestrowanych w Okręgowej Izbie PiP: 1998 pielęgniarek i 41 pielęgniarzy oraz 346 położnych (kobiet). Spośród 2 385 osób "w czepkach" 454-oro pielęgniarek i 43 położnych pracuje w Szpitalu Wojewódzkim.
- Personel to grupa specjalistów, których działania ukierunkowane są na pomoc w rozwiązywaniu problemów biopsychospołecznych ludzi w stanie zdrowia i choroby - mówi dr Chilińska. - Czas pandemiii postawił przed personelem pielęgniarskim i położnych wiele wyzwań, związanych z zapobieganiem i rozprzestrzenianiem się zakażeń SARS-CoV-2. Pracowałyśmy w bezpośrednim kontakcie z chorymi na Covid-19, który spowodował naturalne obawy, początkowo przed zakażeniem, ale również poczucie bezradności z racji nieprzewidywalności zdarzeń. Praca w trudnych warunkach, wymagająca stosowania środków ochrony indywidualnej i zmiany organizacji wywołały poczucie niepokoju. Dziś jesteśmy bardziej doświadczeni, przystosowaliśmy się do nowych warunków i działamy spójnie dla dobra pacjentów.
Pani Joanna od dziecka lubiła pomagać. Jako 6-letnia dziewczynka czekała na drodze, aby pomóc gdy prawie 100-letnia staruszka, przygarbiona i o lasce będzie wracać z torbą zakupów. - Człowiek musi sam zechcieć wykonywać ten zawód z własnej, świadomej, nieprzymuszonej woli - twierdzi wicedyrektor ds. pielęgniarstwa. Od 4. klasy mówiła rodzicom, że będzie pielęgniarką. Jej wzorem była Zofia Rybka z gminnego ośrodka zdrowia w Turośli. Dziecko wprawdzie bało się szczepionek i badań, płakało, ale spokojna, opanowana, wrażliwa, dobra pielęgniarka budziła podziw i sympatię.
Studia w ANS
Emilia Wołyniec zdecydowała się na wybór drogi życiowej dużo później. - Dorosłam do tej decyzji po maturze w liceum ogólnokształcącym, mając lat 20 - mówi absolwentka kierunku pielęgniarstwo I stopnia w PWSIiP (licencjat po 6 semestrach) oraz studentka II st. ANS (2. semestr na 4 semestry do magisterium). Wybrała uczelnię w Łomży, gdyż słyszała dobre opinie, że świetna kadra, wysoki poziom nauczania, przyjazna atmosfera. Opinie o "Państwówce" potwierdziły się, a Studentka była pozytywnie zaskoczona dużą ilością zajęć praktycznych w centrum symulacji w Uczelni i szpitalu. Emilia chciała studiować nie tylko w sali wykładowej, żeby słuchać i notować, ale i mieć ćwiczenia proste i bardziej złożone, praktyczne, jak iniekcje. Fantom Apollo umożliwił jej właściwe podejście do leżącego chorego, zmierzenie tętna i oddechu, a ponadto pozwalał ćwiczyć rozmowę z chorym.
- Zastanawiałam się przed studiami, czym chcę zajmować się w życiu, i pomyślałam o satysfakcji, że robię coś dobrego i przydatnego innym ludziom - opowiada młoda pielęgniarka, której wykładowcą jest dr Chilińska. - Pani doktor ma w sobie dużo empatii, jest wyrozumiała, przyjazna i serdeczna.
Zdaniem dr Chilińskiej, pielęgniarka powinna współodczuwać z chorym, otoczyć go opieką, okazać zainteresowanie jego problemami. Pacjenci bywają różni, ale to oni cierpią i trzeba być delikatnym.
Liczby i życzenia
Na 454 osoby w czepku, 439 to pielęgniarki, a 15 to pielęgniarze. Największa grupa wiekowa od 50 do 60 lat liczy 206 osób (205 pań i 1 pan). Drugą jest grupa od 40 do 50 lat: jest to 92 pań, 5 panów. A powyżej 60 lat ma 46 pielęgniarek w łomżyńskim szpitalu. Panów nie ma wśród 43 położnych, z których najwięcej - 25 należy do grupy 50-60 lat. Rozpiętość kwot wynagrodzenia zasadniczego w zł brutto jest duża i zależy głównie od wykształcenia: 3 772 zł - średnie, policealne; 4 185 zł - średnie plus specjalizacja; licencjat plus specjalizacja, mgr piel.; 5 000 - z-ca piel. oddz.; 5 477 zł - mgr piel. plus specjalizacja; 5 680 zł - pielęgniarki oddziałowe, koordynujące. Do powyższej kwoty bazowej dochodzą dodatki: za wysługę lat, świąteczne i nocne dyżury, bo pacjenci mają opiekę całodobową.
- Wszystkim Paniom pielęgniarkom, Panom pielęgniarzom i Paniom położnym w imieniu swoim i Dyrekcji Szpitala składam najserdeczniejsze życzenia: dużo zdrowia i moc wszelkiej pomyślności w życiu osobistym i zawodowym - mówi dr Joanna Chilińska. - Życzę Wam, żeby codzienna praca była źródłem inspiracji i nadziei na lepsze jutro oraz dawała poczucie bezpieczeństwa i satysfakcji.
Mirosław R. Derewońko
tel. red. 696 145 146
