Absolwenci i Pierwsza Dama na 95-leciu szkoły w Podgórzu
Zuzanna Walędziewska (rocznik 1937) i Wanda Gwara (rocznik 1938) z powagą i uważnie słuchają, co w Szkole Podstawowej w Podgórzu, którą kończyły na początku lat 50., mówi Agata Kornhauser – Duda, Pierwsza Dama Rzeczypospolitej i małżonka Prezydenta RP Andrzeja Dudy. - To dla mnie zaszczyt i ogromna przyjemność patronować obchodom jubileuszu – uśmiecha się Pierwsza Dama do dzieci w białych bluzeczkach i granatowych spódniczkach lub spodenkach, bo uczniowie zajęli miejsca tam, gdzie zwykle w pierwszych rzędach zasiadali oficjele. - Co od razu rzuca się w oczy po przekroczeniu progu szkoły, to życzliwa atmosfera, a to zasługa nauczycieli, uczniów i rodziców. Gospodarze i goście słuchali poezji, piosenek i utworów orkiestry dętej absolwentów SP Podgórze.
Zanim Absolwenci, Pierwsza Dama RP i zacni goście zajmą miejsca w auli na piętrze, na parterze po wejściu od strony podwórka biskup ksiądz Tadeusz Bronakowski poświęcił tablicę, głoszącą, że: „W podziękowaniu tym, którzy tworzyli historię szkoły, sercem, talentem, pracą przyczynili się do budowania jej świetności...”. Jeszcze wcześniej odprawił mszę św. w podgórskim kościele, podczas której w homilii przypomniał, że 95-lecie SP w Podgórzu przypada w 37. roku „odejścia do domu Ojca wielkiego Prymasa Tysiąclecia”. Dyrektor SP w Podgórzu Anna Wądołowska podczas witania gości dołączyła nadto: 100-lecie odzyskania Niepodległości, 45-lecie Gminy Łomża i 100-lecie SP w Konarzycach. - Zapytajmy zatem, jakie wartości ukazuje sługa boży kardynał Stefan Wyszyński? - zachęcał do refleksji biskup, przywołując, m.in., ucałowanie dłoni prymasa przez papieża Polaka Jana Pawła II w dniu inauguracji pontyfikatu w 1978 r., życie szlachetne i niezłomne, przepełnione troską o Kościół i Ojczyznę, w czasie uwięzienia przez władze komunistyczne PRL... – Zbyt często rodzice i nauczyciele rezygnują ze stawiania wymagań i egzekwowania obowiązków – nauczał bp Bronakowski. - Kardynał Wyszyński uczy wychowawców odwagi w stawianiu wymagań. Proszę, byście byli wzorami dla dzieci i uczniów, by w tej szkole nie zapominano o potrzebie wychowania.
„Nie było ławek, tylko deski na cegłach...”
- Miałam osiem czy dziewięć lat, jak zaczęłam zaraz po wojnie naukę w Podgórzu, ale szkoła była w rozsypce, dopiero się remontowała, uczyliśmy się w domu prywatnym po drugiej stronie drogi – wraca do wspomnień 81-letnia Zuzanna z domu Nowacka. - Jeden człowiek uczył nas wszystkiego od klasy 1. do klasy 7.: pisania, rachunków, matematyki, geografii, fizyki, chemii i tańca. Nazywał się Jan Chróścielewski. Szczupły, dość wysoki, a jego żona góralka nauczyła nas piosenek i czytała książki. Pan Jan był spokojny i zrównoważony, dyscyplinę trzymał stawiając na chwilę do kąta. To były biedne czasy: mama upiekła chleb, mleko się zanosiło, jajka, warzywa, ziemniaki, co kto miał.
Bieda powojennej epoki stalinowskiej to klompy z drewna, gumiaki zimą do szkoły. - Chciałam iść do szkoły pielęgniarskiej, a poszłam krowy paść, bo rodzice mieli duże gospodarstwo, zazdrościłam troszeczkę Wandzi, że zaczęła po naszej podstawówce naukę w Liceum Pedagogicznym w Łomży – nawiązuje do młodszej o rok 80-letniej koleżanki z czasu, gdy za kanapkę do szkoły służyła kromka chleba, kiedy chłopcy plecaki robili sobie z deszczułek, a dziewczęta nosiły książki w workach, gdy nie było ławek, tylko deski na cegłach... Pamiętają obie dobrze „Elementarz” Falskiego, kiedy wójt Gminy Łomża Piotr Kłys przemówi: „My wszyscy budujemy Polskę: w tej naszej szkole i w stolicy Polski...”, nawiązując do pracy Prezydenta RP Andrzeja Dudy. W obecności poprzednich wójtów na sali: Kazimierza Dąbkowskiego i Jacka A. Nowakowskiego, absolwenta SP w Podgórzu, ofiarował dyrektor SP jubilatki sadzonkę dębu, jak określił, „dziś skromny, ale jak zadbacie, będzie piękny”.
„Aby duch kardynała Wyszyńskiego czuwał
W zamyśleniu słucha Wanda Gwara, pamiętająca pożary, naloty, bombardowania, ewakuację, kraj zniszczony, szkołę bez dachu i okien, ubogie lata po wojnie... Po Liceum Pedagogicznym w 1956 r. młoda matematyczka ruszyła w świat i do Podgórza powróciła w połowie lat 80., przed emeryturą... - Moja młodość i lata dojrzałe były w czasach komuny, ale tamten ustrój nigdy nie odebrał godności nauczycielowi, dopiero jak nastała demokracja... - wspomina głośne znęcanie się na pedagogami z koszami na głowie 80-letnia absolwentka... Pierwsza Dama w krótkiej mowie chwali podgórzan za ofiarność w odbudowie szkoły ze zgliszcz, pracę dla dobra wspólnego, wychowywanie młodzieży w szacunku do symboli narodowych. - Życzę Państwu, aby duch kardynała Wyszyńskiego czuwał nad społecznością szkolną, a jego nauka była drogowskazem dla pokoleń – życzy Agata Kornhauser – Duda, czego doświadcza Jadwiga Skawska, z d. Alińska ('54): absolwentka SP w Podgórzu, którą ukończyli córka i syn, zostali inżynierami.13-letni wnuk Dominik dźwiga sztandar. - Muraczewski, Chiliński, Burzymowski, Koszykowska, Rewucka – wylicza nauczycieli swego dzieciństwa babcia, co w dal skakała 4 m 32 cm, wzwyż 1 m 15 cm. Kto dziś tak potrafi? - Wody się boję, ale Dominik dobrze pływa – uśmiecha się przewodnicząca Komitetu Rodzicielskiego, organizująca 8 lat zabawy taneczne, zbierająca na sprzęt dla szkoły, pomagająca przy choinkach, Dniu Matki i Dniu Dziecka.
Mirosław R. Derewońko
