CO TO JEST RAK PIERSI ? - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

W normalnych okolicznościach wzrost wszystkich naszych komórek jest ściśle kontrolowany. Ale gdy sygnały kontrolne jednej z komórek działają niewłaściwie i cykl życia komórki zostaje zakłócony, komórka dzieli się i dzieli. Niekontrolowany wzrost postępuje i w rezultacie powstaje nadmiernie rozrośnięta masa zwana „guzem". Guz może być zarówno łagodny jak i złośliwy.
Guz łagodny jest nie rakotwórczy i niezagrażające życiu. Nie rozprzestrzeniają się do innych części ciała. Wiele guzów piersi jest przy¬kładem guza łagodnego.
Guz złośliwy może się rozprzestrzeniać do innych części ciała. Kiedy się rozprzestrzenia, złośliwe komórki przenoszą się za pomocą układu limfatycznego lub krwionośnego do innych części ciała, żeby się tam „zagnieździć" i mnożyć, co w efekcie powoduje powstawanie nowych guzów zwanych wtórnymi lub przerzutami.
Nazwa, jaką wówczas nadaje się rakowi, jest powiązana z pierwotnie umiejscowionym rakiem, nawet jeśli rozprzestrzenił się on do innych części ciała. Na przykład, jeśli rak prostaty przerzucił się na wątrobę nadał nazywany jest rakiem prostaty.

Jak się to zaczyna?

Rak zaczyna się wówczas, gdy normalna komórka staje się rakową.
Tak się dzieje, gdy coś zakłóca DNA, zmieniając kod który monitoruje
cykl życiowy komórki. Jeden lub kilka z wielu czynników ryzyka może
przyczynić się do powstania takich komórek.

Najbardziej popularne czynniki ryzyka to:

1.    Genetyczne predyspozycje - Niektóre rodzaje raka, jak na przy¬kład rak jelita albo rak piersi, często powtarzają się w rodzinie. Tylko predyspozycja do zachorowania jest dziedziczona, tak więc inne, niegenetyczne (np. środowiskowe) czynniki muszą zaistnieć, żeby rak się rozwinął. Pojawienie się takiej predyspozycji w rodzi¬nie nie oznacza, że dana osoba na pewno zachoruje się na raka, jednak pozostaje ona w grupie podwyższonego ryzyka. Wiedza na temat czynnika genetycznego i zarządzanie nią może pomóc w za¬pobieganiu zachorowania na raka.

2.    Ekspozycja na estrogen (kobiety) - kobieta jest narażona na nie¬które ginekologiczne typy raka. (np. piersi lub macicy), jeśli jej system narażony jest na zbyt dużą ilość estrogenu, który stymuluje proliferacje komórek w danej tkance. Czynniki, które przyczyniają się do zwiększonej ekspozycji na estrogen to początek menstruacji, okres menopauzy oraz picie alkoholu.

3.    Ryzyko zachorowania jest mniejsze u kobiet, które urodziły dziecko przed 25 rokiem życia. Pośród innych czynników, któ¬re mogą zmniejszyć ryzyko należy wymienić regularne ćwiczenia i niskotłuszczową dietę.

4.    Promieniowanie jonizujące - nadmierna ekspozycja na promie¬niowanie jonizujące, jak promieniowanie rentgenowskie, może powodować szkody w DNA, które mogą prowadzić do raka.

5.    Promieniowanie ultrafioletowe jest promieniowaniem słonecznym. Promienie ultrafioletowe 
B  (UVB) uszkadzają DNA komórki i są przyczyną powstawania raka skóry w 90% przypadków.  Za
pobieganie zachorowaniom obejmuje zmniejszenie ekspozycji na słońce, noszenie ochronnych
ubrań oraz stosowanie kremów przeciwsłonecznych z wysokim filtrem SPF (Sun Protection Factor).

6.    Rakotwórcze środki chemiczne - rakotwórcze środki chemiczne jak azbest, benzen, formaldehyd czy spaliny diesla są niebezpieczne w większych stężeniach.
7.    Dym tytoniowy - palenie tytoniu jest jednym z najbardziej zabójczych czynników rakotwórczych.

8.    Palenie może powodować raka płuc i innych narządów. Najlepszym sposobem na obniżenie ryzyka zachorowania na raka płuc jest nie palenie oraz unikanie ekspozycji na palenie wtórne, czyli przebywania w zadymionych miejscach.

9.    Alkohol - osoby, które pija dużo alkoholu są mocno narażone na raka jamy ustnej, gardła, przełyku, żołądka i wątroby.

10.    Rakotwórcze jedzenie — istnieją pewne pokarmy, które zawierają substancje rakotwórcze. Produkty, które powinny być wykluczane to octowe marynaty i produkt}7 wędzone oraz mięso traktowane azotanami, jak również mięso zwęglone na grillu, jako że zwęglone części są rakotwórcze. Spożywanie witaminy C w diecie może wspomagać ochronę przed rakiem powodowanym rakotwórczym jedzeniem.

11.    Niezdrowa dieta — dieta bogata w tłuszcze nasycone (szczególnie z czerwonego mięsa) jest powiązana z kilkoma typami raka, włączając raka jelita, gruczołu odbytnicy i prostaty. Ryzyko może być zmniejszone przez redukcje tłuszczu zwierzęcego w diecie oraz poprzez jedzenie większej ilości produktów sojowych, pełnoziarnistych, owoców i warzyw.

12.    Wolne rodniki są niebezpiecznym, wysoce aktywnym związkiem chemicznym, który może zniszczyć DNA i prowadzić do raka. Powstają na różne sposoby, włączając utlenianie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Dieta bogata w antyutleniacze (jak witamina A i C), zawartych w żółtych i pomarańczowych owocach i warzywach, może redukować ryzyko z nimi związane.

13.    Efekt niekontrolowanego mnożenia się komórek, jak również szybkości z jaką to zachodzi, zmienia się w każdym przypadku. Wielu ludzi przezwycięża chorobę lub żyje z nią wiele lat pełnią życia. Jeśli u Ciebie lub kogoś bliskiego został zdiagnozowany rak, możesz być zainteresowany, jakie metody leczenia tej choroby się stosuje.

Metody leczenia

Istnieje wiele metod leczenia. Są one wybierane na podstawie typu raka, jego lokalizacji, zakresu występowania i stadium, w którym zo¬stało zdiagnozowane oraz zdrowie i samopoczucie pacjenta. Leczenie może być pojedyncze, sekwencyjne bądź też być mieszanką terapii.
Chemoterapia — stosuje się leki przeciwnowotworowe. Leki te niszczą komórki raka poprzez zahamowanie wzrostu lub rozmnażania w jakimś stopniu cyklu życiowego komórki. Leki te mogą być podane dożylnie, doustnie lub poprzez zastrzyk domięśniowy, podskórny lub w inny sposób, w zależności od leku i typu raka. Chemioterapia jest często podawana w cyklach.
Leki stosuje się nie tylko do leczenia raka, ale również usuwania skutków raka (np. bólu), efektów ubocznych, takich jak nudności, czę¬sto występujące w różnych typach terapii.

Leki przeciwnowotworowe - jak działają i co to powoduje?

Większość leków przeciwnowotworowych działa na zasadzie hamowania syntezy DNA lub innych procesów w cyklu życiowym komórki. Ponieważ przeciwnowotworowe leki działają ogólnie, obciążone ich działaniem zostają nie tylko komórki rakowe, ale wszystkie szybko mnożące się komórki. Sposób, w jaki nienowotworowe komórki są obciążane określają działania uboczne danego leku. Zdrowe komórki ulegające zniszczeniom to komórki krwi, które zwalczają infekcje, pomagają krzepnąć krwi i dostarczają tlen do wszystkich części ciała. Kiedy parametry krwi ulegają zmianie, pacjent jest podatniejszy na infekcje, pojawianie się siniaków lub krwotoki, jak również może się czuć słaby i bardzo zmęczony. Szybko dzielące się komórki w cebulkach włosów i komórki wyścielające przewód pokarmowy mogą również zostać uszkodzone.
Wynikiem tego mogą być utrata włosów, słaby apetyt, nudności i wymioty, biegunka, rany warg i ust. Wiele z ubocznych efektów może być kontrolowanych dzięki nowoczesnym lekom. U większości pacjentów, efekty uboczne, są krótkotrwałe i w końcu ustępują. Włosy odrastają, choć mogą zmienić kolor i fakturę.

1.    Radioterapia i brachyterapia - jest to typ leczenia raka z wykorzystaniem promieniowania jonizującego. Promieniowanie to niszczy komórki albo materiał genetyczny komórek w strefie, która podlega leczeniu, tym samym uniemożliwiając komórce wzrost.

2.    Operacja — jest to usunięcie guza. Czasami otaczające guz tkanki i węzły chłonne są również usuwane. Operacja może być prowadzona z użyciem konwencjonalnych narzędzi lub lasera.

3.  Terapia hormonalna regulacji hormonów w celu zapobiegania działania hormonów, które wpływają na wzrost raka.

4.  Terapia biologiczna (immunoterapia) korzysta z działania układu odpornościowego pacjenta, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio, zwalczając chorobę bądź zmniejszając skutki uboczne spowodowane innymi terapiami.

5.  Hipertermia - czyli przegrzanie guza nowotworowego, staje się jedną z cenionych metod walki z rakiem. Jest to termiczny rodzaj radioterapii mogący istotnie zwiększyć skuteczność leczenia raka. Służy niszczeniu komórek guzów bądź zahamowaniu ich wzrostu poprzez ich przegrzanie.