ŚWIĘCI NA 13 LIPCA:
- Święty Andrzej Świerad (Żurawek) (+ok. 1030-1034)- patrz obok
===
-Święty Benedykt, pustelnik (+ok. 1037)- patrz obok
===
-Święta Mildreda (+700)
Była córką św. Ermenburgi i króla Merewalda oraz siostrą
św. Milburgi i św. Mildgythy. Wykształcenie zdobyła w klasztorze koło Paryża. Habit otrzymała od św. Teodora z Canterbury w klasztorze benedyktyńskim w Minster na wyspie Thanet w Anglii. Została wybrana tam ksienią. Po śmierci jej ciało pozostało w Thanet a pielgrzymi wciąż udają się do jej relikwii. Mildreda odbiera cześć z powodu jej troski o ubogich.
===
-Błogosławiony Tomasz Tunstal (+1616)
Tomasz Tunstal albo Helmes, najpierw był księdzem, potem zostałbenedyktynem. Rozpoczął pracę na misjach w Anglii w 1610 roku. Pochwycony i włóczony po różnych więzieniach, został wreszcie powieszony i ćwiartowany za kapłaństwo w Norwich w r. 1616. został beatyfikowany w 1929 r. Wspomnienie obchodzi sie 13 lipca.
Zwano go u nas często -Żurawkiem, ale nazwa ta pochodzi z błędnego odczytania jego imienia, które w przekazach źródłowych zapisane zostało w niezręcznej ortografii łacińskiej. Źródeł tych jest właściwie niewiele. Niewiele też o Świeradzie wiemy. Toteż gdy w XVII stuleciu ożywił się u nas jego kult i gdy w naszych czasach zajęli się nim historycy - zawodowi i z zamiłowania - brak danych zaczęto uzupełniać elementami legendarnymi albo też misternymi hipotezami i konstrukcjami o charakterze czysto spekulatywnym. Właściwie o Świeradzie to tylko wiadomo, co w jego Vita podał nam około 1064 roku biskup Pięciokościołów (Pécs), Maurus, który wiadomości czerpał z relacji ucznia Świerada - Benedykta
MODLITWA
Módlmy się. Najłaskawszy Boże, Ty sprawiłeś, że święci Andrzej i Benedykt oddali się Tobie samemu przez podziwu godną wstrzemięźliwość i wytrwałą surowość życia, + spraw za ich wstawiennictwem, * abyśmy przez nieustanną pokutę usunęli grzech z naszych serc i oczyszczoną duszą służyli Tobie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
c.d. Andrzej zasłynął jako mąż wielkich umartwień. Został mnichemw benedyktyńskim klasztorze Św. Hipolita na górze Zobor koło Nitry. Prawdopodobnie jakiś czas spędził w samym klasztorze, później zaś osiadł w niedalekiej pustelni. Oddawał się tam niezwykłym surowościom, w czym niektórzy dopatrywali się ascetyzmu wschodniego. Dość, że niezwykłe umartwienia praktykowane przez świętego przyspieszyły jego śmierć, która nastąpiła między 1030 a 1034 rokiem. Wkrótce otoczono go czcią, którą ukoronowała uchwała synodu węgierskiego z 1083 roku, a zapewne także podniesienie jego relikwii. Przechowywano je w kościele Św. Emmerama w Nitrze. Z czasem Świerad stał się patronem tej bazyliki. Poza Słowacją, Węgrami i Chorwacją oraz zakonami mniszymi i eremickimi (benedyktyni, paulini, kameduli) nastąpił także renesans jego czci w Polsce. Razem ze swoim uczniem św. Benedyktem był pierwszym kanonizowanym Polakiem. Jest patronem Słowacji.
