Zebranie wyjazdowe Zarządu Oddziału, Komisji Rewizyjnej i Prezesów Ognisk ZNP
Zapraszam na wyjazdowe ZEBRANIE Zarządu Oddziału, Komisji Rewizyjnej i Prezesów Ognisk ZNP do WARSZAWY, które odbędzie się 12.03.2011r. /sobota/
W programie przewidziano spektakl „Tradycja” w Teatrze Żydowskim /Pl. Grzybowski/ o godz. 19.00.
Każdy uczestnik dopłaca 50 zł. /pozostałe koszty pokrywa Oddział ZNP/
Wpłata tej sumy jest potwierdzeniem wyjazdu i należy jej dokonać w siedzibie Oddziału ZNP, ul. Sadowa 2 w nieprzekraczalnym terminie do 28 lutego 2011r.
Uczestnictwo w wyjeździe jest obowiązkowe!
Szczegółowe informacje dotyczące wyjazdu przy dokonaniu wpłaty.
Prezes Oddziału ZNP w Łomży
Aleutyna Kołos
"TRADYCJA"
Wielkie widowisko muzyczne ukazujące tradycje żydowskie w kontekście kultur od lat z nią związanych: polskiej, cygańskiej i rosyjskiej. Akcja przedstawienia dzieje się w nieokreślonym czasie i przestrzeni, w małym miasteczku ze wspomnień. Na scenie zobaczymy typowe dla kultury żydowskiej obrzędy m.in. wesele czy szabas. Usłyszymy także pieśni chasydzkie, a tancerze zaprezentują tańce charakterystyczne dla wszystkich czterech narodów.
Scenariusz i reżyseria: Szymon Szurmiej
Drugi reżyser: Lena Szurmiej
Scenografia i kostiumy: Anna Klikowicz, Marta Grudzińska
Choreografia: Lena Szurmiej, Ludmiła Pronina
Muzyka i opracowanie muzyczne: Janusz Sent
Kierownictwo muzyczne: Teresa Wrońska
Tłumaczenie tekstów piosenek z języka jidisz: Andrzej Głowacki
Obsada: Monika Orzeszko, Ewa Tucholska, Agata Sierecka, Kamila Boruta, Liliana Cercel, Monika Chrząstowska, Ewa Dąbrowska, Ewa Greś, Helena Wilda Mariola Kuźnik, Paulina Lombarowicz, Małgorzata Majewska, Sylwia Najah, Joanna Przybyłowska, Katarzyna Post, Izabella Rzeszowska, Wanda Siemaszko, Monika Soszka, Barbara Szeliga, Alina Świdowska, Małgorzata Trybalska, Roksana Vikaluk, Marcin Błaszak, Waldemar Gawlik, Genady Iskhakow, Mikołaj Müller, Ryszard Kluge, Grzegorz Kulikowski, Marcin Kurowski, Henryk Rajfer, Rafał Rutowicz, Piotr Sierecki, Jerzy Walczak, Marek Węglarski, Wojciech Wiliński
RECENZJE:
Podróż sentymentalna
Szymon Szurmiej - autor scenariusza i reżyser "Tradycji" stworzył spektakl, ktory jest jego osobistą wedrówką do lat dzieciństwa. Ten wspaniały artysta urodzil się na Kresach, gdzie przed wojną istniały wielokulturowe miasteczka, w których mieszkali Polacy, Żydzi, Cyganie i Rosjanie.
Głównym bohaterem widowiska jest narrator, ktory trafia do Słucka - jednego z najstarszych miast na Białorusi. Poznaje pieśni i obyczaje różnych kultur. Widzowie spektaklu mają szansę uczestniczyć w obrzędach weselnych Żydów i Rosjan, posłuchać modlitwy chasydów czy zobaczyć, jak wygląda szabat. Na rynku mieszkańcy wspólnie tańczą w rytm cygańskich pieśni, słuchają wróżb pięknych Cyganek i kabaretu żydów brodzkich. Potem wszyscy zatańczą szalony taniec niczym bohaterowie Greka Zorby.
Mieszkańcy miasta mimo, że ich tak wiele różni, mają jeden wspólny cel: cieszyć sie z życia i jego każdej minuty. Zespół Teatru Żydowskiego w towarzystwie cygańskiego zespołu doskonale tańczy i śpiewa. O wiele bardziej wolę ten wieczór, aniżeli zrobione w pośpiechu wieczory w Buffo poświęcone żydowskiej czy cygańskiej kulturze. Reżyserowi udało się znakomicie przenieść atmosferę kresowych miasteczek. Duża w tym zasługa scenografii, która wykorzystuje pejzaże Chagalla.
Maciej Łukomski, Nowa Siła Krytyczna, 19-03-2007
Czar świata zaginionego
Szymon Szurmiej, dyrektor Teatru Żydowskiego, autor scenariusza i reżyser widowiska muzycznego "Tradycja" zbudował harmonijną, plastyczno-choreograficzno-muzyczną kompozycję, która cieszyła oko, ucho i poczucie rytmu widza.
Zbudował ją w klimacie muzy lekkiej i radosnej, w teatralnej, umownej przestrzeni mitycznego kresowego żydowskiego miasteczka, owego "sztetł", tak często, zazwyczaj melancholijnie, ukazywanego przez żydowskich pisarzy i poetów z A-nskim, Isaakiem Bashevisem Singerem i Julianem Stryjkowskim na czele. Atmosfera tego widowiska pięknie wpisuje się w obszar kulturowej pamięci, zarysowany w rozmowie dwóch quasi-narratorów, symbolizujących - pospołu - żydowskość tradycyjną i zasiedziałą oraz żydowskość diaspory czyli rozproszenia po świecie. Ta pamięć kulturowa to pamięć zaginionego świata, w którym w jednym miasteczku, bywało, wznosiły się obok siebie synagoga, kościół katolicki, cerkiew i meczet, a społeczności skupione wokół tych religijnych miejsc żyły w symbiozie, jaką dziś nie w każdym miejscu nie tylko świata, ale nawet Europy niełatwo sobie wyobrazić.
Szurmiej ukazał ten świat przez taniec, muzykę i obyczaj. Widz zanurza się w barwnej, dynamiczne feerii tworzonej przez muzykę żydowską, polską, rosyjską, ukraińską i cygańską. Na ogół wesołą, pogodną, krotochwilną, choć chwilami także liryczną i melancholijną. Siedząc pośród publiczności można było zauważyć, jak serdecznie i z uznaniem dla zaprezentowanego, wszechstronnego, artystycznego kunsztu, przyjęła publiczność propozycję Szymona Szurmieja i jego zespołu.
Krzysztof Lubczyński, Trybuna, 19-03-2007
