Semantyczne malarstwo Zygmunta Rafała Strenta - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Zygmunt Rafał Strent – artysta malarz, rysownik, grafik. Urodził się w 1943 roku w Łucku na Wołyniu. W roku 1972 ukończył studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Aleksandra Kobzdeja; aneks z grafiki artystycznej u prof. Haliny Chrostowskiej. Do 1990 roku przewodniczący Solidarności, przez dwie kadencje dziekan Wydziału Grafiki (1990-96), do emerytury (2013) prof. zwyczajny w macierzystej uczelni, od 2009 zatrudniony w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie, będącej pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk. Były przewodniczący Sekcji Sztuki Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej, wiceprzewodniczący Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego, były członek Komisji Nagród Prezesa Rady Ministrów, były członek kapituły Nagrody C. K. Norwida, współtwórca konkursu Grafika Warszawska, wiceprzewodniczący akredytowanej przy UNESCO Polskiej Sekcji AIAP... W pracy zawodowej i społecznej pełnił wiele funkcji, m.in. przewodniczącego Sekcji Sztuki Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, wiceprzewodniczącego Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego, członka i eksperta Państwowej Komisji Akredytacyjnej, prezesa Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków, przewodniczącego (obecnie wice-) afiliowanej przy UNESCO Polskiej Sekcji AIAP (międzynarodowe stowarzyszenie artystów plastyków), członka Komisji Nagród Prezesa Rady Ministrów, członka kapituły Nagrody im. C. K. Norwida etc. Autor ok. 80 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, uczestnik ok. 350 wystaw zbiorowych. Swoje prace pokazywał m.in. w takich miastach, jak: Dzierżoniów, Warszawa, Tunis, Ursus, Łódź, Kopenhaga, Nevres, Mediolan, Luanda, Maputo, Epinal, Kraków, Barcelona, Pamplona, Sofia, Praga, Clermont-Ferrand, Ałma Ata, Sopot, Pecs, Toruń, Kecskemeth, Blois, Grasse, Madryt, Poznań, Toruń, Kilonia, Gdańsk, Szczecin, Barcelona, Kopenhaga,Wrocław, Buenos Aires, Ułan Bator, Słupsk, Nakskov, Sztokholm, Turku, Monte Carlo, Berlin, Cieszyn, Ankara, Istambuł, Norrkoeping, Duesseldorf, Londyn, Sopot, Szczecin, Caracas, Hamburg, Edmonton, Radom, Monte Carlo, Lizbona, Porto, Paryż, Nowy Jork, Evora, Kalisz, Kair, Alger, Haga, Koszalin, Chiba, Nara, Fukuoka, Okinawa, Hawana, Sztokholm, Olsztyn, Przemyśl - itd. aż do końca 1981 roku, kiedy lepiej było nie notować swoich zaangażowań [----][Dziennik Ustaw nr 20, poz. 99 art. 2 p. 2]. Laureat artystycznych nagród i wyróżnień, m.in. w Musée 2000 w Luksemburgu, Grand Prix Sztuki Współczesnej w Monte Carlo, międzynarodowym Biennale Grafiki w Wiedniu etc. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi RP, Srebrnym i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz wieloma nagrodami resortów kultury, edukacji, nauki i szkolnictwa wyższego. Zygmunt Rafał Strent: Sztuka to język, starszy niż werbalny. Służy więc porozumieniu w zakresie spraw, których nie da się wyrazić słowami, ani zastąpić niczym innym. Od półtora stulecia mamy w sztuce pochód -izmów, które eksponują kolejne warstwy utworów, lekceważąc je jako całość. Zmieniają się nam według reguł mody, zapominając że wartości artystyczne obiektywizują się po dwustu latach. Wystarczy więc poczekać… Masz prawo znaleźć w tych obrazach własne doświadczenia, stając się współtwórcą – jak to demokratycznie proponuje jedna z definicji postmodernizmu. Dotyczy to wszystkich moich prac, których wyróżnikiem zawsze był wątek semantyczny. Są one wyrazem buntu wobec bezkrytycznej akceptacji narzuconego systemu wartości. Aksjologia jest na szczęście pojęciem wystarczająco szerokim i elastycznym, aby podlegać podstawowemu prawu nauki, jakim jest podważalność tez! Każda generacja ma prawo i obowiązek uporządkować świat według własnych wyobrażeń i potrzeb tak, aby następcy mieli choć trochę lepiej. Nie licz jednak, że wyjaśnię, „co artysta chciał przez to powiedzieć”: jesteś współautorem, więc siebie pytaj. Mój idol Mircea Eliade, niezależnie od własnych zakrętów życiorysu, pozostanie mi mentorem choćby jako propagator bodźców twórczych zwanych sytuacjami granicznymi. Przede wszystkim jednak jako autor tezy, że prawdziwe dzieło sztuki wyróżnia element tajemnicy!