Ścieżka przyrodnicza nr 2
Długość ok. 1500 m, czas wędrówki ok. 1,5 godziny
Ścieżka rozpoczyna się przy szosie Piątnica - Drozdowo, około 300 m po wyjściu ze ścieżki nr 1. Z lewej strony towarzyszy jej strumień, który bierze swój początek ze źródeł wypływających u podnóża wyniesień morenowych.
Przystanek 1
Występuje tu zbiorowisko roślinne grądu czyśćcowego. Wczesną wiosną w runie spotykamy kwitnącą przylaszczkę pospolitą, zawilca gajowego i złoć żółtą. W późniejszym okresie oglądać możemy kokoryczkę wielokwiatową, kokorycz pełną, zerwę kłosową, kosmatkę owłosioną, czworolista pospolitego, groszek czerniejący. Naszą uwagę zwracają również znacznych rozmiarów drzewa. Największe z nich, to stojąca po lewej stronie naszej trasy lipa drobnolistna. Warto na chwilę zatrzymać się i popatrzeć na to potężne, rozłożyste drzewo, które jest starsze od najdawniejszych naszych wspomnień z dzieciństwa. Jest ono szczególnie chronione jako pomnik przyrody. W warstwie drzew, na tym terenie, oprócz lipy drobnolistnej występuje dąb szypułkowy, klon zwyczajny i grab.
Dalej ścieżka prowadzi nas do źródliska. Lodowatą, czystą wodę źródlaną zamieszkują liczni przedstawiciele świata bezkręgowców. Wśród kamyków na dnie cieku możemy znaleźć domki chruścików. Te dziwne konstrukcje, mocno zlepione z piasku, kamyków, kawałków drewienek oraz fragmentów roślin wodnych mogą kryć jeszcze w sobie owada chruścika. Żyje on w wodzie jedynie w okresie larwalnym. Po przeobrażeniu w postać dorosłą - latający chruścik wydobywa się na zewnątrz, by resztę życia spędzić nad wodą. Do owadów, których stadia larwalne żyją w wodzie należą też m.in. ważki, widelnice, jętki. Wodą źródła zamieszkują również kiełże. Jeśli w korycie strumienia odwrócimy kamyk, zobaczymy te drobne zwierzęta umykające na boki w bezpieczne miejsca. Obok tych małych żyjątek, w pobliżu strumienia, spotkamy zapewne większych przedstawicieli świata zwierząt. Należą do nich reprezentanci płazów: ropucha szara, żaba trawna, żaba moczarowa i rzekotka drzewna. Płazy są zwierzętami ziemnowodnymi. Posiadają wiele cech wskazujących na przystosowanie do życia w dwóch środowiskach. Larwy płazów żyją w środowisku wodnym, natomiast osobniki dorosłe przebywają głównie na lądzie. Pozostają jednak, w mniejszym lub większym stopniu, związane z wodą. Większość wymienionych gatunków odbywa masowe, łatwe do obserwowania wędrówki związane z rozrodem. Dla ropuchy szarej oraz żaby trawnej grądy rezerwatu "Kalinowo" stanowią szczególnie korzystne i najbardziej typowe środowisko całorocznego występowania i zimowania na terenie Parku. Osobniki tych gatunków odbywają gody w Narwicy i ponownie wracają do rezerwatu. Przynajmniej dwukrotnie w ciągu roku muszą przekraczać stosunkowo ruchliwą drogę.
Na całym świecie obserwuje się obecnie spadek liczebności płazów. Wynika to z dużej wrażliwości tych zwierząt na zmiany środowiska. Szczególne zagrożenie dotyczy miejsc ich naturalnego rozrodu (zanik i przekształcenie małych zbiorników wodnych). Z tego też względu wszystkie krajowe gatunki płazów objęte są w Polsce ochroną prawną, z wyjątkiem żab: jeziorkowej, śmieszki i wodnej, które chronione są tylko w okresie od 1 marca do 31 maja.
Na tym obszarze występuje również rzekotka drzewna najmniejszy płaz krajowy. Jak sama nazwa wskazuje, przez część roku prowadzi ona nadrzewny tryb życia. Ma ku temu przystosowania w budowie ciała: palce zaopatrzone na końcach w przylgi czepne oraz plaski kształt ciała umożliwiający silne przywarcie stroną brzuszną do podłoża. Zobaczyć rzekotkę nie jest jednak łatwo, gdyż zmienia swoje ubarwienie dostosowując się do kolorytu otoczenia.
Przystanek 2
Zauważamy wokół zmniejszającą się liczbę geofitów w runie, co świadczy że wkroczyliśmy na teren grądu typowego. Porasta on wyższe stoki strefy krawędziowej i samą wierzchowinę. Podczas naszej wędrówki ścieżkami przechodziliśmy niejednokrotnie obok martwych, powalonych drzew. Pomimo, że ich czas dobiegł końca, są one niezastąpionym miejscem życia dla wielu innych roślin i zwierząt. Służą im jako źródło pokarmu, schronienie i miejsce rozrodu. Butwiejąca kłoda ukazuje proces sukcesji ekologicznej. Kolejno występują po sobie różne zespoły roślin i zwierząt, aż do czasu, kiedy całkowicie ulegnie rozkładowi. Doświadczony przyrodnik, obserwując grupy organizmów bytujących na martwym drzewie, potrafi w przybliżeniu określić jak dawno temu ono upadło. Pierwszymi zwierzętami szukającymi schronienia w świeżo powalonym pniu są nagie ślimaki i stonogi. Wkrótce zawitają tu wije i pająki. W następnym roku wciąż wyraźna jeszcze kłoda zostanie ponawiercana korytarzami larw chrząszczy. Korę pokryją mchy i grzyby. Po dwóch latach w pniu obserwuje się bardzo liczne korytarze wyżłobione przez larwy owadów. Ich obecność przyciąga ptaki szukające pożywienia, np. dzięcioły. Martwe drzewo, ulegając powolnemu rozkładowi, uwalnia związki mineralne, które kiedyś pobrało z gleby. W ten sposób zamyka się obieg materii.
Dalej, podążając ścieżką w kierunku południowo - zachodnim, dochodzimy do skraju rezerwatu, gdzie znajduje się ostatni przystanek.
Przystanek 3
Znajduje się tu najstarszy fragment rezerwatu. Tworzą go potężne, rozłożyste lipy. Majestatyczne ich kształty są przykładem potęgi i piękna przyrody. Znajdując się w ich otoczeniu człowiek zatraca poczucie czasu. Gdy przyjrzymy się uważnie mijanym lipom zauważymy, że wiele z nich "kryje" w sobie dziuple. Odnajdują w nich schronienie najpospolitsze krajowe dziuplaki: dzięcioły, pełzacze, sikory, sowy i szpaki.
Wiosną, podczas okresu godowego ptaków, mamy okazją bycia świadkami wspaniałych koncertów zięby, świergotka drzewnego, drozda śpiewaka, sikory bogatki czy kosa. Zanim drzewa nie rozwiną w pełni liści to najlepszy okres do obserwacji ptaków, poznania ich wielkości i ubarwienia.
Również i w innych porach roku jest tutaj co podziwiać. Stojąc na skraju lasu możemy zobaczyć krążącą na niebie parę myszołowów zwyczajnych, która gniazduje w tej okolicy. Na nagrzanym podłożu zbocza lasu można spotkać się "oko w oko" z jaszczurką zwinką, najpospolitszym z gadów Parku. Odkryty, nasłoneczniony skraj lasu porasta roślinność ciepłolubna, Zobaczyć można jastrzębca kosmaczka, pięcirnika piaskowego, rumiana żółtego, rojnika pospolitego oraz macierzankę zwyczajną.
Był to ostatni przystanek na naszej trasie, Wracamy ścieżką wzdłuż skraju lasu, kierując się na południe do szosy Piątnica - Drozdowo, Tu ścieżka przyrodnicza dobiega końca.
Występuje tu zbiorowisko roślinne grądu czyśćcowego. Wczesną wiosną w runie spotykamy kwitnącą przylaszczkę pospolitą, zawilca gajowego i złoć żółtą. W późniejszym okresie oglądać możemy kokoryczkę wielokwiatową, kokorycz pełną, zerwę kłosową, kosmatkę owłosioną, czworolista pospolitego, groszek czerniejący. Naszą uwagę zwracają również znacznych rozmiarów drzewa. Największe z nich, to stojąca po lewej stronie naszej trasy lipa drobnolistna. Warto na chwilę zatrzymać się i popatrzeć na to potężne, rozłożyste drzewo, które jest starsze od najdawniejszych naszych wspomnień z dzieciństwa. Jest ono szczególnie chronione jako pomnik przyrody. W warstwie drzew, na tym terenie, oprócz lipy drobnolistnej występuje dąb szypułkowy, klon zwyczajny i grab.
Dalej ścieżka prowadzi nas do źródliska. Lodowatą, czystą wodę źródlaną zamieszkują liczni przedstawiciele świata bezkręgowców. Wśród kamyków na dnie cieku możemy znaleźć domki chruścików. Te dziwne konstrukcje, mocno zlepione z piasku, kamyków, kawałków drewienek oraz fragmentów roślin wodnych mogą kryć jeszcze w sobie owada chruścika. Żyje on w wodzie jedynie w okresie larwalnym. Po przeobrażeniu w postać dorosłą - latający chruścik wydobywa się na zewnątrz, by resztę życia spędzić nad wodą. Do owadów, których stadia larwalne żyją w wodzie należą też m.in. ważki, widelnice, jętki. Wodą źródła zamieszkują również kiełże. Jeśli w korycie strumienia odwrócimy kamyk, zobaczymy te drobne zwierzęta umykające na boki w bezpieczne miejsca. Obok tych małych żyjątek, w pobliżu strumienia, spotkamy zapewne większych przedstawicieli świata zwierząt. Należą do nich reprezentanci płazów: ropucha szara, żaba trawna, żaba moczarowa i rzekotka drzewna. Płazy są zwierzętami ziemnowodnymi. Posiadają wiele cech wskazujących na przystosowanie do życia w dwóch środowiskach. Larwy płazów żyją w środowisku wodnym, natomiast osobniki dorosłe przebywają głównie na lądzie. Pozostają jednak, w mniejszym lub większym stopniu, związane z wodą. Większość wymienionych gatunków odbywa masowe, łatwe do obserwowania wędrówki związane z rozrodem. Dla ropuchy szarej oraz żaby trawnej grądy rezerwatu "Kalinowo" stanowią szczególnie korzystne i najbardziej typowe środowisko całorocznego występowania i zimowania na terenie Parku. Osobniki tych gatunków odbywają gody w Narwicy i ponownie wracają do rezerwatu. Przynajmniej dwukrotnie w ciągu roku muszą przekraczać stosunkowo ruchliwą drogę.
Na całym świecie obserwuje się obecnie spadek liczebności płazów. Wynika to z dużej wrażliwości tych zwierząt na zmiany środowiska. Szczególne zagrożenie dotyczy miejsc ich naturalnego rozrodu (zanik i przekształcenie małych zbiorników wodnych). Z tego też względu wszystkie krajowe gatunki płazów objęte są w Polsce ochroną prawną, z wyjątkiem żab: jeziorkowej, śmieszki i wodnej, które chronione są tylko w okresie od 1 marca do 31 maja.
Na tym obszarze występuje również rzekotka drzewna najmniejszy płaz krajowy. Jak sama nazwa wskazuje, przez część roku prowadzi ona nadrzewny tryb życia. Ma ku temu przystosowania w budowie ciała: palce zaopatrzone na końcach w przylgi czepne oraz plaski kształt ciała umożliwiający silne przywarcie stroną brzuszną do podłoża. Zobaczyć rzekotkę nie jest jednak łatwo, gdyż zmienia swoje ubarwienie dostosowując się do kolorytu otoczenia.
Przystanek 2
Zauważamy wokół zmniejszającą się liczbę geofitów w runie, co świadczy że wkroczyliśmy na teren grądu typowego. Porasta on wyższe stoki strefy krawędziowej i samą wierzchowinę. Podczas naszej wędrówki ścieżkami przechodziliśmy niejednokrotnie obok martwych, powalonych drzew. Pomimo, że ich czas dobiegł końca, są one niezastąpionym miejscem życia dla wielu innych roślin i zwierząt. Służą im jako źródło pokarmu, schronienie i miejsce rozrodu. Butwiejąca kłoda ukazuje proces sukcesji ekologicznej. Kolejno występują po sobie różne zespoły roślin i zwierząt, aż do czasu, kiedy całkowicie ulegnie rozkładowi. Doświadczony przyrodnik, obserwując grupy organizmów bytujących na martwym drzewie, potrafi w przybliżeniu określić jak dawno temu ono upadło. Pierwszymi zwierzętami szukającymi schronienia w świeżo powalonym pniu są nagie ślimaki i stonogi. Wkrótce zawitają tu wije i pająki. W następnym roku wciąż wyraźna jeszcze kłoda zostanie ponawiercana korytarzami larw chrząszczy. Korę pokryją mchy i grzyby. Po dwóch latach w pniu obserwuje się bardzo liczne korytarze wyżłobione przez larwy owadów. Ich obecność przyciąga ptaki szukające pożywienia, np. dzięcioły. Martwe drzewo, ulegając powolnemu rozkładowi, uwalnia związki mineralne, które kiedyś pobrało z gleby. W ten sposób zamyka się obieg materii.
Dalej, podążając ścieżką w kierunku południowo - zachodnim, dochodzimy do skraju rezerwatu, gdzie znajduje się ostatni przystanek.
Przystanek 3
Znajduje się tu najstarszy fragment rezerwatu. Tworzą go potężne, rozłożyste lipy. Majestatyczne ich kształty są przykładem potęgi i piękna przyrody. Znajdując się w ich otoczeniu człowiek zatraca poczucie czasu. Gdy przyjrzymy się uważnie mijanym lipom zauważymy, że wiele z nich "kryje" w sobie dziuple. Odnajdują w nich schronienie najpospolitsze krajowe dziuplaki: dzięcioły, pełzacze, sikory, sowy i szpaki.
Wiosną, podczas okresu godowego ptaków, mamy okazją bycia świadkami wspaniałych koncertów zięby, świergotka drzewnego, drozda śpiewaka, sikory bogatki czy kosa. Zanim drzewa nie rozwiną w pełni liści to najlepszy okres do obserwacji ptaków, poznania ich wielkości i ubarwienia.
Również i w innych porach roku jest tutaj co podziwiać. Stojąc na skraju lasu możemy zobaczyć krążącą na niebie parę myszołowów zwyczajnych, która gniazduje w tej okolicy. Na nagrzanym podłożu zbocza lasu można spotkać się "oko w oko" z jaszczurką zwinką, najpospolitszym z gadów Parku. Odkryty, nasłoneczniony skraj lasu porasta roślinność ciepłolubna, Zobaczyć można jastrzębca kosmaczka, pięcirnika piaskowego, rumiana żółtego, rojnika pospolitego oraz macierzankę zwyczajną.
Był to ostatni przystanek na naszej trasie, Wracamy ścieżką wzdłuż skraju lasu, kierując się na południe do szosy Piątnica - Drozdowo, Tu ścieżka przyrodnicza dobiega końca.
