Frasobliwy
Za najstarszy pierwowzór siedzącej postaci Chrystusa Frasobliwego jako odrębnego tematu, uważa się drzeworyt Albrechta Dürera, z karty tytułowej „Małej Pasji” ( 1509 - 1511 r.) Od pół tysiąca lat, jako kanon wizji Frasobliwego jest chętnie podejmowanym wyzwaniem artystycznym, z którym zmierzały się kolejne pokolenia - poprzez rysunek, malarstwo, rzeźbę... W przypadku naszych twórców ludowych uniwersalna wizja tak dalece opanowała ich wyobraźnię, że powstało specyficznie polskie rozwiązanie. Frasobliwy ludowy to fenomen spotykany niemal wyłącznie w Polsce i na Litwie, a Mazowsze Kurpiowskie wprowadziło do wizerunku tej postaci charakterystyczną odrębność: długą szatę. Wg Józefa Grabowskiego („Dawna polska rzeźba ludowa”) ogólną cechą kurpiowskiej rzeźby figuralnej jest: „dość wyrównany poziom artystyczny i techniczny świątków, wśród których nie znajduje się prawie nieudolnych”. Podstawowym celem twórcy - najczęściej anonimowego - było ukazanie stanu głębokiej refleksji, cierpienie jest tu przeczuwane. Figury Frasobliwego stały się znakiem ludzkiej wspólnoty, zachętą do poszukiwania wzruszeń - nie tylko religijnych. Świątki z pokaźnej kolekcji Muzeum w Łomży wzbogaciły niejedną wystawę ogólnopolską.
