Jazzowy finał Café Kultura
Koncert kwartetu Jerzego Małka zakończył tegoroczną edycję Café Kultura. Czworo wybitnych instrumentalistów dało prawdziwy popis, prezentując w sześciu odsłonach jazz najwyższej próby. – Coś wspaniałego! – mówili słuchacze, komplementując nie tylko natchnione improwizacje, ale też wyjątkowe zgranie muzyków. Z powodu niepewnej pogody impreza odbyła się w Hali Kultury, co usatysfakcjonowało nie tylko artystów, ale również publiczność. Na przyszły rok MDK-DŚT zapowiada cały cykl letnich koncertów z muzyką synkopowaną pod hasłem „Jazzowe wieczory“.
Trudno wyobrazić sobie Café Kultura bez jazzu. W tym roku na finał imprezy zagrali muzycy z naszej ścisłej czołówki, znani również poza granicami Polski. Pianistka Aga Derlak jeszcze w grodzie nad Narwią nie grała, ale lider kwartetu Jerzy Małek powrócił do Łomży po kilkunastu latach nieobecności, a sekcja rytmiczna Andrzej Święs/Sebastian Frankiewicz jest doskonale znana łomżyńskiej publiczności z koncertów choćby legendarnego Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego, Adama Pierończyka, Kuby Stankiewicza czy nawet wspólnych w Maciej Kociński Trio.
– Stresowaliśmy się trochę zmianą miejsca – mówi Jerzy Małek. – Było jednak bardzo fajnie, mnie się bardzo dobrze grało tutaj akustycznie, wszystko było świetnie słychać. To doskonałe miejsce dla takiej muzyki, bo to co gramy wymaga jakości brzmienia, więc może nawet dobrze wyszło z tą zmianą – w plenerze ballada na pewno by tak nie zabrzmiała. Mieliśmy też obawy, że ludzie nie dotrą na koncert, bo miał być w innym miejscu i na zewnątrz, że będzie tylko parę osób. Ale było świetnie, publiczność dopisała, był bardzo dobry odbiór, co bardzo nas ucieszyło. W Łomży nie grałem bardzo dawno, była więc też taka niepewność, czy nasza muzyka dotrze do ludzi, czy przekonamy do niej słuchaczy.
Z tym jednak nie było żadnego problemu, bowiem już pierwsza kompozycja „Stalgia“ oczarowała słuchaczy. „In The Basement“ z porywającymi solówkami lidera, Andrzeja Święsa i żywiołowej, nucącej podczas gry Agi Derlak („to taki nasz Keith Jarrett“ – mówili muzycy), podbił już publiczność ostatecznie. Co ważne przypadły jej również do gustu premierowe kompozycje z nagrywanej właśnie płyty „Gravity“: nastrojowa ballada, jeszcze bez tytułu, w której Jerzy Małek zamienił trąbkę na flugelhorn oraz „Back To The Earth“, w którym grał solówki na obu tych instrumentach, a i solo pianistki było najwyższej klasy. – Cieszę się, że był tak dobry odbiór, bo jednak zasada inżyniera Mamonia wciąż obowiązuje – zauważa Jerzy Małek. – Łatwiej się słucha czegoś znanego, do czego człowiek jest przyzwyczajony, a gdy coś wybrzmiewa pierwszy raz, jest takie zaskoczenie; więc tym fajniej, że nasze nowe utwory zostały tak ciepło przyjęte.
Zabrzmiały też dwa kolejne utwory z płyty „Black Sheep“: dynamiczny, oparty na karaibskich rytmach „Culmination“ oraz tytułowy, zróżnicowany rytmicznie, w których partiami solowymi popisał się również drummer Sebastian Frankiewicz.
– Od lat otaczam się grupą muzyków, którzy załapują się na mój flow muzyczny, nie tylko pod kątem samej gry czy koncepcji muzyki, ale także tych wymogów, które stawiam przed swoją muzyką – wyjaśnia Jerzy Małek. – Muzyka, którą gram, jest do pewnego stopnia komponowaniem na żywo, a od pewnego momentu nawet takim graniem totalnie open, momentami pod free, w zasadzie wszystko na raz. To są po prostu asy: ani tonacja, ani tempa nie są dla nich problemem; to coś na zasadzie plasteliny, gdzie w rzeczywistym czasie koncertowym próbujemy coś ulepić, stworzyć pewien rodzaj energii, emocji, dotrzeć wszędzie, gdzie poniesie nas wyobraźnia.
Miejski Dom Kultury-Dom Środowisk Twórczych ma w planach kolejne koncerty jazzowe: nie tylko te organizowane wcześniej co kilka tygodni, dzięki którym można było usłyszeć w Łomży choćby Tubis Trio, O.N.E. Quintet, Sundial Trio czy Przemysław Chmiel Quartet, ale też tygodniowy cykl letnich koncertów „Jazzowe wieczory“ na Starym Rynku, poprzedzający kolejną edycję Café Kultura.
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: MDK-DŚT
