Warsztat Terapii Zajęciowej
Warsztat Terapii Zajęciowej działa na podstawie Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. O Rehabilitacji Zawodowej i Społecznej oraz Zatrudnianiu Osób Niepełnosprawnych ( Dz. U. nr 123. poz 776 z późn. zm.) oraz na podstawie Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (Dz.U.nr 63.poz. 587).
Warsztat stanowi wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo jednostkę Stowarzyszenia „Rodzice Dzieciom” Troski Specjalnej stwarzającą osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskiwania i przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia. Zasady działania Warsztatu określają umowy:
-Umowa Nr 2/WTZ/2005 wraz z późniejszymi zmianami – zawarta z Powiatem Łomżyńskim w sprawie prowadzenia i finansowania kosztów działalności Warsztatu Terapii Zajęciowej
- Regulamin organizacyjny WTZ
Działalność placówki w roku 2008 w 90% finansowana jest ze środków PFRON, a pozostałą część kosztów pokrywa Powiat Łomżyński.
W placówce poddanych rehabilitacji jest 35 osób niepełnosprawnych intelektualnie z miasta Łomży (14 osób) oraz z terenu powiatu łomżyńskiego (21 osób). Uczestnikami zajęć terapeutycznych są osoby posiadające prawnie potwierdzony status niepełnosprawności, niezdolne do podjęcia pracy oraz wskazanie do terapii zajęciowej.
Warsztat jest placówką pobytu dziennego. Czas trwania zajęć w warsztacie wynosi 35 godzin tygodniowo i 7 godzin dziennie przez okres 11 miesięcy. Placówka prowadzi swoją działalność przez 5 dni w tygodniu - od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.00. Uczestnicy na zajęcia dowożeni są 14 – miejscowym autobusem służbowym zakupionym w ramach programu „Pegaz 2003”. 80% środków zakupu pochodziło z dofinansowania funduszu PFRON, a pozostała część ze środków własnych Stowarzyszenia.
Dzienna trasa wynosi ok. 320 kilometrów.
Celem działalności warsztatu jest:
- aktywne wspomaganie procesu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,
-stwarzanie osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwości rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia.
Rehabilitacja zawodowa i społeczna w warsztacie prowadzona jest w postaci terapii indywidualnej i grupowej poprzez:
-usprawnianie ogólnej sprawności psychofizycznej,
-rozwijanie umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej,
-przygotowanie do życia w środowisku społecznym.
-rozwijanie umiejętności za wykorzystaniem różnych technik terapii zajęciowej takich jak: arteterapia, ergoterapia, teatroterapia, choreoterapia, muzykoterapia, relaksoterapia, psychoterapia oraz elementy ćwiczeń logopedycznych.
-rozwijanie sprawności niezbędnych w pracy
Za opiekę psychologiczną odpowiada psycholog – mgr Ela Kłosek. Księgowością zajmuje się Beata Komarowska. Za prawidłowy przebieg realizacji programu odpowiada 13 - osobowy zespół pracowniczy kierowany przez pedagoga specjalnego - Zbigniewa Biernackiego.
Warsztat zajmuje parter prawego skrzydła budynku internatu Zespołu Szkół w Marianowie o łącznej powierzchni użytkowej 366 m2 Zajmowana część obiektu wyposażona jest w oddzielne wejście i podjazd da wózków inwalidzkich.
Rehabilitacja społeczna Proces rehabilitacji społecznej realizowany jest zgodnie z założeniami zawartymi w planie pracy warsztatu, a szczegółowo – w opracowanych przez Radę Programową planach pracy dla poszczególnych pracowni. Podczas zajęć terapeutycznych uczestnicy nabywają umiejętności oraz techniki społecznego zachowania się czyli funkcjonowania w sytuacjach społecznych. Działania terapeutyczne prowadzą do rozwijania zaradności życiowej, pobudzają aktywność społeczną, wyrabiają umiejętność samodzielnego wypełniania ról społecznych, komunikowania się z otoczeniem, słuchania i rozumienia innych, uczą współpracy itp.
Rehabilitacja zawodowa Jest częścią ogólnego procesu rehabilitacji. Jej celem jest wyposażenie osoby niepełnosprawnej w sprawności i umiejętności niezbędne do podjęcia zatrudnienia. a określone sprawności niezbędne do jej wykonywania. Znalezienie właściwego zajęcia dla tej osoby jest rozwiązaniem problemu jej zatrudnienia. Rehabilitacja zawodowa składa się z wielu etapów, między innymi z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i wreszcie zatrudnienia.
Działania Warsztatu na rzecz społeczności lokalnej
Warsztat – realizując program rehabilitacji podąża ku usamodzielnieniu osoby niepełnosprawnej w kierunku możliwie optymalnego uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym. Wykorzystując metody terapeutyczne – warsztat podjął się opracowania i realizacji Programu Rehabilitacyjno-Edukacyjnego skierowanego zarówno do osób upośledzonych oraz do środowiska lokalnego. Celem tego programu jest kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań wobec osób niepełnosprawnych oraz postaw sprzyjających integracji z tymi osobami. Zakłada się, że stereotypy i uprzedzenia funkcjonujące w społeczeństwie w wielkim stopniu utrudniają np. integrację, założenie własnej rodziny lub rozpoczęcie samodzielnego życia.Brak podstawowej wiedzy na temat niepełnosprawności w środowisku lokalnym oraz irracjonalny lęk przed tym, co nieznane – doprowadzają do obojętnych czy negatywnych postaw wobec osób niepełnosprawnych. Z tych właśnie powodów placówka podjęła się bardzo aktywnie uczestniczyć w życiu społeczności lokalnej licząc na to, że udział uczestników warsztatu w imprezach lokalnych oraz sam fakt ich pojawiania się w miejscach publicznych wpłynie pozytywnie na proces integracji i zaakceptowania osoby niepełnosprawnej przez środowisko lokalne. Założono, że przełamywanie izolowania tych osób jest absolutnie kluczową sprawą w przywracaniu naturalnej struktury społeczeństwa, którego nieodłączną częścią były i są osoby niepełnosprawne.
Warsztat Terapii Zajęciowej jest placówką otwartą na społeczność lokalną. W warsztacie realizowane są praktyki dla studentów oraz zajęcia dla uczniów różnych szkół na terenie placówki, a także w innych miejscach. W Gminnym Ośrodku Kultury w Piątnicy prezentowane jest środowisko osób niepełnosprawnych intelektualnie poprzez zapoznanie społeczności lokalnej z możliwościami i umiejętnościami w zakresie teatru, muzyki, hafciarstwa, zdobnictwa, ceramiki i codziennego funkcjonowania podopiecznych podczas codziennych zajęć terapeutycznych. Warsztat podejmuje się bardzo wielu różnorodnych działań, jest aktywny i chętny do współpracy.
- W roku 2005 zorganizowano Przegląd Twórczości Artystycznej Osób Niepełnosprawnych dla 250 osób z regionu północno-wschodniego obejmującego województwa: podlaskie i warmińsko-mazurskie.
- Od dwóch lat realizowany jest jeden z obszarów programu rehabilitacyjno-edukacyjnego „Usuwamy wewnętrzne bariery…”. Jest on adresowany głównie do młodzieży szkolnej. W chwili obecnej nabiera coraz wyraźniejszych kształtów i będzie kontynuowany również w roku bieżącym. Program objął dotychczas około półtora tysiąca uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych, średnich oraz ich nauczycieli.
- W 2007 r. zorganizowano cykl spotkań w ramach programu „Drzwi otwarte w WTZ”, w którym uczestniczyło ponad 800 uczniów różnych szkół.
- W tym samym roku w warsztacie odbyło praktyki 20 studentów z różnych uczelni pedagogicznych oraz wydziału socjologii z Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości im. B. Jańskiego w Łomży.
- W ramach promocji twórczości – rokrocznie odbywa się kilka wystaw i aukcji prac wykonanych przez osoby niepełnosprawne podczas zajęć terapeutycznych w warsztacie.
Środki finansowe pozyskane z aukcji zgodnie z przepisami przeznacza się, w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników np. na dofinansowanie letnich wyjazdów na kolonie, w których uczestniczą również rodzice podopiecznych WTZ. Na koloniach, a także podczas spotkań okolicznościowych i zebrań z rodzicami – realizowane są różne formy współpracy z rodziną, wynikające z przepisów. Uzyskiwane przez uczestników w procesie rehabilitacji zauważalnych efektów z zakresu samodzielności oraz możliwość aktywnego spędzania czasu w warsztacie – w bardzo wyraźny sposób odciąża rodziny, których problem niepełnosprawności dotyczy.
Opisane działania z zakresu współpracy za środowiskiem (szczególnie ludzi młodych) uwrażliwiają społeczność lokalną na cierpienie i potrzeby innych ludzi, którzy liczą na zainteresowanie i pomoc ze strony osób pełnosprawnych. Jeżeli tak się stanie – to korzyści wynikające z realizacji przestawionego programu będą satysfakcjonujące. Już dziś efekty są widoczne. Na wyraźniejsze wyniki tej pracy należy jeszcze poczekać, gdyż wymaga to czasu, bo dotyczy sfery emocjonalnej. Podjęte działanie jest procesem, a nie zdarzeniem i wymaga długotrwałej pracy, której warsztat podjął się realizować w najbliższych latach.