66 lat temu...
29 września 1939 roku Armia Czerwona, w rezultacie porozumień pomiędzy ZSRR a III Rzeszą, wkroczyła do Łomży. Podział ziem Polski pomiędzy te dwa totalitarne państwa w latach 1939-1941 przebiegał rzekami Pisą, Narwią, Bugiem i Sanem. Na zachód od tej granicy była Genaralna Gubernia – na wschód Republiki Związku Sowieckiego. Kolejne dwa lata to jedne z najtragiczniejszych okresów w dziejach wschodnich ziem Rzeczpospolitej. Charakteryzował się on przede wszystkim terrorem i deportacjami.
Obok rodzin osób aresztowanych za rzeczywisty czy domniemany udział w działaniach polskiej konspiracji, wywieziono w głąb ZSRR rodziny polskich oficerów, rodziny funkcjonariuszy policji, służby więziennej i żandarmerii, ziemian, fabrykantów i urzędników polskich. Szacuje się, że w czterech wywózkach sowieci wywieźli z polskich ziem około miliona ludzi. Większość z nich nigdy nie powróciła ginąc z głodu, zmęczenia i chorób w Kazachstanie i Kraju Krasnojarskim.
Z Łomży ostatni pociąg z deportowanymi mieszkańcami regionu odjechał w nocy z 19 na 20 czerwca 1941 roku. Dwa dni później wybuchła wojna pomiędzy Niemcami a Sowietami.