Pamięć o „Żołnierzach Wyklętych”
Od 2002 roku w Łomży przy skrzyżowaniu ulicy Szosa Zambrowska z ulica Nową stoi pomnik Pamięci Bohaterów Walk o Wolność i Niepodległość Polski w latach 1939-1956. Osiem lat później Sejm RP ustanowił 1. marca Narodowym Dniem Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Od kilku lat pod tym pomnikiem delegacje władz i instytucji składają kwiaty i zapalają znicze.
Dzień 1 marca nawiązuje do wydarzeń z 1951 roku, gdy w więzieniu mokotowskim wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce. Byli ostatnimi ogólnopolskimi koordynatorami walki z sowieckim okupantem, ale „żołnierze wyklęcie” walczyli jeszcze kilka lat w rejonie łomżyńskim. W 1952 roku zginęli m.in. por. Hieronim Rogiński „Wiarus”, kpt. Stanisław Cieślewski „Lipiec”, były komendant obwodu ZWZ – AK Łomża, oraz kpt. Kazimierza Kamieńskiego „Huzar”. W 1954 zginał mjr. Jan Tabortowski „Bruzda” - wcześniejszy prezes rejonowy WiN, a w 1957 roku zastrzelono por. Stanisława Marchewkę „Ryba” ostatniego żołnierza podziemia niepodległościowego w powiecie łomżyńskim. Ostatni polski partyzant to sierż. Józef Franczak ps. „Lalek”, który zginął w październiku 1963 roku.
