Sanepid w Łomży skromnie świętuje 100-lecie służby
Praca Grażyny Hutnik w łomżyńskim Sanepidzie stanowi jedną trzecią ze 100-letniej historii służb sanitarno–epidemiologicznych w Polsce, Łomży i powiecie łomżyńskim. W 1986 r. zaczynała jako młodszy asystent w sekcji żywności i żywienia, potem była kierownikiem za czasów województwa, a dziś jest zastępcą państwowego powiatowego inspektora sanitarnego dr. nauk med. Przemysława Goska. Oboje zasiedli w małej salce konferencyjnej na poddaszu jednej z najbardziej zaniedbanych kamienic przy ul. Dwornej 21. Z zewnątrz budynek w ogóle nie wyglądał na własność państwową, tylko na osławioną „Polskę w ruinie”, ale w środku są sterylne sale laboratoryjne o śnieżnobiałych ścianach, z właśnie wymienionym sprzętem do badań specjalistycznych o wartości 340 tys. złotych.
Za stołem prezydialnym w kameralnej, ciasnej salce usiadły też: Julia Gulanowska, która wygłosiła krótką prelekcję historyczną o 100-letnich dziejach służb sanitarno–epidemiologicznych, kierownik laboratorium Jolanta Turowska, poseł PiS Bernadeta Krynicka, której Przemysław Gosk dziękował za dużą pomoc w staraniach o fundusze na zakupienie nowoczesnego sprzętu i zarezerwowanie na rok 2019 kolejnych, kiedy kosztem 700 tys. zł ma być wyremontowana więźba dachowa budynku w strefie zabytkowej łomżyńskiej starówki. W przyszłym roku za ok. 2 miliony złotych mają również zostać do ładu i wyglądu doprowadzone ściany i elewacje, co sprawi, że kamieniczka przestanie się wyróżniać na niekorzyść. Doktor Gosk ucieszył się nie tylko ze względu na lepsze warunki pracy na nowych urządzeniach dla ok. 30 diagnostów laboratoryjnych – razem z personelem urzędującym przy ul. Księcia Janusza I (d. TP SA) tworzą ok. 70-osobową załogę Sanepidu – ale i ze względów sentymentalnych: bo jest łomżyniakiem, którego dziadkowie pracowali w pobliżu, a mama nadal do pracy chodzi Dworną, jedną z najstarszych uliczek ponad 600-letniego miasta. W dzieje Łomży są wpisane losy pokoleń lekarzy i laborantów „kolumny sanitarnej”, zwalczającej choroby zakaźne i przewlekłe, jak zalecało utworzone w 1919 r. po odzyskaniu Niepodległości Ministerstwo Zdrowia Publicznego. Nazwiska i działania łomżyńskich działaczy sanitarnych przechowuje na pożółkłych kartach ze sztywnego kartonu księga pamiątkowa od 1945 r., z notkami o wydarzeniach i zdjęciami.
Współczesność Sanepidu dla zdrowia publicznego
Laboratoria Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Łomży w 2018 roku dokonały aż 69 tysięcy oznaczeń i pomiarów o rozmaitym charakterze: mikrobiologicznym, fizykochemicznym, wirusologicznym, bakteriologicznym, również dla potrzeb badań medycznych. Pod przysłowiową lupę czy na szkiełka mikroskopów laboranci brali próbki wody, powietrza, żywności, badając także warunki środowiska pracy w firmach i w placówkach nauki i wychowania. Zyskiwali potwierdzenia w certyfikatach Polskiego Centrum Akredytacji dla swojej rzetelności badawczej, wiarygodności wyników, terminowości i poufności. Dr Gosk jest pewien, że „doświadczenie i kompetencje personelu gwarantują właściwe wykorzystanie nowoczesnego sprzętu dla dobra populacji”. Najdroższym z nowo zakupionych jest spektrometr absorpcji atomowej za 158 tys. zł, pozwalający „wychwycić” metale i substancje w wodzie, m.in., żelazo, miedź, kadm, sód. Cieplarki – wyglądają jak mini lodówki, gdzie hodowane są bakterie wzorcowe do wykonywania posiewów, miały 43 lata i dopiero teraz zostały zastąpione nowymi. A do tego: sterylizatory; komory laminarne – w których powietrze za wielką szybą unosi do góry potencjalnie groźne dla pracowników laboratorium opary, wirusy i bakterie; dygestorium... Ze sprzętów dawnych i najnowszych dla bezpieczeństwa zdrowia publicznego korzystać mogli tak zasłużeni jak Grażyna Hutnik i doświadczeni jak pracująca 13 lat w Sanepidzie Jolanta Turowska oraz przejmujący pałeczkę w sztafecie pokoleń młodsi wiekiem i stażem laboranci, jak Agnieszka Polak – Iwaniuk, wchodząca dopiero w drugie stulecie Sanepidu.
Mirosław R. Derewońko
