85-lecie Henryka Osickiego
85 rocznicę urodzin Henryka Osickiego uświetniła jubileuszowa wystawa w Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży. Zaprezentowano na niej projekty polichromii i witraży oraz liczne obrazy, powstałe w ciągu ostatniego półwiecza. Nie jest to jednak ostatnie słowo wciąż malującego nestora łomżyńskich artystów. – Chciałbym zrobić przynajmniej jeszcze jedną wystawę, ale nie wiem jak to będzie, czy ktoś z góry pozwoli mi jeszcze te 2-3 lata pożyć, by tak się stało – mówi Henryk Osicki. – Na pewno skończę z pejzażami. Może pójdę w kierunku pasteli, albo będę łączyć akwarele z pastelami - można robić różne rzeczy, aby tylko zdrowie pozwoliło!
Henryk Osicki przybył do Łomży z Poznania w roku 1961. Będąc z wykształcenia artystą malarzem, uczniem Jana Cybisa i Piotra Potworowskiego, dał się tu poznać jak twórca wyjątkowo wszechstronny. Przez kilkanaście lat projektował pluszowe zabawki dla spółdzielni „Miś”. Projektował też i aranżował wnętrza, na przykład klubu „Kubuś” w Wojewódzkim Domu Kultury, a także polichromie ścienne oraz witraże w licznych kościołach Łomży i regionu. Przede wszystkim jednak malował, preferując portrety i pejzaże.
Na retrospektywną wystawę z okazji jubileuszu 85-lecia urodzin wybrano kilkadziesiąt olejów i akwarel artysty, powstałych w latach 1956-2013, obrazujących jego ciągły rozwój, twórcze poszukiwania i niezmienną fascynację przyrodą regionu.
– Henryk Osicki zajmował się całą gamą działalności plastycznej i we wszystkim czuł się dobrze – podkreśla Karolina Skłodowska, kierownik galerii. – Ale zawsze dominowało malarstwo, a przede wszystkim ukochana Narew i Łomża – właściwie możemy o nim powiedzieć, że mimo tego, że się tutaj nie urodził, jest łomżaninem!
Ekspozycję dopełniły wyeksponowane w drugim pomieszczeniu galerii projekty polichromii ściennych i witraży kościołów w Bargłowie, Grajewie, Grabowie i Śledzianowie oraz malarstwa ściennego w budynkach użyteczności publicznej w Łomży, jak chociażby w gmachu Poczty Polskiej. A ponieważ, podobnie jak w latach ubiegłych, wystawę otwarto w dniu urodzin szacownego jubilata, były życzenia od licznych przyjaciół i znajomych, okolicznościowy tort i gromkie „Sto lat”. Wygłaszano też mowy: oficjalne i poetyckie, te drugie dzięki Teresie Adamowskiej i Henrykowi Gale. Podkreślając zasługi Henryka Osickiego dla kultury regionu, Henryk Gała w imieniu samorządnej samozwańczej rady utwierdzaczy rangi Łomży i wypuszczaczy korzeni przybyszowych, nadał mu też, jako czwartemu w historii, zaszczytny herb Przybysz.
– Jestem zadowolony! – ocenia Henryk Osicki. – Natomiast przed wystawą miałem lęk, bo pięć lat w moim wieku (przerwy od poprzedniej tak dużej wystawy – red.) to jest dużo. Ale udało się dzięki pracownikom galerii, którzy za mnie oczyścili prace i wszystko przygotowali. Mamy tu dużo akwarel, olejne obrazy są malowane jeszcze w latach 60- 80. Bo po tym zatorze który miałem, całą jedną stronę miałem sparaliżowaną, ruszyć się nawet nie mogłem i trudno było mi je malować. W tym roku był drugi zator i niestety moja możliwość tworzenia została ograniczona. W głowie wiem co i jak, ale ręka już nie jest tak posłuszna. Ale wciąż maluję, chociaż wymaga to znacznie więcej wysiłku!
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka - Chamryk, Marek Maliszewski,
