XIII Polonijne Igrzyska w Łomży: miło, zdrowo i smacznie
- Nie tylko miejsca na podium, medale i puchary były ważne, ale klimat, serdeczna atmosfera i gościnne przyjęcie – twierdzi uśmiechnięta Ewelina Wołoskowa (lat 13) z Progimnazjum im. Jana Pawła II w Wilnie, która uczestniczyła w XIII Polonijnych Igrzyskach Młodzieży Szkolnej im. Jana Stypuły w Łomży. - Bardzo ładnie tu macie, spokojnie i czyściutko, prawie nigdzie nie ma śmieci. Dla nas najważniejsze było to, że spróbowaliśmy swoich sił i przekonaliśmy się, że to nie takie straszne. Prawdę mówiąc, nie mamy za wielu nagród, ale czujemy się, jakbyśmy byli mistrzami Europy. W klasyfikacji generalnej w jedenastu dyscyplinach, spośród 11 krajów zwyciężyła Litwa przed Białorusią i Estonią.
Ewelina Wołoskowa przyjechała z Litwy ekipą o talentach wszelakich: lekkoatletami, tancerkami, śpiewakami, piłkarzami i malarką. Rozmawiamy, gdy w Hali Sportowej im. Olimpijczyków Polskich trwa wręczanie pucharów zwycięskim drużynom w 11 dyscyplinach. Od niedzieli do środy w salach, na stadionie i na basenie rywalizowało 587 polonijnych dzieci z Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Ukrainy, Rosji, Rumunii Niemiec, Wielkiej Brytanii, USA i Polski. Drużyny i triumfatorzy zawodów cieszyli się z dziesiątek złotych pucharów, z nieopisaną dumą obnosząc medale zdobyte w rywalizacji fair play. Gala w tragicznie nagłośnionej hali mało kogo zajmowała, gdzie i poliglota miałby trudności z wyłowieniem, o czym mówią ludzie do mikrofonu.
Walczyć i uczyć się polskiego przez rozmowę
Medale Stowarzyszenia Wspólnota Polska w Warszawie, którego łomżyński oddział pod przewodnictwem prezes Hanki Gałązki (lat 65) zorganizował wakacyjny turniej, otrzymali również sojusznicy Polonijnych Igrzysk Młodzieży Szkolnej: dyrektor Publicznego Gimnazjum nr 1 Teresa Kurpiewska, sponsor Czesław Filipkowski, trener siatkówki Mirosław Skawski, trener zapasów Andrzej Lutrzykowski i trener tenisa stołowego Tadeusz Zdzienicki, który w organizacji igrzysk bierze od samego początku. A nawet wcześniej, gdyż "numerowane" zawody międzynarodowe zrodziły się po dopiero czterech corocznych turniejach tenisowych w Łomży i Solecznikach.
- Celem przyjazdu tylu dzieci z rodzin o polskich korzeniach jest, przede wszystkim, integracja i możliwość poznania ojczyzny przodków – mówi Tadeusz Zdzienicki. - Szkoda, że Łomża z międzynarodowej delegacji „ambasadorów” tak mało korzysta. W innych miastach, przy okazji, nawiązuje się i rozwija się kontakty gospodarcze.
- Polska jest przyjacielem Hamburga – zapewnia Oliver Osiński (lat 9) z Niemiec i brązowy medalista w karate, którego języka ojczystego uczą oboje rodzice. - Mój tata wpadł na taki pomysł, żebym trenował sztuki walki. To szkoła charakteru. Mogę wyjeżdżać na zawody, takie jak w Łomży, i uczyć się polskiego przez rozmowę.
Chłopca słuchają jego rówieśnicy z Londynu: Konrad Trubecki (lat 10) z kuzynką Natalią oraz Klaudiusz Szklarczyk (lat 11) z ośmioletnią siostrą Klaudią. Klaudiusz nie spodziewał się dwóch złotych medali w walkach i kata, zaś Konrada zaskoczyły jego dwa brązowe. Chwalą pobyt w grodzie nad Narwią, gdzie spotkali – jak mówią – tylko samych dobrych ludzi. Ewelina z Wilna nie może się nachwalić, jak dobrze zostali ugoszczeni w Bursie Szkolnej nr 1: przyzwoite wyposażenie, wszędzie czysto, ciepła woda pod prysznicami, smaczne jedzenie, jogurciki, czekoladki i hot dogi.
- Na igrzyskach w Łomży jestem pierwszy raz i na początku nie podobało mi się, bo nie miałem kolegów i mieszkałem w pokoju z trenerem i jego synem – mówi Wład Jefimowicz (lat 14) z Mińska, brązowy medalista karate. - Trudno było zasnąć, bo łóżka skrzypiały. Ale na stołówce zaprosili mnie inni koledzy i zrobiło się weselej.
Najważniejsze, że dzieci są zadowolone
Na nastroje nie narzekał Siergiej Zajko (lat 25), trener drużyny koszykarskiej Sokół z Grodna, która zdobyła pierwsze miejsce w turnieju. - Jesteśmy zadowoleni z pobytu, mamy dobre warunki zakwaterowania i porządne wyżywienie – ocenia trener. - Na boiskach panowała dobra atmosfera, na plaży chłopcy też mogli wyhasać się do woli.
Podobnego zdania jest Ilia Iwanow, 14-letni kapitan drużyny piłkarskiej z Moskwy. Podobało mu się mieszkanie w bursie i polskie zupy na obiad, podobała się Łomża: ładne i czyste miasto, w którym jest dużo dobrze zaopatrzonych sklepów. Ilia kupił sobie bury do gry w nogę i z 13-letnim Andriejem Maryskinem polubił Rumunów. - Byli bardzo szybcy i sprawni na boisku – ocenia Andriej. - A do tego naprawdę fajni!
Królem strzelców został Aleksandru Longher (lat 13) z klubu Sporting Suczawa w Rumunii, strzelec 20 goli. - Pierwszy raz mi się zdarzyło zdobyć w jednym turnieju aż tyle bramek – opowiada z radością Aleks. - Trenuję solidnie, bo chciałbym kiedyś zagrać w Manchesterze United albo w Realu Madryt. I wiem, jaka to ciężka praca.
Chłopiec ma wzór do naśladowania w starszym bracie, grającym w Suczawie, oraz wsparcie w rodzicach. Wiktoria i Gerwazy Longher (po 41 lat), który jest prezesem Związku Polaków w Rumunii i polskim posłem w tamtejszym sejmie, kibicowali nie tylko synowi: sympatię dzielili między "swoich" i "naszych"piłkarzy MŁKS Łomża.
- Najważniejsze, że dzieci są zadowolone – podsumowuje Swietłana Stiepanowa, trenerka z Mińska, której Nastia Jegorowa (lat 11) i Jana Kozel (lat 12) zdobyły złoto i brąz przy stole tenisowym. - Wyjeżdżamy z Łomży zdrowi i w dobrych nastrojach.
Tak jak trener Waldemar Szumski (lat 44): jego siatkarki z gimnazjum w Awiżeniach zdobyły srebro, zaś Agnieszka Gasztold (lat 14) została najlepszą siatkarką igrzysk.
Mirosław R. Derewońko
