Obmycie nóg przez biskupa i Triduum Paschalne
Dwunastu mężczyznom ze środowiska prawniczego obmył i ucałował nogi ks. Janusz Stepnowski, biskup ordynariusz Diecezji Łomżyńskiej, podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w Katedrze. Biskup zrobił to wieczorem w Wielki Czwartek na pamiątkę zachowania Chrystusa, który podobnie postąpił wobec swoich uczniów przed Ostatnią Wieczerzą. - W Ewangelii św. Marka, św. Mateusza czy św. Łukasza jest opowieść: opowiada całą scenę, związaną z Ostatnią Wieczerzą – nauczał w homilii przed obrzędem sprzed blisko dwóch tysięcy lat ks. biskup Stepnowski. - Święty Jan kładzie nacisk na aspekt miłości: On obmywa nogi uczniom. To było szokujące dla apostołów, bo tylko niewolnik mógł obmyć nogi pana.
Biskup podkreślił, że Chrystus zrobił to jako Bóg, dając przykład uniżenia, pokory i miłości do człowieka. Zwrócił się do wiernych w Katedrze, aby zwłaszcza w Wielki Czwartek przypomnieli sobie, jak wiele razy przyjmowali Komunię św. do swego serca i żeby przypomnieli sobie dzień I Komunii św., „naszą pierwszą wieczerzę paschalną”.
- Chrystus w tej Ostatniej Wieczerzy daje siebie na pokarm i daje przykład – mówił bp Janusz Stepnowski. - Obmywa nogi zwykłego człowieka jak niewolnik. On – Bóg...
Komentujący obrzęd ks. infułat Jan Sołowianiuk stwierdził, że obmycie nóg to znak „czystości duszy przed ucztą eucharystyczną”. Obrzęd nazywany jest mandatum, od pierwszych łacińskich słów śpiewanej w jego trakcie pieśni „Mandatum novum do vobis...” („Przykazanie nowe daję wam, byście się wzajemnie miłowali...).
Triduum Paschalne
Trzydniowa celebracja Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa otwiera się mszą św. w Wielki Czwartek. Na zakończenie uroczystości Ciało Chrystusa zostaje przeniesione do specjalnie przygotowanej kaplicy, zwanej ciemnicą. (…) Tabernakulum jest opróżnione i otwarte, gaśnie wieczna lampka, a ołtarz, przy którym jeszcze przed chwilą sprawowano Najświętszą Ofiarę, stoi obnażony i pusty. Wchodzimy w czas Bożej męki... (Karol Macura, opoka.pl).
W Wielki Piątek nie odprawia się Eucharystii, tylko liturgię Męki Pańskiej: adoruje się krzyż, rozdaje komunię z przeistoczenia w Wielki Czwartek i przenosi monstrancję z Najświętszym Sakramentem do Grobu Pańskiego. W Wielką Sobotę święci się pokarmy, a wieczorem idzie na Wigilię Paschalną z poświęceniem ognia. W niedzielę poranna rezurekcja rozpocznie świętowanie Wielkanocy z radością, że „Pan prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja!”.
Mirosław R. Derewońko