eMDeK śpiewa Niemena – i to jak!
Studio Wokalne eMDeK Magdy Sinoff złożyło hołd Czesławowi Niemenowi. W programie „eMDeK śpiewa Niemena” młodzi wokaliści porywająco przypomnieli ponadczasowe przeboje wybitnego kompozytora i wokalisty. Koncert uświetniła obecność przyjaciela Niemena – Eugeniusza Szpakowskiego, a także pokaz jego filmów dokumentalnych o artyście. W powstaniu obu reportaży brali udział łomżyńscy filmowcy: Aleksander Plaga i Szymon Sinoff.
–Wszystko zaczęło się 17 stycznia, w rocznicę śmierci Niemena – mówi Magda Sinoff. – Całą noc słuchałam jego płyt. Następnego dnia spotkałam się z bratem. Powiedziałam, że jestem niewyspana i dlaczego, a Szymon na to: „A ja musiałem podejść do czwartego okienka w ambasadzie Białorusi i pisać życiorys”. Kiedy się okazało, że będzie tam kręcić zdjęcia do filmu z rodzinnych stron Niemena wiedziałam już, że muszę zrobić ten koncert!
Imprezę rozpoczął pokaz filmów Eugeniusza Szpakowskiego. Pierwszym był powstały w 2005 roku „Czas jak rzeka…” – ze zdjęciami Aleksandra Plagi, zmontowany przez Szymona Sinoffa – opowiadający o młodzieńczych latach Niemena, spędzonych w Starych Wasiliszkach i niszczejącym domu, w którym się wychował. Kolejny, nakręcony zimą tego roku przez Szymona Sinoffa „Domek już z adresem…” ukazywał zakończone powodzeniem starania o stworzenie w rodzinnym domu Niemena, poświęconego mu muzeum.
– Poszedłem w swoich filmach śladami Czesława Niemena – od Starych Wasiliszek poprzez Nowy York po Polskę – wyjaśnia Eugeniusz Szpakowski. – To była cudowna postać. On stworzył tę wartość, która – mam nadzieję – zostanie z nami i w kulturze narodowej na zawsze.
Jestem wielbicielem i entuzjastą muzyki Czesława Niemena, bo wychowałem się z tą muzyką. Później poznałem go osobiście przez Piotra Dziemskiego – znakomitego perkusistę z Białegostoku, który grał z Niemenem. Bywałem często u niego w domu, poznałem tam też wielu muzyków z kręgu Niemena. I to oni mnie namówili, powiedzieli: rób film o Czesławie Niemenie. I tak powstał najpierw długi film dokumentalny, a później kolejne.
Po projekcji scenę opanowały młode wokalistki i jedyny mężczyzna w składzie Przemek Piotrowski. Na program koncertu złożyły się wielkie przeboje Niemena, ze szczególnym uwzględnieniem trzech pierwszych, najpopularniejszych albumów artysty: „Dziwny jest ten świat”, „Sukces” i „Czy mnie jeszcze pamiętasz”. Były też późniejsze utwory, jak kompozycja jazzmana Zbigniewa Namysłowskiego „Sprzedaj mnie wiatrowi” czy „Nim przyjdzie wiosna”.
Siedem dziewcząt „dużego” eMDeKu wypadło fenomenalnie – zarówno w występach zespołowych, w których zademonstrowały perfekcyjną współpracę, jak i solowych.
Dominika Dłużewska oczarowała liczną publiczność szybszym niż w wersji oryginalnej „Wspomnieniem”. Magdalena Kocoń zaśpiewała zaaranżowaną na modłę latynoamerykańską piosenkę „Ach, jakie oczy”, zaś Katarzyna Dłużniewska wykonała przejmującą, tylko z podkładem fortepianu, „Obok nas”. Równie dobrze zaprezentowały się dziewczynki z Małego eMDeKu, w tym najmłodsza w ich gronie, licząca niewiele ponad pięć lat Natalia Puławska. Był też duet: Ola Rachubka i Przemek Piotrowski w „Najdłuższej nocy”. „Płonąca stodoła” zabrzmiała dwukrotnie. Najpierw Magda Sinoff przedstawiła dynamiczną, rockową wersję tego utworu, po czym na bis zabrzmiało wykonanie zespołowe, w konwencji funky.
– Cieszę się, jak słucham tej muzyki – mówi Eugeniusz Szpakowski. –Bardzo mi się podobało, szczególnie, że śpiewała młodzież. Ta muzyka wciąż żyje. Czesław był wspaniałym, szczerym i otwartym na innych ludzi człowiekiem. My takiego Niemena nie znamy i zrobię wszystko, by ludzie poznali go lepiej.
– Na co dzień śpiewamy muzykę lżejszą, ale myślę, że równie ambitną – ocenia Magda Sinoff. – Mamy już przygotowane programy z piosenkami Andrzeja Zauchy i Kabaretu Starszych Panów. Niemen to było dla nas duże wyzwanie, ale myślę, że daliśmy radę. To był szczególny wieczór, którego bohaterem był wybitny artysta. Mam nadzieję, że dzisiejsze spotkanie przybliżyło wszystkim jego postać.
Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka - Chamryk
