Jezus kocha Nutki i Perełki
- Przez pól roku byłam w śpiączce cukrzycowej i po wybudzeniu miałam zaniki pamięci – opowiada Jadwiga Adamczyk, która po raz dziesiąty wystąpiła Przeglądzie Piosenki Religijnej Domów Pomocy Społecznej w Łomży. - Dlatego moim 15-letnim synem zajęła się teściowa. Wcześniej w wypadku samochodowym zginął mi 6,5-letni syn, a pół roku później pobili mi męża. Miał 28 lat i dwie trepanacje czaszki. Nie przeżył. Myślałam, że zwariuję!
Jak dziś pamięta, że 4. września 1997 r. znalazła się w Domu Pomocy Społecznej w Nowej Wsi Ełckiej. A teraz z zespołem Perełki, pięcioma podopiecznymi DPS, na scenie Teatru Lalki i Aktora w Łomży, śpiewa „Cieszę się, że Jezus kocha mnie, cieszę się, że Jezus kocha mnie” i zachęca widzów : „Wszyscy razem, ale tak naprawdę, bardzo proszę, ładnie”. Jakie ma powody do radości właśnie ona, która sama tyle przeszła, gdy widzi wokół siebie i na widowni tylu ludzi kalekich, z powykręcanymi przez los i geny rękami i nogami, ludzi unieruchomionych na wózkach inwalidzkich, z trudem wypowiadającymi najprostsze wyrazy...?
- My w swoim świecie niepełnosprawnych mamy myśli, przeżycia i doświadczenia, o których często nie potrafimy opowiedzieć słowami – cierpliwie wyjaśnia pani Jadwiga. - Te krzywdy na ciele i umyśle częściowo pochodzą od nas, a częściowo nie... Ale wszyscy rodzimy się ludźmi i jesteśmy ludźmi. I Bóg nas kocha.
Na jubileuszowy X Przegląd Piosenki Religijnej DPS do Łomży zjechało około 400 niepełnosprawnych o różnym stopniu upośledzenia umysłu i ułomności ciała. Przyjechali z 20 domów pomocy społecznej w województwach mazowieckim, warmińsko-mazurskim i podlaskim, m.in., z miejscowości: Kozarze, Grajewo, Białowieża, Augustów, Czerewki, Białystok i Choroszcz. Łomżę reprezentowała 18-osobowa żeńska grupa wokalna „Nutki”, z którą pracują terapeuci muzyczni Stanisława Chyl i Sławomir Śledziewski. W ich wykonaniu uczestnicy przeglądu usłyszeli „Zaufaj Panu już dziś” i „Powiedz ludziom, że bardzo kocham ich”.
- To wspaniały, fantastyczny dzień – ocenia pani Jadwiga. - Namawiamy wszystkie zespoły, żeby co roku śpiewać w Łomży. Bo dla dziennikarza to dużo ludzi, co śpiewają nie zawsze w rytmie i na właściwą nutę, a dla nas liczy się czas przygotowań i oczekiwania, jak się wypadnie na prawdziwej scenie. A przede wszystkim – często w teatrze na przeglądzie ci sami ludzie są. I znów spotykamy się, rozmawiamy, pozdrawiamy, zauważamy czasem nieobecnych. Tak po prostu: cieszymy się sobą.
Pierwszy przegląd zainicjowali ks. Karol Kossakowski z parafii Krzyża Św., dyrektor TLiA Jarosław Antoniuk i dyrektor Franciszek Chrzanowski, od 30 lat kierujący DPS-em przy ul. Polowej w Łomży oraz prezesujący od 10 lat Stowarzyszeniu Pomocna Dłoń.
- Organizatorem przeglądu jest Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych Intelektualnie przy naszym DPS-ie – opowiada dyrektor. - Pierwszy raz uczestniczyło 10 zespołów, ale chętnych byłoby i ze 30, tyle że nie ma gdzie ich przenocować i stołówka nie poradziłaby sobie z wydaniem tylu obiadów. Dla każdego zespołu mamy torby pełne słodyczy, zabawek i pamiątek.
Fajne rzeczy dzieją się na tym przeglądzie: ludzie z różnych stron zaprzyjaźniają się, rodzą się sympatie między pracownikami i podopiecznymi różnych DPS-ów, nawiązują się dobre kontakty. Jednak najfajniejsze jest to, że rodzi się czysta miłość, oparta na prawdzie, bez fałszu i interesu, jakie często rządzą nami, zdrowymi.
Jadwiga Adamczyk gratuluje swoim koleżankom z grupy Perełki, które mimo wszystko cieszą się, że Jezus je kocha.
- Z jednej strony jest nam przykro, ze jesteśmy niepełnosprawni – uśmiecha się na koniec. - A z drugiej strony: mamy w sobie radość, że możemy innym coś z siebie dać. Wtedy człowiek jest podniesiony na duchu.
Mirosław R. Derewońko
Fot.: Marta Miara / DPS Łomża
