Rocznica śmierci bohatera
Mija 65. rocznica śmierci podporucznika Zbigniew Rećki pseudonim „Lew” i „Trzynastka”, żołnierza podziemia niepodległościowego walczącego m.in. w okolicach Zambrowa. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V klasy (1945), Krzyżem Walecznych (dwukrotnie: 1943 i 1944), pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2009).
Zbigniew Rećko (1923–1946) „Lew”, „Trzynastka”, podporucznik. Od II 1942 r. wywiadowca Bojowej Organizacji „Wschód”. Od końca 1942 r. w AK, członek komórki ochrony Sztabu Obszaru AK Białystok. W VI 1943 r. ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych; przydzielony do Kedywu, od 1 III 1944 r. zastępca szefa Kedywu Okręgu AK Białystok ppor. Tadeusza Westfala „Karasia”, wziął udział w wielu akcjach likwidacyjnych i walkach z okupantem, na początku VII 1944 r. po śmierci Westfala pełnił obowiązki szefa Kedywu Okręgu AK Białystok. Latem 1944 r. wraz z oddziałem Kedywu pchor. Zygmunta Stokowskiego „Oliwy” wziął udział w akcji „Burza” na terenie Obwodu AK Zambrów, walczył m.in. w potyczkach pod Wyknem i koło wsi Czarnowo-Undy, gdzie po śmierci dowódcy przejął dowodzenie oddziałem. Od XII 1944 r. adiutant komendanta Obwodu AK Zambrów kpt. Ferdynanda Tokarzewskiego „Kruka”. Zatrzymany 21 I 1945 r. przez Grupę Operacyjną NKWD-UB, ranny w płuca, został osadzony w Więzieniu Karno-Śledczym w Białymstoku. 9 V 1945 zbiegł w zbiorowej ucieczce więźniów. Na przełomie 1945/1946 r. mianowany adiutantem komendanta Okręgu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” Białystok ppłk. Mariana Świtalskiego „Sulimy”, jeden z jego najbardziej zaufanych współpracowników, członek osobistej ochrony i grupy dyspozycyjnej. 11 X 1946 r. zginął w walce z plutonem operacyjnym MO w okolicach Wysokiego Mazowieckiego.
