Reżyser z Łomży wygrał 50. Festiwal Filmowy w Gdyni - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

12 lat temu w Kinie Millenium w Łomży wówczas 30-letni Piotr Domalewski zaprezentował swój 25-minutowy debiut kinematograficzny. Aktor, piosenkarz, scenarzysta i reżyser zdjęcia do etiudy „Obcy” nakręcił ze studentami Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w czasie pięciu sierpniowych nocy 2012 r. w Kramkowie, małej wsi trzy kilometry od Wizny. Film absolwenta SP nr 10 i I LO w Łomży zakwalifikował się do 32. Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych. 

„Cicha noc” miała o wiele silniejszą, bardziej rozpoznawalną, gwiazdorską obsadę aktorską – m.in. w głównej roli Adama – Dawida Ogrodnika, zaś w roli młodszego brata – Tomasza Ziętka (znanego wcześniej z „Kamieni na szaniec” 2014). Tragiczną opowieść wigilijną nagrodzono Złotymi Lwami na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni przez jury na czele z Jerzym Antczakiem (wtedy 87-letnim reżyserem „Nocy i dni). Właśnie wtedy zrozumiałem, że nasz Piotr Domalewski jest tym wyjątkowym talentem X Muzy, jakiego Łomża i Ziemia Łomżyńska miała szczęście nosić.

„Nie wszystkim będą pasować nastoletnie żarty z Jezusa”

Miasto rodzinne i własna biografia, gdyż mieszkał w bloku na osiedlu Południe i był ministrantem w pobliskim kościele, przyczyniły się do powstania autorskiego scenariusza filmu „Ministranci”. Jak stwierdził recenzent Onetu Dominik Jedliński, „Ministranci" Piotra Domalewskiego to ubrany w szaty filmowej przypowieści głos sprzeciwu wobec hipokryzji nie tyle instytucji Kościoła, ile podwójnej moralności świata dorosłych. Bohaterami jest grupa nastoletnich ministrantów, którzy - sfrustrowani obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej - postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną (naznaczoną dziecięcą naiwnością) interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów. Chcą pomagać tym, którzy wsparcia potrzebują. I karać tych, którzy za swoje grzechy nie żałują”. Recenzentka WP Magdalena Drozdek – i to długo przed werdyktem jury 50. FPFF pod przewodnictwem reżysera Magnusa  von Horn – analizowała film, gdzie młodzi ministranci – w dobrej wierze – połączą intencje: „Pismo Święte w rękę, podsłuch w konfesjonale”.

Jednakże „to jeden z nielicznych filmów, po których z kina wychodzi się z uśmiechem na ustach i satysfakcją, że o trudnych tematach można opowiadać w lekki sposób ze świetnymi żartami... Choć pewnie nie wszystkim będą pasować nastoletnie żarty z Jezusa.” Jej zdaniem, Piotr Domalewski „w mistrzowski sposób poprowadził młodych aktorów. Grają tak, jakby to był co najmniej ich dziesiąty film”. Recenzentka WP docenia niewymuszony humor, balansujący na granicy sacrum i profanum. Uważa, że „Tobiasz Wajda, Bruno Błach-Baar, Mikołaj i Filip Juszczyk są bezbłędni na ekranie”. „Idealnie czują tekst scenariusza i całą tę historię, i grają lepiej niż niejeden doświadczony aktor, który na festiwalu w Gdyni będzie chciał powalczyć o nagrody”. Bogusław Linda jest zawiedziony?

„Ekranizacja Nowego Testamentu we współczesnych szatach”

Film obyczajowo-religijny „Ministranci” w reż. 42-letniego Piotra Domalewskiego z 2025 r. stał się (po mocno psychologicznym „Bożym Ciele” w reż. Jana Komasy z 2019 r. i po ostro obyczajowym „Klerze” Wojciecha Smarzowskiego z 2018 r.) ciekawym i dyskusyjnym głosem na temat sytuacji i kondycji Kościoła w Polsce. Niedawno opublikowany sondaż IBRIS dla PAP pokazuje złowieszczą tendencję, że nie ufa Kościołowi prawie 6 na 10 ankietowanych Polaków, natomiast ufa zalewie 1 / 4. Premiera kinowa kochających Boga i rap „Ministrantów” we wrześniu idzie w parze z kampanią Ministerstwa Edukacji Narodowej i rządu Tuska w starciu z Episkopatem i prawicą Kaczyńskiego o świadomość młodego pokolenia od przedszkola po dorosłość, o lekcje religii i edukacji zdrowotnej.

Recenzent „Telemagazynu” Michał Połaski czwórkę nastolatków z miasteczka nieopodal granicy z Ukrainą porównał do czterech muszkieterów, walczących w imię Chrystusa ze złem. „Kościół pisze własne zasady, a chłopcy będą musieli zacząć się przyzwyczajać, że życie jest niesprawiedliwe... - zauważa krytyk „TM”.  „Tyle tylko, że nie będą chcieli się z tym pogodzić, dlatego wezmą sprawy we własne ręce. Zamaskowani zaczną czynić dobro, ale życie według zasad ewangelii okaże się trudniejsze, niż przypuszczali”. Według recenzenta „TM”,„Ministranci” to głęboko duchowy obraz, gdzie obrywa się instytucji Kościoła, ale nie wierze. Nikt sobie tutaj żartów z religii nie robi, wręcz przeciwnie – to w pewnym sensie ekranizacja Nowego Testamentu we współczesnych szatach...”.

Mirosław R. Derewońko

tel. red.  696 145 146