ŚWIĘCI NA 11 LIPCA:
- Święty Benedykt z Nursji (ok.480-547)- patrz: https://www.4lomza.pl/index.php?wiad=15493
===
-Święty Hildulf z Moyenmoutier (+707)
Do stanu duchownego wstąpił w Ratyzbonie. Jakiś czas spędził w klasztorze w Trewirze. Około r. 667 został tam współbiskupem, ale po pewnym czasie, tęskniąc za życiem w samotności, złożył urząd i udał się na odludzie w Wogezy. Wkrótce pozyskał uczniów. Zbudowano wówczas klasztor i kilka oratoriów. Pod koniec życia zrezygnował, jak się zdaje, z przełożeństwa, ale gdy jego następca umarł przed nim, podjął je na nowo. Zmarł 11 lipca, może w r. 707. Jego żywoty powstały późno, zapewne nie bez związku z trzykrotną translacją relikwii.
===
-Święci Zygysbert i Placyd z Dissentis (+650)
Zygysbert ufundował opactwo benedyktyńskie w Dissentis
w Szwajcarii około 614 roku i został tam opatem. Te opactwo zostało zbudowane na ziemi podarowanej jemu przez Placyda. Placyd pochodził ze szlacheckiej rodziny. Wstąpił do tego opactwa i był tam michem. Placyd został później zamordowany przez wrogów.
ŚWIĘCI NA 10 LIPCA:
- Święta Amalberga z Maubeuge (+ok. 690)
Żyła w VII stuleciu w Brabancji. Była małżonką Witgera i matką kilku świętych, m.in. św. Gaduli. Razem z mężem obrała później życie zakonne. Jej mąż został mnichem w Lobbes a ona wstąpiła do opactwa benedyktyńskiego w Maubeuge. Zmarła tam około 690 roku, ale szczątki przeniesiono do opactwa w Lobbes. Wspominana jest 10 lipca.
===
-Święta Amalberga z Munsterbilsen (+ ok. 772)
Pochodziła z villa Rodingi, położonej w Ardenach. Wychowywała się u św. Laudreda w Bilsen. Welon dziewic poświęconych Bogu przyjęła z rąk św. Wilibrorda. Była mniszką w benedyktyńskim klasztorze w Munsterbilsen we Flandrii. Miała doznać wielu nadzwyczajnych łask. Ostatnie lata spędziła w villa Temsica, w miejscowości Temise,
we Flandrii. Tam też zmarła 10 lipca ok. 772 roku. Szczątki przeniesiono później w 870 roku do opactwa Św. Piotra w Gandawie, skąd jej intensywny kult promieniował szeroko. Uchodziła za patronkę wieśniaków i ludzi morza, a także za orędowniczkę w czasie katastrof morskich, klęski głodu, w gorączce itp. Niestety, jej późne życiorysy utkano z wątków legendarnych.
===
-Święty Piotr Vincioli (+1009 r.)
Pochodził z Perugii. Był mnichem i architektem. To jemu zawdzięczamy wybudowanie w X w. wspaniałego kościoła pod wezwaniem Św. Piotra, a także przyległego klasztoru benedyktyńskiego, którego został opatem i w którym stopniowo, pomimo sprzeciwów, wprowadzał w życie Regułę kluniacką. Wcześniej na tym miejscu były ruiny koścoła służącego jako katedra Perugii. Biskup Onesto powierzył Piotrowi rekonstrukcję świątyni. Niestety, podczas budowy dopuścił się on wielu przypadków rozrzutności. Pomimo tego, ów święty, zmarły w 1009 r., był również przykładem braterskiej miłości wobec biednych oraz obrońcą miasta przed najazdami Cesarstwa Niemieckiego. Wspomnienie obchodzi się 10 lipca
===
-Święty Lantfryd (+770)
Razem ze swymi braćmi św. Elilantusem i św. Waltramem wstąpili do klaszt
ŚWIĘCI NA 9 LIPCA:
- Święty Agilolfus (+751)
Nazywany był również Agilulf. Został wybrany opatem w benedyktyńskim opactwie Stavelot a jego życie opisał mnich z benedyktyńskiego klasztoru Malmedy we Francji. Agilolfus pochodził z dobrej rodziny i zyskał dobrą reputację w Stavelot. Został arcybiskupem w Cologne w Niemczech. Próbował przekonać Pepina z Heristal by nie oddawał dziedzictwa swemu nieślubnemu synowi, Karolowi Młotowi.
W odwecie zamordował go. Jego wspomnienie było obchodzone
w kościele Our Lady of the Steps w Cologne, gdzie jest czczony. Otrzymał on także aprobatę od papieża św. Zachariasza w 747 roku.
===
-Święta Ewerylda z Everingham (+700)
Nazywana była również Averil. Urodziła się w szlacheckiej rodzinie w Wessex i była uczennicą św. Wilfryda z Yorku. Święty Wilfryd dał jej ziemię nazywaną „folwarkiem biskupa” (obecnie Everiingham), gdzie została ksienią benedyktyńskiego klasztoru. Jej towarzyszkami były święta Bega i święta Wulfreda.
ŚWIĘCI NA 8 LIPCA:
- Błogosławiony Eugeniusz III, papież (1145-1153)- patrz obok
===
-Święty Albert z Genui (+1239)
Cysterski mnich, potem pustelnik, zwany również Lambertem. Albert urodził się w Genui. Wstąpił do pobliskiego opactwa cysterskiego w Sentri de Ponente i był tam bratem laikiem. Później żył jako pustelnik w pustelnii znajdującej się na ziemiach opactwa.
===
-Święty Grymbald (+901)
Nazywany był również Grimwald. Został zaproszony przez króla Anglii Alfreda w 885 roku. Grimbald przybył do Anglii, odmówił biskupstwa w Canterbury i został mnichem. Został wyznaczony opatem w opactwie benedyktyńskim New Minister w Winchesterze przez króla Edwarda Starszego. Grymbald miał swój wkład w odnowniu nauczania w Anglii i był zachęcanu w tym wysiłku przez króla Alfreda.
===
-Święta Landrada (+690)
Żyła mniej więcej w tym samym czasie, co wspominani powyżej Landoald i towarzysze. Najpierw była podobno eremitką. Potem w Bilsen, w belgijskiej Limburgii, rządziła założonym przez siebie opactwem. Późna, dwunastowiecznaVita dopatrywała się w niej krewnej Karolingów. Zmarła pod koniec VII stulecia. Ciało jej złożono najpierw w Wintershofen, a w r. 980 przeniesiono do Gandawy. Świętą wspominano w dniu 8 lipca.
===
-Święta Witburga (+ok. 743)
Była najmłodszą córką króla Anna we wschodniej Anglii. Po śmierci ojca, który zginął w bitwie udała się do Dereham, gdzie ufundowała klasztor żeński i kościół. Została mniszką w benedyktyńskim klasztorze. Zmarła przed ukończeniem budowy kościoła 17 marca ok. 743 roku. Przy jej grobie w Dereham wytrysło źródło nazwane „studnią Witburgi”.Jej ciało zostało później skradzione przez mnichów i umieszczone w Ely.
ŚWIĘCI NA 7 LIPCA:
- Święta Etelburga, ksieni benedyktyńska w Faremouttieren-Brie (+695)
Była córką króla Anglii Wschodniej. Została ksienią benedyktyńskiego klasztoru Faremouttieren-Brie .Prowadziła życie w dziewictwie i wstrzemięźliwości. Zmarła w 695 r. Wspomnienie 7 lipca.
===
-Święty Bonitus (Benoit) z Monte Cassino (+582)
Czwarty opat na Monte Cassino po św. Benedykcie. Podczas jego posługi Lombardowie splądrowali opactwo. Bonituj i jego mnisi uciekli do Rzymu i zamieszkali na Lateranie.
===
-Święta Erkongota (+660)
Córka króla Kentu i św. Seksburgi. Wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego we Francji i w bardzo krótkim czasie zmarła w młodym wieku.
===
-Święty Hedda (+705)
Najpierw był mnichem benedyktyńskim w Glastonbury.
Tam też zapewne został później opatem. Przy organizowaniu nowych diecezji powołano go na stolicę biskupiąw Dorchesterze, później
w Winchesterze. Sakry udzielił mu św. Teodor, arcybiskup Canterbury. W czasie jego pontyfikatu dokonano translacji z Dorchester do Winchesteru - relikwii św. Biryna, apostoła zachodnich Sasów, to zaś odegrało pewną rolę przy układaniu prawodawstwa, z którego zasłynął Ine, król Wesseksu. Biskup był jego wiernym doradcą. Wiemy też, że odwiedził pustelnika Gutlaka, któremu przy tej okazji udzielił święceń kapłańskich. Zmarł 7 lipca 705 r. Jego sylwetkę upamiętnił m.in. Beda Wielebny.
===
-Święty Wilibald z Eichstätt (700 - 787)
Urodził się w Wessex, w płd. Anglii.. Po sześcioletniej podróży, której celem był Rzym, a i Ziemi Świętej , wstąpił do benedyktynów na Monte Cassino, skąd wysłano go do Niemiec, do pomocy w pracy misyjnej św Bonifacemu. Został pierwszym biskupem w Eichstätt. Nawrócił wielu pogan i założył wielki klasztor w Heidesheim. Zmarł 7 lipca 787 roku.
ŚWIĘCI NA 6 LIPCA:
- Święta Seksburga z Ely (+ok. 699)
Była najstarszą córką króla Esseksu - Anny, a siostrą Etelredy, Etelburgi i Witburgi. W 640 r. poślubiła Erkenberta, króla Kentu. Urodziła mu świętych Ermenhildę i Erkongotę. Po śmierci męża (664) została ksienią w ufundowanym przezeń klasztorze w Sheppey. W 675 r. została z kolei mniszką w Ely, gdzie też w cztery lata później obrano ją ksienią. Zmarła około 699 r. Wspomnienie obchodzono w dniu 6 lipca.
===
-Święta Benedykta z Kłodzka (XVI w)
Była ponoć cysterską. Śmierć męczeńską ponieść miała w czasie wojen religijnych XVI stulecia. Bollandyści wspomnieli o niej pod dniem 6 lipca. W konkluzji należy powiedzieć, że była może autentyczną męczennicą, nie przebadano jednak jej historii, może nawet brakuje do tego podstaw źródłowych.
ŚWIĘCI NA 5 LIPCA:
- Święty Wilhelm z Hirsau (+1091)
Pochodził z Bawarii. Wcześnie jako oblat znalazł się w opactwie Św. Emmerama w Ratyzbonie. W 1069 r. został opatem w Hirsau. Na stanowisku tym okazał się mężem rozważnym, dalekowzrocznym, szanowanym przez wielu, na których też wywierał wpływ niemały. Chętnie wstępowano do kierowanego przezeń klasztoru. W latach 1075-1076 przebywał w Rzymie, gdzie od Grzegorza VII uzyskał potwierdzenie przywilejów opactwa. Uczynił zeń ośrodek konfederacji, dla której, czerpiąc z obserwy lotaryńskiej oraz adaptując zwyczaje kluniackie, zredagowałConsuetudines Hirsaugienses. Promulgował je w latach 1083-1088. Odrzucały zdecydowanie inwestyturę świecką, ale przyjmowały kościelną i nie pretendowały do egzempcji. Nie dopuszczały do zawłaszczania kościołów i posług duszpasterskich, a wyborom opata zapewniały swobodę. Nie zdążały też do takiej centralizacji, jaką praktykowano w Cluny. Upowszechniły ponadto instytucję braci-konwersów, tych oboedientarii illiterati. Ruch, zapoczątkowany w tym duchu w Hirsau, rychło przybrał na sile. Wkrótce ogarnął on 120 opactw w Szwabii, Bawarii, Hesji, Turyngii, Alzacji i Austrii. W XII w. zaczął jednak słabnąć. Wilhelmowi przypisywano także zapoczątkowanie budownictwa, które potem określano nieraz jako -szkołę z Hirsau-. Zmarł 5 lipca 1091 r. Jako błogosławionego wspominano Wilhelma w opactwie w Hirsau.
===
-Święty Numerian (+666)
Nazywany czasami Memoriae. Był synem wpływowego senatora. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Remiremont na którego czele stał św. Arnulf. Potem został mnichem w benedyktyńskim klasztorze w Luxeuil. Został wybrany też biskupem w Trier.
ŚWIĘCI NA 4 LIPCA:
- Święta Berta z Blangy (+725)
Wyszła za mąż za szlachciva w wieku 20 lat i urodziła pięć córek. Gdy umarł jej mąż wstąpiła do klasztoru w Blangy w Artois we Francji, który ufundowała. Dwie jej córki dołączyły do niej. Berta została wybrana ksienią. Była nią przez jakiś czas a potem żyła jak pustelnica.
===
-Święty Odo z Canterbury (Dobry) (ok. 880-959)
Urodził się około r. 880 jako syn pogańskiego rodu, przybyłego z Danii. Chrześcijańskie wychowanie otrzymał na dworze króla Alfreda. Około r. 925 został biskupem w Ramesbury. Na to, by potem objął stolicę metropolitalną w Canterbury, nie chciała się zgodzić tamtejsza kapituła. Przystała jednak, kiedy Odo złożył we Fleury profesję benedyktyńską (942). Jako biskup troszczył się o reformy. Okazywał też wiele dobroci serca i wrażliwość na potrzeby innych. Zmarł 2 czerwca 959 r.
===
-Święty Ulryk z Augsburga (+973)- patrz obok
ŚWIĘCI NA 3 LIPCA:
- Święty Gelduin (+1123)
Opat w benedyktyńskim klasztorze niedaleko Douai. Przyjaciel św. Anzelma z Canterbury, do którego często pisał listy.
ŚWIĘCI NA 2 LIPCA:
- Święty Swithin z Winchesteru (+862)
Nazywany jest również Swithun. Był popularnym świętym
w średniowieczu. Urodził się w Wessex a wykształcenie otrzymał
w opactwie benedyktyńskim w Winchesterze. Został wyświęcony na kapłana i był kapelanem króla Zachodniej Saksonii, Egberta. Był także wychowawcą królewskiego księcia Authelwulfa. Gdy został on królem stał się jego doradcą a w 852 roku został wybrany biskupem Winchesteru. Przez swoje zaangażowanie uczynił swoją diecezję jedną z najbardziej wspaniałych w dziejach. Budował kościoły, wspomagał biednych i miał znaczny wpływ na umiar?, miłosierdzie i sprawiedliwośc w całym Wessex.
===
-Święty Lidan z Sezze (ok. 1026–1118)
Urodził się około 1026 roku w Antinie, na Sycylii. Wcześnie wstąpił na Monte Cassino do benedyktynów. Potem założył klasztor benedyktyński pod wezwaniem św. Cecylii koło Sezze i był pierwszym opatem. Jako taki przyczynił się walnie do osuszenia błot. Zmarł w 1118 roku. W Sezze obrano go patronem miasta. Wspomnienie obchodzono w dniu 2 lipca, ale w Sezze także 27 kwietnia i 18 lipca.
ŚWIĘCI NA 1 LIPCA:
- Święty Teodoryk, opat z Saint-Evroult
Jeszcze jako nieletni chłopiec oddany został na wychowanie swemu krewnemu, który był opatem w Jumiéges. Tam też był potem przeorem i rektorem szkoły. Gdy zdecydowano odnowić opactwo w Saint-Evroult, stanął na czele ekipy, a w 1050 r. objął tam rządy. Wkrótce ośrodek stał się wzorem dyscypliny i chwalby Bożej. Opat kładł przede wszystkim nacisk na studium i modlitwę myślną. Otwarł w opactwie szkołę i zadbał o skryptorium. W 1057 r. jako pielgrzym wybrał się do Ziemi Świętej. Zmarł, kiedy w kościele Św. Mikołaja na Cyprze modlił się u stóp ołtarza. W menologiach benedyktyńskich wspominano go w dniu 1 lipca. Źródła i literatura w Bibl. Ss. 12 (1969), 233 n.
ŚWIĘCI NA 30 CZERWCA:
- Święta Erentruda z Salzburga (+ok. 718)
Przybyła do Salzburga około r. 696 razem ze św. Rupertem, z którym była spokrewniona. Postawił ją na czele benedyktynek, dla których na Nonbergu założył klasztor. Zmarła około r. 718. Od IX w. czczono ją jako świętą, a wspominano w dniu 30 czerwca.
===
-Błogosławiony Arnulf z Villars (+1228)
Brat zakonny u cystersów belgijskich, znany z wielkiego miłosierdzia i surowego żcia. Zmarł w 1228 roku.
===
-Błogosławiony Filip Powell (+1646)
W Douai wstąpił do benedyktynów w 1619 roku. Pracował na misjach w Anglii przez 20 lat. Aresztowany na okręcie w drodze do Walii, został powieszony i ćwiartowany w Tyburn w 1646 roku, ponieważ nie chciał wyrzec się kapłaństwa. Został beatyfikowany w 1929 roku.
===
-Święta Klotsynda z Marchiennes (+714)
Nazywana również Klotsenda i Glodesinda. Urodziła się w około 635 roku jako córka świętego Adalbalda i świętej Rychtrudy. Wychowywana była przez swoją matkę, ksienię w opactwie Marchiennes we Flandrii w Belgii i Francji. Później została wybranna tam ksienią w 688 roku. Zmarł w 714 roku.
===
-Święty Teobald z Provins (+1066)- patrz obok
ŚWIĘCI NA 29 CZERWCA:
- Święta Emma z Gurk (ok. 980 –1045)
Urodziła się około r. 980 w Karyntii, w hrabiowskiej rodzinie Friesach-Zeltschach. Poślubiono ją przedstawicielowi tamtejszego rycerstwa, Wilhelmowi, hrabiemu Sann. Wcześnie, zapewne przed r. 1016, owdowiała. W dwadzieścia lat później straciła syna, którego zamordowano, prawdopodobnie z poduszczenia księcia Karyntii.
Stała się wówczas jedyną właścicielką rozległych włości położonych na terenie Karyntii, Styrii i Krainy. Majętności te w dużej mierze obróciła na pobożne fundacje, zwłaszcza na założenie klasztoru benedyktynek w Gurk (1043) oraz opactwa benedyktynów w Admont. Resztę swoich pieniędzy przeznaczyła na ufundowanie wielu kościołów a sama wstąpiła do ufundowanego przez siebie klasztoru w Gurk gdzie przeżyła jeszcze trzy lata w modlitwie. Dotowała także wiele parafii. Kiedy w r. 1073 utworzono w Gurk biskupstwo i uposażono je w dobra, darowane Kościołowi przez Emmę, zaczęła uchodzić za fundatorkę nowej diecezji. Zmarła 29 czerwca 1045 r. Od samego początku otaczano ją czcią. W r. 1174 szczątki przeniesiono do katedry, a następnie kilkakrotnie starano się o papieską aprobatę kultu. Na skutek rozmaitych wydarzeń politycznych starań tych nie uwieńczyła formalna kanonizacja i dopiero w r. 1938 Stolica Apostolska dokonała potwierdzenia wielowiekowego kultu.
===
-Święte Salome i Judyta z Oberaltaich (IX w.)
Salome była uważana za wygnaną Anglosaską księżniczkę z Anglii, która udał się w pielgrzymkę do Jerozolimy. Niepostrzeżenie udała się chwilowo do Bawarii i razem z bliską przyjaciółką wdową Judytą wstąpiła do benedyktyńskiego opactwa Oberaltaich. Salome i Judyta były przedmiotem wielu legend, które były raczej przesadne.
ŚWIĘCI NA 28 CZERWCA:
- Święty Paweł I, papież (+767)- patrz obok
===
-Święty Almus (+1270)
Nazywany był również Alme i Alanus. Był mnichem w klasztorze cysterskim w Melrose. Później został wybrany opatem w szkockim klasztorze w Balmerino ufundowanym przez Ermengardę, wdowę Williama I znanego również jako Williama z Lionu.
===
-Święty Egilo (+875)
Nazywany był również Eigil. Był opatem w benedyktyńskim klasztorze w Prüm koło Trier w Niemczech. Ubrał w habit św. Humpreya. W 860 roku został wyznaczony przez Karola Łysego do odnowienia opactwa w Flavigny w Dijon we Francji.
===
-Święty Heimrad (+1019)
Był mnichem w kilku opactwach benedyktyńskich podczas jego pielgrzymki z Rzymu do Jerozolimy. Był delikatny wobec wielu obłąkanych pozornie nie kończącej się podróży w wierze. Ostatecznie został pustelnikiem w Wolfhagen w Hesse- Nassau. Na jego grób udawali się liczni pielgrzymi.
===
-Święta Teodelchilda (+ok. 660)
Był pierwszą ksienią w benedyktyńskim klasztorze w Jouarre w Meux, we Francji. Nazywana jest również Telchildis.
ŚWIĘCI NA 27 CZERWCA:
- Święty Daniel z Schonau
Opat klasztoru cysterskiego w Schonau koło Heidelbergu. Był wcześniej kanonikiem metropolitalnego kościoła w Koln jednak porzucił tą godność , aby móc służyć niepodzielnie Chrystusowi i wstąpił do zakonu cystersów. Najpierw był zwykłym mnichem , a następnie przeorem braci, w Schonau znany był jako opat , który w 1209 roku zmarł w opinii świętości.
ŚWIĘCI NA 26 CZERWCA:
- Święty Antelm z Belley (1107-1178)- patrz obok
===
-Święty Hermogiusz (+942)
Urodził się w Hiszpanii i był bratankiem św. Pelagiusza. Ufundował klasztor w Galicji w Hiszpanii w 915 roku. W czasie najazdu Maurów został wzięty na zakładnika. Był więziony w Kordobie. Uwolnił go św. Pelagiusz. Udał się do klasztoru benedyktyńskiego w Ribas de Sil gdzie zmarł oddając się modlitwie.
===
-Święty Babolen z Fossés (+670)
Biografii doczekał się dopiero w w. XI. Odrzuciwszy z niej to, co wspiera się na falsyfikatach lub trąci pomyłką, powiedzieć należy, że ten irlandzki mnich, przebywający przez jakiś czas w Luxeuil, objął po diakonie Blidegizylu darowiznę Chlodwiga i był pierwszym opatem założonego tam klasztoru. Obok reguły Kolumbana zaprowadził
w nim regułę benedyktyńską. Zmarł w r. 670. Ślady oddawanej mu czci odnajdujemy już w początkach IX stulecia. Wspomnienie obchodzono w dniu 26 czerwca.
===
-Święta Ragengarda z Marcigny (+1135)
Była matką św. Piotra Czcigodnego, który też pozostawił na piśmie jej wizerunek. Wywodziła się z rodziny możnych feudałów owerniackich. Poślubiła Maurycego de Montboissier, któremu też urodziła ośmiu synów. Czterech z nich obrało stan zakonny. Kiedy owdowiała, sama wstąpiła w Marcigny do klasztoru benedyktyńskiego, w którym Hugo z Cluny odnowił życie zakonne. Było to podwójne opactwo, w którym mnisi wspomagali i otaczali opieką wspólnotę mniszek. Pozostawała ona pod władzą ksieni. Ragengarda była w niej szafarką. Zmarła w 1135 r. W martyrologiach benedyktyńskich wspominano ją 26 czerwca.
===
-Święty Salwiusz (+768)
Był benedyktyńskim mnichem. Działał na obszarze wokół Angouléme we Francjii został wysłany by ewangelizować Flamandów. Został zamordowany przez lokalnych panów razem z innymi nieznanymi towarzyszamii i pośpiesznie pogrzebany. Jego ciało zostało odnalezione później.
ŚWIĘCI NA 25 CZERWCA:
- Święty Wilhelm z Vercelli (+1142)
Urodził się około r. 1085 w Vercelli (Włochy). Swą drogę do świętości rozpoczął od pobożnych pielgrzymek. Wybrał się najpierw do Św. Jakuba w Composteli. Odwiedzał następnie rozmaite miejsca pielgrzymkowe w Italii. W końcu, jakby zmęczony tymi wędrówkami, osiadł (1115) jako pustelnik na Monte Virgiliano, które potem zmieniło nazwę na Monte Vergine. Z czasem zeszli się doń uczniowie i z nimi założył kongregację zakonną, która później weszła do rodziny benedyktyńskiej. Samo Monte Vergine stało się słynnym sanktuarium maryjnym. U stóp góry w Goleto Wilhelm założył klasztor żeński. Swym fundacjom zakonnym przekazał styl życia łączący umiłowanie samotności, surowe ubóstwo, apostolską gorliwość oraz nabożeństwo do Matki Najśw. Zmarł 24 czerwca 1142 r. w Goleto. Cześć, którą w założonej przezeń kongregacji oddawano mu od samego początku, w r. 1728 rozszerzono na Królestwo Neapolu, zaś w r. 1785 na cały Kościół. Jego wspomnienie, ze względu na uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela, przesunięte zostało na 25 czerwca.
===
-Błogosławiony Jan Hiszpan (+1160)
Kartuz w Montrieu, później w Grande Chatreuse, pod św. Antelmem, w końcu pierwszy przeor klasztoru w Reposoir nad Lemanem. Napisał konstytucje dla żeńskiej gałęzi zakonu. Zmarł w 1160 roku. Kult dozwolony w 1864 roku.
ŚWIĘCI NA 24 CZERWCA:
- Święty Teodulf z Lobbes (+776)
Teodulf, był opatem benedyktyński z Lobbes, ok. 750 roku , ostatnim z tych, którzy otrzymywali sakrę biskupią. Posiadłości klasztorne powiększył o nowe nabytki. Z jego inicjatywy mnich Anso sporządził żywoty kilku opatów. Zasłużony opat zmarł 24 czerwca 776 roku. Pochowano go w kościele opactwa, a wspomnienie obchodzono 24 (lub Martyrologium Rzymskie) lub 25 czerwca
===
-Święty Bartłomiej z Farne (+1193)
Urodził się w Whitby, w Nortumbrii w Anglii. Nazywany był Tostig. Po przybyciu do Norwegii Bartłomiej został wyświęcony na księdza, powrócił do Durham gdzie wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru. Później został pustelnikiem na wyspie Farne na wybrzeżu Nortumbrii. Spędził tam 42 lata życia. Bartłomiej jest znany z czynienia cudów.
===
-Święty Rumold (+ok. 775)
Nazywany był również Rombaut. Był synem szkockiego króla. Został mnichem w irlandzkim klasztorze. Został konsekrowany na biskupa Rzymu i dołączył do św. Wilibrorda. Został zamordowany w Malines przez dwóch mężczyzn, którzy zeszli na złą drogę. Był również biskupem Dublina w Irlandii. Został patronem Malines, Flandrii, Belgii.
ŚWIĘCI NA 23 CZERWCA:
- Święta Etelreda z Ely (+679)
Była córką króla Wschodnich Anglów. W r. 652 wydano ją za Tonberta, księcia plemienia zwanego Girvii. W trzy lata później owdowiała. Usunęła się wówczas do swych dóbr na wysepce Ely. W r. 660 poślubiono ją po raz wtóry synowi króla Nortumbrii, Egfrydowi. Nadal jednak żyła w dziewictwie. Wedle Bedy Egfryd obiecywał św. Wilfrydowi wiele za wyperswadowanie królowej tego stanu. W dziesięć lat później separował się od żony, która udała się do opactwa benedyktyńskiego w Coldingham. Potem założyła nowe na Ely. Wiodła tam życie nad wyraz umartwione. Zmarła 23 czerwca 679 r. W szesnaście lat później jej siostra Seksburga, która została ksienią na Ely, przeniosła jej szczątki do kościoła. W średniowieczu była świętą bardzo popularną.
===
-Święty Hidulf z Lobbes (+707)
Był mężem św. Ale i hrabią w Hainault, w Belgii i dworzaninem na królewskim dworzew Austrazji (współcześnie część Niemiec i Francji). Kiedy Aye wstąpiła do klasztoru, Hidulf również wstąpił do opactwa Lobbes, w Belgii, które wcześniej ufundował.
===
-Błogosławiony Piotr z Juilly (+1136)
Anglik z pochodzenia. Przyjaciel św. Stefana Hardinga, z którym razem później był mnichem w w opactwie Molesme. Zmarł jako kapelan zakonnic w Jully w 1136 roku.
ŚWIĘCI NA 22 CZERWCA:
- Błogosławiony Eberhard z Salzburga (1085-1164)
Wywodził się z hrabiów na Biburgu i Hilpoltstein, a urodził w r. 1085. Studia odbył w Bamberdze i Paryżu. W r. 1125 wstąpił w Prüfening do benedyktynów. W kilkanaście lat później objął rządy w ufundowanym przez rodzinę opactwie w Biburgu. W r. 1147 obrano go arcybiskupem Salzburga. Sakry udzielił mu Otto z Freisingen. Widzimy go następnie na synodach lub w otoczeniu Konrada I. Utrzymując podobne kontakty z Fryderykiem I, umiał jednak trzymać się na uboczu, gdy cesarz i jego otoczenie decydowali się wyprawić na Rzym. W r. 1150 przewodniczył synodowi swej prowincji. Gdy w r. 1159 wybuchła schizma, pozostał wierny Aleksandrowi III i wpływał na zachowanie podobnej wierności w całych południowych Niemczech.
Z powodu choroby na synod do Pawii nie dotarł. Po ekskomunikowaniu Barbarossy zachował daleko idącą rezerwę, zajmując się przede wszystkim sprawami ściśle religijnymi. Wpływał pozytywnie na arcybiskupa Ostrzyhomia i patriarchę Akwilei, ale utrzymywał też kontakty z Eberhardem, biskupem Bambergi, do cesarza zaś słał listy pełne kurtuazyjnych usprawiedliwień. Potem nadaremnie próbował pośredniczyć między skłóconymi stronami. W r. 1163 Aleksander III mianował go swym legatem dla Niemiec. Przez jakiś czas starał się jeszcze godzić, a ponadto zajmował się instalacją kapituły lokalnej w Vorau, w Styrii. Zmarł 22 czerwca 1164 r. w Rein. Szczątki przeniesiono do Salzburga, gdzie otoczyła go od razu cześć wiernych. W r. 1469 rozpoczęto proces kanonizacyjny, ale przerwano go dla braku jasnego obrazu niektórych posunięć Eberharda, słabo odzwierciedlonych
w dokumentach.
