4lomza.pl/

Mleko
dramat
Zawsze mówią, samo zdrowie,
bo tak przecież się utarło.
A wersami prawdę powiem,
żeby bardziej to dotarło.

Człowiek sobie sam wymyślił,
aby mleko doić z krowy.
Wcielił w życie, to co wyśnił,
teraz tkwi w marazmie owym.

Wielkie z tego ma pieniądze,
a nie ważne że jest w błędzie.
I nie tylko, ja tak sądzę,
że mu w zdrowiu jakoś będzie.

Kiedyś wzięto grupę cieląt,
aby zrobić eksperyment.
Podawano im sklepowe,
eksperyment skwasił minę.

Mleko krowy, dla jej dzieci,
no a ludzkie, dla człowieka.
Temat ślepy, prawie kreci,
po lekturze wiersza, przekaż.

Młode krowy pozdychały,
jak inaczej, po tej chemii.
Taki to był, test ów cały,
ale większość, po nim niemi.

Skoro mleko miewa termin,
na pudełku, do spożycia.
Szybko płyn ten cię uziemi,
gdy nie stronisz od wypicia.

Z dawien dawna, tak się dzieje,
i ten wymysł nie jest świeży.
Mleko krowie, nam skwaśnieje,
a te miesiącami leży.

Kiedy się na łące pasły,
no to wtedy było mlekiem.
Lecz te lata już wygasły,
chociaż czasy, niedalekie.

A te miewa też walory,
ale tylko, przetworzone.
Po kefirze mniej jest chorych,
i maślance też, schłodzonej.

Jogurt tak że zdrowy nie jest,
bo ma w sobie dużo cukru.
W interesach, tak się dzieje,
nie wylizuj z zysków lukru.

Różne spoty wymyślają,
dla reklamy i sprzedaży.
A my ufni, tym że bajom,
o jogurcie, tym że marzysz.

Ciężko produkt mlekiem nazwać,
to chemiczna, biała woda.
Wszystkie wersy, niczym drzazga,
tylko bydła, trochę szkoda.

Potem się zastanawiamy,
skąd się bierze to czy tamto?
Przez forsiaste, krowie farmy,
owe przypadłości, stamtąd.

Utwór daje do myślenia,
ale tylko, ludziom mądrym.
Cała, krowia ta alchemia,
rodzi mnóstwo hipochondrii.

Pewny tego, wszystkim powiem,
że gdy pragniesz być kaleką.
I utworem tym podpowiem,
by litrami chłeptać mleko.

Siwy możesz pisać teksty dla wykonawców Disco Polo:)

Nurty chłamu

Choć byś ostro na to natarł,
i pojechał jak po bandzie.
Nie ma na to ****** bata,
jest ta nuta, czystym slangiem.

Tak jak wszystkie, inne nurty,
ta ma swoich, wiernych fanów.
Chłamy tekstów, lecą hurty,
nim w to wdepniesz, się zastanów.

To muzyka chodnikowa,
no bo stamtąd jej historia.
Prosta, pusta, przemysłowa,
razem z próżnią, euforia.

Chłam oparty w grubej kasie,
to prawdziwe, bez wątpienia.
A PRYMITYW, w świateł krasie,
fanów śpiewem tym, przyziemia.

Jak kosmiczna, czarna dziura,
lub jak lepiej, ufoludki.
Choć tłumacząc, nic nie wskórasz,
istny burak, bez ogródki.

Ładnych dziewcząt trochę szkoda,
że pustakiem, taką nazwę.
Bo nic ująć i nic dodać,
jest toksyczna, niczym azbest.

Tak pisanie mnie rozluźnia,
niczym gumkę w czystych majtkach.
To humoru istna kuźnia,
niczym wódki dobrej ćwiartka.


lub



Meneloman

Gdybym dobrze był pijany,
to bym włączył disco polo.
Mocno schlany, obrzygany,
i zatańczył, nawet solo.

Nurt ten warty tej oprawy,
bo na trzeźwo to się nie da.
Po spowitym skręcie z trawy,
nie dam taniej, skóry sprzedać.

A czy fani, chodzą schlani,
albo może tak na haju?
Że im śpiewak, muzę chrzani,
pośród granic tego Kraju.

Trzeba być niezwykle płytkim,
w marginesie uszy trzymać.
Jak muzyczne, blade frytki,
szukać sensu w chłamu rymach.

Nie ogarniam tej muzyki,
może jestem staroświecki?
Albom w grupie, stare pryki,
co w tym widzą stolik szwedzki.



KAWOSZ,nie moge pisac dla nich bo GOWNA nie tykam.Juz o tym mam 19 wierszy

Sztuka inaczej

Zadki trzeszczą, nogi bolą,
taka to jest kolej rzeczy.
W uszach dudni Disco Polo,
wiedząc o tym, nie zaprzeczysz.

Już sobota, chamskie zjazdy,
lub prostackie miłe spędy.
Nikt nie siedzi, bryka każdy,
ciężko wstrzymać swe popędy.

A na scenie wirtuozi,
spędu tego wodzireje.
Muza tkanki w żyłach mrozi,
na parkiecie to się dzieje.

Te bożyszcza owej chały,
teraz stały idolami.
Lepiej żeby nie śpiewały,
niż muzyczne światy plamić.

Kto wyuczył tego kunsztu,
czy wyssali z ojca mlekiem?
Więc w soboty z tego ucztuj,
bo ta muza zrywa dekiel.

Czas zakończyć Happy Endem,
to co pozostaje jasnym.
Mieszać nie chcę niczym blend der,
tylko tworząc wyrwać chwasty.

Potupaja

Dziś sobota, chamskie wstrząsy,
cały tydzień szykowania.
Jaka muza, takie pląsy,
a sceniczny buc omamia.

Chamy zewsząd się zjechały,
do remizy na zabawę.
By się wstrząsnąć w rytmie chały,
paląc w kiblu w skręcie trawę.

W drzwiach remizy są bramkarze,
kupisz bilet, wtedy wchodzisz.
Jak rozrabiasz, to cię skarze,
a z problemów oswobodzi.

Teraz kluby, nie remizy,
z tym do przodu pustak poszedł.
To w nich teraz idol szmirzy,
i się pruje by fan doszedł.

Tłum tak hasa kilka godzin,
a na ustach tekstów słowa.
Już poranek oswobodzi,
by w niedzielę się kreować.

Jeszcze ciarki przeszywają,
po sobotniej potupaji.
Za następną taką czkają,
by się spotkać w pustej zgrai.

Cały tydzień, czasu przepaść,
jak przetrzymać to tak długo.
Trzeba jakoś to przeciepać,
gdy się stałeś chłamu sługą.

MAŁO?

Polowy wirus

Co ów trend ten miewa w sobie,
że nie straszne mu wirusy?!
Wiele pięknych więzi kobiet,
i to w strojach bardzo kusych.

Tak jak muchy co na lepie,
który zawisł u sufitu.
Baja-bongo swoje klepie,
łbami w kleju z rytmem kitu.

Nie ma na to żadnych szczepień,
jak podobnie, na wirusa.
Wypiąć dupsko na to lepiej,
niech w nią idol da całusa.

Tłumy tępych na koncertach,
las pustaków ponad wszystko.
Tępa również ich oferta,
z samozwańczym tym artystą.

Fanów trendu mi nie szkoda,
że zabrnęli w owo ******!
Co tu można więcej dodać,
to zaściankiem wali równo.

Kamasz z filcu tu pasuje,
nawet w spółce z garniturem.
W oczy spółka ta nie kłuje,
bo weń wbity obszczymurek.

Kolorowa i liryczna,
bywa nuta tego chłamu.
A treść bardzo sarkastyczna,
więc w tym bagnie się nie hamuj.

tu nie ma okien,
tu nie ma drzwi,
jest tylko Ona,
w Niej iskra się tli...

No i jaka opinia mlekodojcy