Nowy temat | Spis tematów | Przejdź do wątku | Szukaj | Zaloguj | Nowszy wątek | Starszy wątek |
Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
Naiwność dziecka. Różowe okulary. Tysiące marzeń i planów. Delikatne ukłucie w brzuchu. Rozpacz. Rok? Dwa? Historia sie powtarza. Już sie nie powtórzy. Przestraszone dziecko ucieka. Przykrywa poduszką swoją malenko glowke. Płacze. Podnosi sie. Nie jest już dzieckiem. I nigdy nie bedzie. Brak iskierki w oku. Brak pomysłów. To jest właśnie życie? W takim razie ja podziekuje. Leże nadal z głową pod poduszką i płacze. Tak jest najprosciej. Najmniej boli ...ludzie rozmineli się z wartościami...
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Re: Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
Ty ćpasz coś?? ---------------------------------------------------------------------------------------------------
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Re: Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
pijana powietrzem :) ty chyba masz wene twórcza :)
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Re: Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
Świerzy towar dory towar MoJe ŻyCie To MentoR.
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Re: Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
Szacunek Pijana Powietrzem, oby było wiecej wrażliwych osób... Pozdrawiam ciepło.
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Re: Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
Milosc to ciezka sprawa jak jest nieszczesliwa!!! pozdro
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Re: Nigdy już nie bedzie tak prosto, prawda? |
Każdy okres naszej egzystencji naznaczony jest smutkami i radościam, upadkami i wzlotami i przeróżnymi lękami. Małe dziecko ma też swoje strachy. Boi się ciemności, obcej osoby,rozstania z mamą. W miarę jak rośniemy i dojrzewamy nasze lęki się zmieniają. I strach przybiera inną postać. Boimy się upokorzenia, ośmieszenia, odrzucenia. Ta ciągła walka o to, by jakoś zaistnieć w tym pokręconym świecie, powoduje,że czujemy się sfrustrowani, zagubieni i samotni. Sięgamy pamięcią wstecz i wydaje nam się,że było lepiej, piękniej,łatwiej. Ale to nieprawda. Pięknie może być zawsze. Dziś, jutro, pojutrze...Trzeba tylko znależć sens w tym co się robi. Każdego dnia pośród różnorakich momentów ,odszukać ten jeden,jedyny,ulotny, ale piękny,bo mój, bo niepowtarzalny. Potem okaże się,że jest ich więcej,ale były przez nas niezauważone,zlekceważone. Życie jest piękne i będę to powtarzać z uporem maniaka. I chociaż czasem powalani jesteśmy na kolana, kopani przez los i przytłaczani ciężarem trosk, to warto się podnieść, otrząsnąć, uśmiechnąć i brnąć dalej...mimo wszystko,bo... ŻYCIE JEST PIĘKNE!!! Pozdrawiam wszystkich żyjących:)))) G a z e l a
|
Odpowiedz na tę wiadomość
|
Wyświetlaj drzewo | Nowszy wątek | Starszy wątek |